به گزارش خبرگزاری مهر، جلد سوم کتاب رجال تفسیری که به معرفی و بررسی راویان روایات تفسیری می پردازد به همت پژوهشگاه علوم وحیانی معارج در پژوهشکده قرآن و عترت این پژوهشگاه تدوین، منتشر و روانه بازار گردید. این کتاب در بردارنده مباحث مختلفی راجع به جایگاه و مراتب راویان حدیث می باشد.
چنانچه مبرهن است افرادی که رجال یک حدیث‌اند، از حیث درایت و عقلانیت در یک رتبه نیستند؛ چنان که راویان حدیث با مخاطبان و مروی الیهم نیز برابر نیستند، لذا در روایات آمده است: «ربّ حامل فقه لیس بفقیه و ربّ حامل فقه إلی من هو أفقه منه»
در میان متون دینی، قرآن کریم مهم‌ترین منبع معرفتی دین و سنت است. بسیاری از مباحث تفسیری قرآن از طریق روایات معصومین (ع) صورت می گیرد، اما شناسایی این روایات از حیث صحت و سقم نیازمند بررسی دقیق راویان آنها است.
شناخت حالات راوی از جهت گرایش‌های فکری، وثاقت و صداقت و رعایت امانت در نقل حدیث مورد تأکید بزرگان دین بوده است و علم رجال، دانشی است که در آن از حالات راوی از نظر برخوردار بودن و نبودن او از شرایط قبول خبر بحث می‌شود. از همین رو شاهد تألیف صدها کتاب رجالی توسط دانشمندان اسلامی در این علم و شناخت راویان هستیم. بنابراین علمای اسلام دانش‌های حدیث فراوانی را مانند: رجال الحدیث، درایة الحدیث، غریب الحدیث، مختلف الحدیث و فقه الحدیث پایه گزاری نموده اند.
اثر حاضر که اختصاص به شرح حال «راویان روایات تفسیری» دارد، در نوع خودش یک اثر علمی جدید محسوب می گردد، زیرا تاکنون اثر مستقلی در خصوص راویان تفسیری، توسط علمای اسلامی نگاشته نشده است.
معرفی اجمالی این اثر از این قرار است:
جلد سوم این اثر، در بردارنده نام ۱۱۴ راوی است که از ادامه نام «احمد» شروع می شود و تا نام «اسحاق» ادامه می یابد.
درباره هر یک از راویان به پنج محور پرداخته شده است:
بیوگرافی اجمالی راویان با بهره گیری از گزارش رجالیون و تحقیق در روایات راوی.
تعیین طبقه و عصر راوی و مصاحبت وی با معصوم (علیه السلام).
معرفی استادان و شاگردان راوی.
مشخص کردن مذهب و گرایش فکری راوی.
تبیین مکانت و جایگاه حدیثی راوی با استفاده از قرائن و نقد و بررسی آنها.
گفتنی است در استفاده از کتب رجالی، تنها به رجال شیعه بسنده نشده است، بلکه از رجال اهل سنّت و دیدگاه رجالیّون آنها نیز استفاده شده است و ذیل هر عنوان تمام منابع شیعه و سنّی که نام راوی در آنها ذکر شده معرفی شده است.
همچنین در معرفی و شناخت بیشتر راوی، تنها به گزارش رجالیّون بسنده نشده است، بلکه روایات وی از جهت کمّی و کیفی؛ و نیز استادان و شاگردان ایشان نیز مورد عنایت بوده است.
نظر شما