به گزارش خبرگزاری مهر، فرزاد جهان بین، عضو هیأت علمی دانشگاه شاهد در پی اظهارات تکراری رئیس جمهور مبنی بر اینکه امام حسین(ع) با دشمن مذاکره کرد، در کانال تلگرامی خود نوشت:
مذاکره در ترمینولوژی سیاسی، بار معنایی خاصی دارد. ما با مذاکره مخالف نیستیم بلکه با سخن ضعیف گفتن و استنادات غلط تاریخی مخالفیم.
شاید امام حسین به ولید بن عتبه اینگونه گفتند و در تاریخ ثبت نشده است؟ «ای ولید از یزید برای من امان بگیر. من هم در مقابل با یزید بیعت می کنم.!برد، برد.!» در حالی که امام فرمودند: «مانند من با مانند او بیعت نمی کند.» و راه را برای مذاکره بست.
از کجای آنچه میان امام حسین(ع) و حاکم مدینه گذشت، مفهوم مذاکره به دست می آید؟
پس از درگذشت معاویه، یزید طی نامه ای به ولید بن عتبه، حاکم مدینه، دستور داد که حسین بن علی علیه السلام و عبد اللّه بن زبیر و عبدالله بن عمر را احضار کند و از آنها برای خلافتش بیعت بگیرد و اگر از بیعت سرپیچی کردند، سرِ آنها را از بدن جدا کرده، برای او به دمشق بفرستد و از مردم مدینه نیز بیعت بگیرد و اگر کسی نپذیرفت، حکمی را که بیان شد، درباره آنها اجرا کند. ولید بعد از آگاهی از محتوی نامه، شبانه مروان بن حکم - حاکم پیشین مدینه - را احضار کرد و از او درباره نامه یزید نظرخواهی کرد. مروان گفت: هم اکنون آنها را احضار کن و از آنها برای یزید بیعت بگیر! اگر پذیرفتند، دست از آنها بردار و اگر خودداری کردند، سر از بدن آنها جدا کن، قبل از آنکه از مرگ معاویه آگاه شوند و علیه یزید قیام نمایند.
ولید فوراً عبد اللّه بن عمرو بن عثمان را به سراغ حسین(ع)م و ابن زبیر فرستاد و آنها را نزد خود فراخواند. در حالی که امام حسین علیه السلام و ابن زبیر در مسجد نشسته بودند، پیک ولید پیام را ابلاغ نمود.
امام حسین علیه السلام فرمود: گمان می کنم که معاویه رهسپار دیار آخرت شده است [؛ زیرا من در خواب دیدم که منبر معاویه واژگون و خانه او در آتش می سوزد. و یزید ما را برای بیعت فرا خوانده است.
حضرت با جمعی از جوانان هاشمی به سمت دار الاماره مدینه حرکت کردند و به آنها فرمودند: من داخل می شوم و هنگامی که شما را فراخواندم یا صدای فریاد مرا شنیدید، وارد دار الاماره شوید.
حضرت وارد شدند، در حالی که مروان بن حکم نیز نزد او بود. ولید نامه یزید را برای امام حسین علیه السلام قرائت کرد.
حضرت فرمودند: «ما کنْتُ اُبایعُ لِیزِیدَ؛ من هرگز با یزید بیعت نخواهم کرد.»
مروان گفت: با امیر المؤمنین بیعت کن! امام حسین علیه السلام فرمودند: وای بر تو که سخن به گزاف گفتی! چه کسی یزید را بر مؤمنین امیر کرده است؟
نظر شما