«سوییت فرانسوی» دوباره گشوده شد

به گزارش خبرنگار مهر، ایرن نمیروفسکی، نویسنده رمان سوئیت فرانسوی، نخستین بار، پس از انقلاب روسیه، هنگامی که حکومت شوروی برای سر پدرش جایزه تعیین کرد، مجبور به جلای وطن شد. پس از چند سال سرگردانی در فنلاند و سوئد و در پاریس اقامت‌گزید. ایرن پیش از آن‌که در ١٩٢٩ دست‌نویس رمان (داوید گولدر) را برای برنار گراسه بفرستد، با تسلطی که به هفت زبان داشت، و با تجربیاتی پرمایه و دل‌بستگی شدید به ادبیات، اثار فراوانی منتشرکرده‌بود.

اوکه سال‌ها به ناحق مورد بی‌توجهی قرارگرفته‌بود، پس از چاپ این اثر (سوئیت فرانسوی) نویسنده الهام‌بخش شد و پل موران، دریو لاروشال و ژان کوکتو زبان به ستایش وی گشودند. اما ده سال نپایید که این رؤیا تبدیل به کابوس شد. ایرن قربانی (اریایی شدن) انتشارات شد و دیگر حق چاپ آثارش را نداشت.شوهرش میشل نیز از ادامه کار محروم شد. سپس مهاجرت‌های پی‌درپی زندگی و نوشتن را از او گرفت. نخست در روستایی در موروان پناه جست، سپس به اشویتس تبعید شد و در ان‌جا به قتل رسید ….

مضمون کتاب، ایرن نمیروفسکی که او هم مانند شوهرش ستارۀ زرد بر لباسش دوخته‌است، دست به آفرینش اثری بلند پروازانه (سوئیت فرانسوی) می‌زند که فرصت آن را می‌یابد تا کلمۀ «پایان» را در آخر کتاب درج کند.

این اثر در چاپ دوم یک جلدی شده‌است.

ایرن نمیروفسکی طبق معمول یادداشت‌هایی دربارۀ اثری که آغازکرده‌است و تأملاتی که دربارۀ وضع موجود در فرانسه دارد به رشتۀ تحریر می‌کشد. فهرستی از نام شخصیت‌ها، خواه اصلی و خواه فرعی، تهیه می‌کند و به بررسی آن‌ها می‌پردازد تا مطمئن شود که شخصیت‌های داستانش را به درستی به کار گرفته است. آرزوی نوشتن کتابی هزار صفحه‌ای را در دل می‌پروراند که به شیوۀ سمفونی، اما در پنج بخش، ساخته شده باشد؛ متناسب با ضرباهنگ و کیفیت لحن. الگوی او برای این کار، سمفونی پنجم بتهوون است.

چاپ دوم سوئیت فرانسوی را خانم مهستی بحرینی ترجمه کرده و انتشارات نیلوفر آن را با قیمت ۶۵,۰۰۰ تومان و در ۴۹۲ صفحه (یک جلد) به بازار کتاب عرضه‌کرده‌است.