پول فیلم باید مثل پول نان تمیز باشد/«بی‌صدا حلزون»نادیده گرفته شد

به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری فیلم سینمایی «بی صدا حلزون» به کارگردانی بهرنگ دزفولی‌زاده عصر روز ۱۳ بهمن در سالن رسانه پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

در ابتدای این نشست سحر عصرآزاد منتقد سینما گفت: برای من مهم است که یک فیلمساز اول بعد از فیلم‌های کوتاهی که ساخته چه مضمون و خط فکری را دنبال می‌کند اینکه دزفولی زاده به سراغ قشری رفته که کمتر در سینما به آن پرداخته شده برای من ارزشمند بود. برای من رویکرد ایشان اهمیت داشت به ویژه اینکه مسأله فیلم محدود به جمعیت ناشنوایان نمی‌شود بلکه در زیر لایه به مسایلی که بشر امروز درگیرش است، می‌پردازد.

وی افزود: این روزها همه به سمت سینمای اجتماعی صرف می‌روند ولی ما به تنوع مضمون نیاز داریم. ما باید به خودمان و به دزفولی زاده این فرصت را بدهیم که تجربه‌های متفاوتی داشته باشیم.

در ادامه دزفولی زاده درباره ریتم فیلم بیان کرد: من فکر می‌کنم این ساختار و قصه می‌طلبید که من این ریتم را انتخاب کنم ضمن اینکه می‌خواستم بیننده با زیست این افراد آشنا شوند.

مرتضی شایسته تهیه‌کننده نیز اظهار کرد: من چند سالی فعالیت کمی داشتم اما از سال نود و شش فعالیتمان را از سر گرفتیم.

رهگذر نویسنده بی صدا حلزون درباره ایده قتل در این فیلم بیان کرد: ما به ایده‌ها فکر می‌کنیم و در نهایت باید به داستان منسجمی برسیم. فکر می‌کنم این گزندگی قتل و استفاده از دیه برای عمل باید احساس می‌شد تا بفهمیم عمل حلزون ارزشش را داشته است یا نه.

در ادامه دزفولی زاده بیان کرد: به ناشنوایان فقط در هفته ناشنوایان توجه می‌شود اما من می‌خواستم از هیچ تلاشی فروگذار نکنم. برایم مهم بود از بازیگرانی استفاده کنم که تکلیفشان با حرکت‌های دستشان مشخص باشد ضمن اینکه دوست داشتم فیلم اکران عمومی شود و افراد نسبت به جامعه ناشنوایان شناخت پیدا کنند قطعا بازیگر چهره در این زمینه خیلی می‌توانست کمک کند. خانم توسلی جزو جسورترین بازیگران ما هستند چون باید زبان اشاره یاد می‌گرفتند.

هانیه توسلی بازیگر این فیلم اظهار کرد: من باید یک سری چیزها مثل زبان اشاره یاد می‌گرفتم و باید روی صدایم کار می‌کردم تا مثل صدای یک نیمه شنوا باشد. ممکن است چنین نقشی در نیاید پس کمی با ترس به سراغش رفتم ولی برایم جذاب بود. هرچه نقش سخت تر باشد برای بازیگر جذاب است. من به هر حال در جوی بودم که تعدادی ناشنوا و شنوا وجود داشت و با هم بر سر موضوع فیلم صحبت می‌کردیم در همین فیلم بود که متوجه شدم برخی ناشنوایان دوست ندارند کودکان خود را عمل کنند تا بشنوند.

دزفولی زاده بیان کرد: شوق و انگیزه‌ای که در بازیگران این فیلم دیدم، بی نظیر بود.

این کارگردان توضیح داد: من تا حدودی با زبان اشاره آشنا هستم البته این فیلم باعث شد من با این زبان آشنا شوم. بچه‌های ناشنوا و شنوا هم هنگام تدوین حضور داشتند. ما تلاش کردیم از پلان‌هایی استفاده کنیم که مترجمان زبان اشاره حضور داشته اند. حتی برای ناشنوایان یک اکران ویژه خواهیم داشت این را هم باید بگویم گونه‌ها و تنوعی که در زبان اشاره وجود دارد باعث شد من از تمام این گونه‌ها استفاده کنم تا همه با آن ارتباط برقرار کنند. 

وی درباره تبلیغ کاشت حلزون گفت: کاشت حلزون بخشی از قصه فیلمنامه من است که درام قصه را پیش می‌برد تعداد زیادی دوست دارند جراحی کنند. کاشت حلزون از دی سال ۷۱ وارد ایران شد. باورهای ناشنوایان درباره کاشت حلزون تغییر کرده اما باور برخی به روز نیست. من حتی در کلاس‌های گفتار درمانی شرکت کردم و برخی سکانس‌ها را به دلیل اینکه ممکن بود مخاطبان اصلی ما یعنی ناشنوایان ناراحت شوند حذف کردم. من در بیان مسأله کاشت حلزون ذی نفع نیستم که بخواهم تبلیغ کنم.

این کارگردان عنوان کرد: من می‌خواستم یک شنوا در درجه اول متوجه شود یک ناشنوا تا چه میزان می‌شنود و چه مشکلاتی دارد و سعی کردم جمعیت ناشنوایان درک شوند. بنابراین آلودگی صوتی ایجاد نکردیم فکر کردیم به این گونه بیننده می‌تواند بیشتر آنها را درک کند. 

رهگذر درباره سفارش‌های اسپانسر توضیح داد: اسپانسر به ما دستوری نداد و ما خودمان این قصه را نوشتیم. 

دزفولی زاده بیان کرد: وقتی فیلمنامه را نوشتیم به ما گفتند وسیله‌ای مثل سمعک وجود دارد که برای کاشت حلزون مناسب است. من معتقدم پولی که برای فیلمی هزینه می‌شود مثل پولی است که سر سفره می‌آید و باید پاک و تمیز باشد.

این کارگردان درباره عوامل این فیلم گفت: من فکر می‌کنم ذهن‌هایی وجود دارد که نگاه کلیشه‌ای به سینما ندارند و من دوست دارم با آنها کار کنم از همین رو عوامل این فیلم از همین دسته بودند.

آهنگساز این فیلم نیز اظهار کرد: این اولین تجربه سینمایی من است و قبل از آن فیلم کوتاه کار کرده ام سعی کردم در این فیلم به دلیل مسأله خاصش از برخی موسیقی‌ها استفاده کنم تا از گوش یک ناشنوا آن را بشنویم. نمی‌خواستم موسیقی من صدای تمیزی داشته باشد و دوست داشتم نویز داشته باشد تا به کاراکترها نزدیک شویم.

دزفولی زاده درباره نوع تکلم هانیه توسلی در این فیلم گفت: او در این فیلم یک کم شنوا است در حالی که نقش مقابل او ناشنوا است و باید در نوع تکلم تفاوت پیدا می‌کرد.

دزفولی زاده اظهار کرد: در این فیلم پروسه انتخاب بازیگران چهار ماه طول کشید دوست داشتیم از بازیگرانی استفاده کنیم که با مخاطبان ارتباط برقرار کنند.‌

این کارگردان بیان کرد: فیلم در جشنواره فجر نادیده گرفته شد. بازی خانم هانیه توسلی و جلوه‌های ویژه بصری هم چنین شد. من فکر نمی‌کردم فیلمم در بخش سودای سیمرغ نباشد و به این طریق فیلم نادیده گرفته شود.

شایسته در پایان گفت: از همه عوامل این فیلم تشکر می‌کنم.