اصغر نوری مترجم و کارگردان تئاتر درباره فعالیت‌های این روزهایش به خبرنگار مهر گفت: من در ۲ بخش ترجمه و کارگردانی تئاتر فعال هستم که خوشبختانه شیوع بیماری کرونا باعث مشکل آنچنانی در روند ترجمه‌ها نشده و من هم در این زمینه مشغول هستم اگرچه که این اتفاق‌ها به لحاظ روحی در روحیه همه تاثیر گذاشته و روند کارها را کند کرده است.
وی ادامه داد: مدتی است که مشغول ترجمه رمان «ادموند گانگلیون و پسر» نوشته ژوئل اگلوف بودم که ترجمه آن به پایان رسیده و در حال بازخوانی متن هستم. همچنین مشغول ترجمه رمان دیگری با نام «همه آدم‌ها یکجور زندگی نمی‌کنند» نوشته ژان پل دوبوآ هستم که هر ۲ این کتاب‌ها قرار است توسط نشر افق منتشر شود. در زمینه نمایشنامه نیز به تازگی ترجمه نمایشنامه «ساحلی» وجدی معود را به پایان رسانده‌ام که امیدوارم بتوانم به زودی برای انتشار به نشر روزبهان تحویل دهم.
نوری درباره دیگر فعالیت‌های تئاتری‌اش توضیح داد: قرار بود امسال یکی از متن‌های خودم با عنوان «من خودم» را اواخر نیمه اول یا اوایل نیمه دوم سال در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه ببرم که با توجه به شرایط پیش آمده احتمالا این اجرا نیز به تعویق می‌افتد. در این شرایط و با تعطیلی تماشاخانه‌ها و اجراها، تئاتر ضربه بسیار زیادی خورد که البته این خسارت‌ها از آبان ماه و با قطعی اینترنت که روند اجراها را مختل کرد، به وجود آمد و تا امروز نیز ادامه دارد.
کارگردان «ستاره شناس» یادآور شد: دولت اعلام کرده که قرار است به مشاغل و صنوفی که در این بحران دچار خسارت و آسیب شده‌اند کمک کند. یکی از صنوفی که در این وضعیت بسیار آسیب دید تئاتر بود چون شاید روند بیکاری اهالی تئاتر طولانی تر از مشاغل دیگر باشد؛ آنها از حدود ۲ ماه قبل بیکار شده‌اند و این روند تا بیشتر از ۲ ماه دیگر هم ادامه خواهد داشت بنابراین نیاز به حمایت دارند. احتمالا در این زمینه صندوق اعتباری هنر می‌تواند نقش به سزایی ایفا کند و وضعیت هنرمندان را به دولت گزارش دهد. در این شرایط هنوز انجمن هنرهای نمایشی هم بدهی سال گذشته هنرمندان را پرداخت نکرده است. من شهریور و مهر ۹۸ اجرا داشتم ولی هنوز کم هزینه آن اجرا به من پرداخت نشده است.
نوری درباره ایده اجرای تئاتر به صورت آنلاین در شرایط تعطیلی تماشاخانه‌ها گفت: جدا از خوبی یا بدی که ممکن است این ایده داشته باشد، نمی‌توانم تصور کنم که چطور به مرحله اجرایی می‌رسد. در نهایت تصور نمی‌کنم این طرح، راه کار عاقلانه‌ای برای حمایت از تئاتر باشد. به جای آن می‌توان پیشنهاداتی را مطرح کرد که در آن دانش تئاترِ عموم مردم و خود تئاتری‌ها ارتقا پیدا کند. به عنوان نمونه به جای آنکه برویم در فرهنگسراها بدون تماشاگر نمایش‌ها را ضبط و پخش کنیم، می‌توان کلاس‌های آنلاین آموزشی با حمایت دولت برگزار کرد تا هم مردم و هم هنرمندان در این شرایط مطالب مناسبی یاد بگیرند.
وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: معتقدم که تئاتری‌ها هم مثل بقیه مردم باید در قرنطینه باشند و دولت باید مثل دیگر جاهای دنیا همه اصناف را را مورد حمایت مالی قرار دهد تا مردم در این شرایط بتوانند به زندگی‌شان ادامه دهند.
نظر شما