به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «من دینامیت‌ام» نوشته سو پریدو به‌زودی با ترجمه امین مِدی توسط نشر برج منتشر و راهی بازار نشر می‌شود. این‌کتاب که زندگینامه فردریش نیچه فیلسوف آلمانی را در بر می‌گیرد، سال ۲۰۱۸ برنده جایزه هاثورندن شد و به‌عنوان یکی از جدیدترین منابع مکتوب درباره زندگی و زمانه و اندیشه‌های نیچه مورد توجه قرار گرفت.
ترجمه و انتشار این‌کتاب در ایران با رعایت حق کپی‌رایت و مذاکره با ناشر و نگارنده اثر انجام می‌شود.
امین مدی مترجم کتاب درباره این‌اثر به مهر گفت: روایت سو پریدو از نیچه، حداقل از دو منظر بسیار حائز اهمیت است. اول این‌که پریدو به‌موازات روایت زندگی نیچه شرحی از سرگذشت خواهرِ نیچه، الیزابت، نیز به‌دست می‌دهد و این‌گونه می‌توانیم بفهمیم چه‌طور پس از مرگ نیچه، با نظارتِ خواهرش و ویراستارانِ آرشیو نیچه، از جمله هایدگر، آثار او در راستای بسط ایدئولوژی‌های رایش سوم به کار گرفته شد. دوم این‌که کتاب پریدو به تفحص در احوال نیچه در آخرین ماه‌های اقامت‌اش در تورین می‌پردازد و با ارجاع به متن گزارشِ معاینه پزشکی نیچه و نیز ارائه شرحی از رویدادهای منتهی به این فروپاشی روانی _ که برخی از آنها را نزدیک‌ترین دوستان‌اش نوشته‌اند _ در این‌باور عمومی که روان او بر اثر عفونت سیفلیسی فروپاشیده، شبهه می‌اندازد.
وی درباره اهمیت ترجمه این‌کتاب برای مخاطبان فارسی‌زبان افزود: سو پریدو نشان می‌دهد درک نیچه چه‌قدر برای انسان امروز حیاتی و قابل فهم است. این‌درک هم از دل زندگی شخصی و منظومه فکری نیچه حاصل می‌شود به واسطه این‌کتاب آشنایی با جهان نیچه که خیلی از ما از آن می‌ترسیم و فکر می‌کنیم نمی‌فهمیم‌اش هموار می‌شود. وقتی آثار فلسفی نیچه را می‌خوانید مرعوب می‌شوید و در بیشتر آثارش هم خبری از آن حال و هوای زندگیِ شخصی‌اش نیست. خودش هم گفته است که من از کتاب‌هایم جدایم.
مترجم کتاب «محاکمه آندرسن ویل» همچنین گفت: در این‌زندگی‌نامه همزمان دو رشته دنبال شده است؛ ایده‌ها و نظرات فلسفی نیچه در هر یک از کتاب‌هایش طرح شده‌اند و نویسنده به شرح آنها پرداخته است، اما همزمان شرحی شخصی از نحوه شکل‌گیری ایده‌ها، مثلاً در خلال پیاده‌روی یا صحبت با واگنر یا بورکهارت، نیز ارائه شده است که به درک موضع‌گیری‌ها و اندیشه‌های او کمک بسیاری می‌کند. کتاب از این منظر به نیچه جایگاهی انسانی می‌بخشد و او و اندیشه‌هایش را فهم‌پذیرتر می‌کند.
مدی ادامه داد: نیچه این‌جمله را از پیندار نقل قول می‌کند و در سراسر زندگی‌اش سرلوحه قرار می‌دهد: «آن شو که هستی، آن‌گاه که آموختی چه هستی». و این ایده‌ای است که نیچه شاید آن را بیش از هر کتابی در «چنین گفت زرتشت» بسط داده است. نیچه «چنین گفت زرتشت» را مهم‌ترین و دشوارترین اثرش می‌دانست و کمتر کسی از محبوبیت این‌کتاب در ایران بی‌خبر است. شرح مفصل سو پریدو از نحوه نگارش چهار قسمت «چنین گفت زرتشت» و اتفاق‌های تلخی که در مدت نگارش آن برای نیچه می‌افتد، کمک بسیاری به فهم بخش‌های مبهمی از این‌کتاب می‌کند و برای بسیاری از مخاطبان نیچه بسیار جالب خواهد بود.
ترجمه فارسی «من دینامیت‌ام» به‌زودی منتشر و راهی بازار نشر می‌شود.
نظر شما