خبرگزاری مهر - گروه استانها: شهرستان سپیدان و مرکز آن شهر اردکان به دلیل داشتن روستاهای بسیار و ظرفیت‌های دامداری، کشاورزی و گردشگری و همچنین به عنوان یکی از قدیمی ترین شهرستانهای فارس و در عین حال به واسطه نزدیکی به شیراز همواره مورد توجه بوده است.
در مسیر اردکان به یاسوج روستاهای مختلفی وجود دارد که هرکدام با داشتن منابع کشاورزی و دامداری و یا فضاهای گردشگری سهمی مهم در رونق اقتصادی این شهرستان دارند اما طی سالهای گذشته مردم شهرستان از کمبود امکانات رنج برده اند.
«قنات» یکی از روستاهای سپیدان، در این سال‌ها با محرومیت‌های بسیاری دست و پنجه نرم کرده است، انتقال آب لوله کشی، برق و این اواخر گاز لوله کشی آن‌هم در منطقه‌ای برف خیز و سردسیر سال‌ها به طول انجامید و هر نماینده‌ای که از این شهرستان به مجلس رفت بر روی همین موضوعات مانور تبلیغاتی و وعده می‌داده است.
آب لوله کشی در دهه ۷۰، برق در دهه ۸۰ و اینک در پایان دهه ۹۰ گازکشی روستاها به ثمر نشسته است، گویی برای دسترسی به هر امکان ساده ای برای زندگی باید دهه‌ای بگذرد. در این میان راه آسفالت روستایی به عنوان اصلی ترین نیاز برای رفت و آمد اهالی روستای قنات همواره دغدغه اصلی مردم این ناحیه بوده است.
پس از سال‌ها رفت و آمد از میان جاده‌های خاکی و گل و لای ناشی از باران و برف‌هایی که تا ماه‌ها بر روی زمین می‌ماند، مسیر اصلی بین اردکان تا روستای رودشیر زارع آسفالت شد اما این مسیر آسفالت درست تا جایی انجام شد که تعدادی باغ خاص قرار داشت. گویی انگار بعد از آن باغ‌ها، مردم بومی نیازی به آسفالت نداشتند.
از دیگر سو با افتتاح جاده‌ای که اردکان را به نورآباد می‌رساند عملاً منطقه سردسیر به گرمسیر دارای جاده‌ای جدید شد اما همچنان ۸۰۰ متر جاده از آسفالت اصلی تا روستای قنات در میان وعده‌ها اسیر مانده است.
روستای قنات در فاصله حدود ۱۰ کیلومتری اردکان و بین روستای ممبلو و رودشیر قرار دارد، روستایی قدیمی که مردمانش سالهاست با فعالیت در زمینه باغداری، کشاورزی، کشت گندم و جو و دامداری روزگار می‌گذرانند. نبود جاده مناسب در زمستان و بارش برف‌های بسیار باعث شده تا بخش عمده مردم ناچار به صرف هزینه‌های بسیار در زمستان برای رفت و آمد فرزندان و خانواده خود شوند.
از دهه ۴۰ و ساکن شدن اهالی روستا در این منطقه که پیش از این عشایر بودند تاکنون باوجود تمام مشکلات اساسی نظیر نبود امکانات برق، آب لوله کشی و گازکشی حاضر به ترک روستا نشدند و با پیگیری‌های بسیار و با گذشت سالیان، امروز به آب و برق دسترسی دارند و خط گاز هم بزودی در این روستا به سرانجام می‌رسد اما همچنان خبری از آسفالت این ۸۰۰ متر نیست.
حسین از اهالی قدیمی و نماینده مردم روستا در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: مردم مظلوم و محروم این روستا همواره دین خود را به کشور ادا کرده‌اند و بی هیچ حاشیه سازی سالهاست در سکوت پیگیر رفع مشکلات هستند.
وی با اشاره به حضور اهالی این منطقه در جبهه‌های ۸ سال دفاع مقدس افزود: بسیاری از اهالی زاده شده در این روستا به عنوان نیروی داوطلب طی این سال‌ها علاوه بر ۸ سال جنگ تحمیلی و پس از جنگ به آبادانی این کشور یاری رساننده‌اند و همچنان هم برای این کشور از هیچ چیز دریغ ندارند.
او با بیان اینکه سال‌ها طول کشید تا آب و برق به این روستا بیاید افزود: پس از پیگیرهای متعدد و تحمل سرماهای سخت زمستان بالاخره امسال صاحب لوله کشی گاز شدیم در حالی که سال‌ها سرمای هوا را تحمل کردیم.
وی در ادامه با اشاره به نامه نگاری‌های متعدد و جلسات حضوری در خصوص آسفالت راه روستا گفت: فاصله سر جاده تا ورودی روستا حدوداً ۸۰۰ متر است که حتی به یک کیلومتر هم نمی‌رسد اما آسفالت و بهسازی همین مسیر کوتاه که می‌تواند بسیاری از مشکلات مردم را کم کند سالهاست انجام نشده است.
او با اشاره به اینکه رفت و آمد بسیار دشوار است گفت: به دلیل آسفالت نبودن جاده، بارش شدید برف در زمستان که گاهی به ارتفاع بیش از یک متر می‌رسد عملاً بسیاری توان رفت و آمد ندارند.
این نماینده روستاییان با اشاره به اینکه تنها ماشین‌های همانند نیسان آن‌هم برخی موارد امکان رفت و آمد در این مسیر را دارند، افزود: در زمان بارش برف به دلیل ارتفاع زیاد آن و سپس هم به دلیل یخ زدگی جاده و گل و شل ناشی از آب شدن برف و یا باران امکان عبور هیچ وسیله نقلیه ای نیست.
مهران از دیگر اهالی جوان این روستا با بیان اینکه مردم این روستا از سالهای قبل با مشکلات مختلفی روبرو هستند گفت: بسیاری از هم سن‌های من مسیرهای پر پیچ و خم را برای رسیدن به مدرسه در روستای مجاور طی کردند و به دلیل نبودن جاده‌ای مناسب بسیاری آسیب‌های جدی و شکستگی دست و پا را تجربه کردند.
وی با اشاره به اینکه یکی از ویژگی‌های آب و هوایی روستا بارش‌های بسیار شدید است، گفت: در زمستان بارش در مدت زمان کوتاه رخ می‌دهد برای مثال در ۱۱ و ۱۲ بهمن سال ۹۰ در ظرف مدت ۳۶ ساعت بارش ۲۰۰ میلی‌متری انجام شد و این میزان بارش در بیشتر سال‌ها صورت می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه از اوایل پاییز هر سال تا بهار به دلیل بارش باران و برف این جاده عملاً قابل استفاده نیست، افزود: در زمان بارش باران به دلیل خاکی بودن جاده و گل و لای بسیار و در زمان برف به دلیل ارتفاع برف و یخ زدگی جاده عملاً هر ماشینی امکان رفت و آمد ندارد و تنها ماشین‌های مثل نیسان می‌توانند رفت و آمد کنند تا مایحتاج ضروری را به روستا برسانند
جعفری با اشاره به اینکه به دلیل نبود جاده ناچار شده فرزندانش را برای ادامه تحصیل به اردکان ببرد، گفت: ناچار شدیم خانه پدری را رها کنیم و خانه‌ای در اردکان اجاره کنیم تا در طول سال تحصیلی فرزندانم در آنجا درس بخوانند.
وی با اشاره به اینکه در تمام طول زمستان ناچار است برای سرکشی به روستا بیاید گفت: در زمستان ناچارم به هر وسیله‌ای تا سر جاده بیایم و این مسیر را در برف و باران و گل و لای پیاده طی کنم تا به روستا برسم.
وی با اشاره به حوادث متعددی که در طی این سال‌ها به همین واسطه برای اهالی اتفاق افتاده است، گفت: برخی از اهالی روستا ناچار به مهاجرت و زندگی دشوار در اردکان شدند. این در حالیست که بخش عمده‌ای از تولیدات کشاورزی و دامداری استان در همین مناطق روستایی تولید و عرضه می‌شود.
یکی دیگر از روستاییان نیز با گلایه از عدم رسیدگی به معضل راه در این روستا گفت: در گذشته این جاده تا اردکان خاکی بود و بسیاری ناچار به ماندن در روستا در تمام مدت زمستان می‌شدند، آن‌هم بدون هیچ امکانات مناسبی، پس از آسفالت جاده خوشبین بودیم این ۸۰۰ متر هم آسفالت شود حتی در مقطعی کارهای زیر سازی روی آن انجام شد اما بعد از آن کلاً عملیات آسفالت جاده تعطیل شد.
وی با اشاره به اینکه به دلیل همین مشکلات برخی از افراد سالمند و کودکان در زمستان ناچار به اقامت در اردکان هستند گفت: چند سالی است اهالی روستا ناچار به اجاره خانه‌ای دیگر در اردکان شدند تا افراد سالمند یا دارای بیماری و کودکان در زمستان در آنجا اقامت کنند چرا که اگر کسی بیمار شود به دلیل همین جاده امکان رفت و آمد وسیله نقلیه و انتقال بیمار به شهر وجود ندارد.
این در حالیست که بر اساس نامه مورخ ۱۱ مرداد ۱۳۹۷ به مدیرکل راه و شهرسازی استان فارس که به امضای فرماندار سپیدان رسیده ذکر شده که با تمام پیگیری‌های متعدد پروژه راه روستایی قنات به سور طهماسب از توابع دهستان خفری با کد پروژه ۸۹۱۲۷۴ به طول یک کیلومتر از سال ۹۶ با پیشرفت فیزیکی ۵۰ درصد متوقف شده است.
نکته جالب‌تر اینکه اعتبارات این پروژه طبق اعلام سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان فارس جمعاً به مبلغ ۱۸۴ میلیون تومان برآورد شده که همین مبلغ هم بر اساس فهرست زیر تعیین شده است:
لیست مبالغ اعتباری تخصیص داده شده به پروژه در سال ۹۶ به شرح زیر است:
اعتبار تخصیص یافته از اعتبارات استانی ۳۵ میلیون تومان
از اعتبارات نفت و گاز ۶۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان
از اعتبارات محل توازن منطقه‌ای ردیف استانی ۳۴ میلیون تومان
اعتبارات از محل توازن منطقه‌ای ردیف کشوری ۶۰ میلیون تومان
پرسش اصلی اینجاست که این میزان اعتبار در قبال انبوه پروژه‌های میلیاردی استان چگونه تا کنون تأمین نشده است تا این مسیر کوتاه در طی سه سال گذشته آسفالت نشود و مردمی رنج دیده از مشکلات ناشی از نبود یک جاده مناسب در امان بمانند.
۲۲:۵۲ - ۱۳۹۹/۰۶/۱۴
نظر شما