به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله احمد عابدی استاد برجسته حوزوی، در جلسه هفتگی درس اخلاق که در حرم مطهر حضرت معصومه (س) برگزار شد، اظهار داشت: انسان باید همواره مراقب لقمه خود باشد و لقمه حرام و شبههناک نخورد، بسیاری از امور حلال هستند اما باید از آن صرف نظر کرد.
استاد حوزه علمیه در ادامه با استناد به آیه شریفه ۱۳۱ سوره طه، عنوان کرد: نگاه کردن به خیلی چیزها حلال است اما این آیه صریحاً اعلام میکند که نگاه نکنید؛ بنابراین خیلی از امور حلال هستند که باید از آنها چشمپوشی کرد. یکی از اساتید در کتاب اخلاق خود چنین مینویسد که ارکان اسلام بر چهار چیز استوار است که یکی از آنها چشمپوشی از برخی حلالهاست.
وی با بیان اینکه روایات بسیاری در خصوص ترک برخی اعمال حلال در کتب روایی از جمله کتاب شریف نهجالبلاغه ذکر شده است، گفت: اینکه میفرماید اگر من میتوانستم از مغز گندم و عسل مصفی غذا تهیه کنم؛ مقصود ترک برخی حلالها است، روزی از امام صادق (ع) سوال شد آیا این درست است که گفته شده امام علی (ع) هیچگاه از نان گندم سیر نشدند؟ حضرت فرمودند دروغ است اصلاً امام نان گندم نخوردند.
آیت الله عابدی به مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم اشاره کرد و ادامه داد: امروز مردم در تنگنا هستند و اگر کسی توانمندی دارد نباید خیلی چیزها را بخورد، متأسفانه امروز در شرایطی زندگی میکنیم که برخی افراد در همین شهر مقدس قم برای گرفتن یک قرص نان صلواتی مسافت طولانی را پای پیاده میپیمایند تا یک لقمه نان تهیه کنند این فقرا انسانهای بسیار بزرگ و باکرامتی هستند.
استاد حوزه علمیه افزود: در گذشته اینگونه نبود که علما مبلغی را به عنوان کمک در دست فقیر بگذارند بلکه پول را در دست خود میگذاشتند و با اصرار از فقیر تقاضا میکردند تا آن مبلغ را از دست ایشان بردارد تا دست فقیر بالاتر از دست خودش باشد تا این حد حال فقرا را رعایت میکردند.
وی با بیان اینکه فقرا نزد خداوند بسیار محترم و عزیز هستند، اظهار داشت: یک نفر تعریف میکرد جایی رفتم که عدهای کارتون خواب آنجا بودند، میگفت غذای گرم گرفتم و یکی یکی بین آنها توزیع میکردم اما عمداً به یکی از آنان ندادم تا ببینم چه کار میکند بعد از کمی دور شدن از او مشاهده کردم یکی از همین کارتون خوابها غذای خودش را به فرد غذا نگرفته داد و هیچ صدایی از او خارج نشد که فلانی من غذا ندارم؛ به قدری این افراد محترم و دارای عزت نفس هستند. در شرایط کنونی باید به فکر فقرا و محرومین بود.
آیت الله عابدی توجه به غذای روحی را مهمتر از طعام جسمی دانست و تصریح کرد: انسان نباید در محضر هر کسی درس فرا گیرد و باید بداند کتاب هر عالمی خواندن ندارد. بعضی از کتابها ظلمت و برخی سراسر نورانیت است، بسیار فرق دارد کسی که با طهارت نفس چیزی را نوشته با آن فردی که میخواهد اسمش در کتاب ثبت و نامی از او در جامعه مطرح شود. اگر کتاب برای خدا نوشته شده باشد دیگر فرقی ندارد به اسم چه کسی ثبت و منتشر شود.
استاد حوزه علمیه اضافه کرد: از عالمی که برای خدا کار میکند باید کسب علم کرد و انسان بیش از آنکه به خورد و خوراک جسم توجه داشته باشد باید به غذا و نورانیت روح توجه کند. بسیاری از کتابها هستند که بر ظلمت انسان میافزاید و باعث دور شدن آدمی از خدا میشود، حضرت آیت الله حسن زاده آملی مفاتیح الجنان و دیگر کتب روایی را همانند قرآن می بوسد و برچشم میگذارد این کتابها برای انسان نورانیت ایجاد میکند.
نظر شما