ماه محرّم ماه عزت اسلام و مومنین است

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام علیرضا پناهیان در مراسمی که به مناسبت نخستین شب از دهه اول ماه محرم در دانشگاه افسری امام علی (ع) برگزار شد، اظهار داشت: ماه محرم در اصل ماه عزت است. اگر ماه محرم را به عزا و قیام و شهادت امام حسین می‌شناسیم، شهادت ایشان اصلی ترین و آخرین علت آن حفظ عزت بود. فرمودند هیهات مناالذله. اصل ماجرای کربلا مسئله عزت اسلام و مؤمنین بود.

وی ادامه داد: دارایی‌ها، توانایی‌ها، زیبایی‌ها و مهارت‌های انسان عامل عزت او نیست بلکه استقلال داشتن مهمترین عامل عزتمندی آدمی به شمار می‌رود؛ گاهی اوقات بسیاری از چیزهایی که انسان به داشتن آنها افتخار می‌کند همان چیزهایی است که حیوانات نیز دارند، اما چون حیوانات استقلال ندارند آن داشته‌ها برایشان عزت آفرین نیست.

حجت الاسلام پناهیان انسان‌های غیر مستقل از داشته‌های خود لذت نمی‌برند، افزود: شاید در مواقعی به صورت لحظه‌ای احساس شادی و رضایت به آنان دست دهد اما این احساس بسیار زودگذر است؛ انسان موجود عزت طلبی بوده و پایگاه اصلی آن نیز استقلال است.

استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه آزادی بخشی از استقلال است، عنوان کرد: آزادی برای انسان بسیار لذت بخش و بردگی و اسارت برایش ناخوشایند است. اما باید به این نکته توجه داشت که آزادی تنها بخشی از استقلال آدمی را به نمایش می‌گذارد و استقلال معنای جامع‌تری از آزادی دارد.

وی گفت: طواغیت همواره به جای اینکه از استقلال سخن بگویند از لفظ آزادی بهره می‌برند چون می‌دانند اگر انسان‌ها مستقل شوند در مقابلشان می‌ایستند و در برابر اراده آنان مقاومت می‌کنند. زمانی که خداوند می‌فرماید اگر کسی خالصانه عمل نیکی انجام دهد من آن را می‌پذیرم؛ دلیلش آن است که آدمی بداند عمل نیک در صورتی ارزشمند است که انسان عامل استقلال داشته باشد؛ بنابراین معنای دیگر اخلاص، استقلال است.

تولیت مدرسه علمیه دارالحکمه شعار جمهوری اسلامی ایران را بسیار هوشمندانه و حکیمانه دانست و اظهار داشت: شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی به قدری حکیمانه است که می‌توان برای شرح آن بیش از صد کتاب تألیف کرد و هوشمندانه است چون استقلال در سطر قرار گرفته است.

نتیجه تئوریزه کردن سازش با دشمن، نابودی عزت و استقلال است

این کارشناس مذهبی با تاکید بر اینکه والدین باید فرزندان را مستقل تربیت کنند، تصریح کرد: جامعه‌ای که به دنبال استقلال است باید مردمانش مستقل تربیت شوند و وابستگی و ضعف نداشته باشند. بعضاً برخی افراد ضعفی را که موجب نابودی استقلال می‌شود تحت عناوین مختلف تئوریزه کرده و دم از سازش می‌زنند معمولاً آنان می‌گویند مقداری از استقلال خود را واگذار کنیم تا کمی رفاه به دست بیاوریم؛ این نوع افراد نمی‌دانند اگر کسی استقلال خودش را از دست بدهد خدا او را نابود می‌کند و اجازه نمی‌دهد به پیشرفت دست یابد.

پناهیان با استناد به آیات الهی، بیان کرد: آیات بسیاری در زمینه استقلال نازل شده حتی در بعضی از سوره‌ها استقلال پیش از ایمان ذکر می‌شود. برای مثال قرآن کریم می‌فرماید بندگی خدا را به جای بیاورید و از طاغوت اجتناب کنید؛ مقصود از اجتناب از طاغوت آن است که انسان عبد کسی نشود چرا که امیرمومنان علی (ع) فرمودند خداوند انسان را آزاد آفرید.

استاد حوزه علمیه درباره طاغوت، یادآور شد: مراد از طاغوت کسی است که از حد خود تجاوز می‌کند و درصدد آن است که حق دیگری را تصاحب کند؛ طاغوت هر چیزی از انسان بگیرد به نوعی استقلال فرد را سلب کرده است، طبق صریح آیات قرآن کریم؛ کسانی که از طاغوت اجتناب می‌کنند و اهل ایمان هستند، استقلال دارند.

وی با طرح این پرسش مبنی بر اینکه آیا انسان باید استقلالش را در مقابل پروردگار نیز حفظ کند، پاسخ داد: انسان اگر عبد دیگری شود استقلال او از بین می‌رود در حالی که اگر عبدالله باشد پروردگار استقلال و عزتش را حفظ می‌کند. اگر گفته می‌شود آدمی تنها باید به خداوند متعال وابسته باشد مقصود آن است که پروردگار تنها موجودی است که در عین وابستگی انسان به او، استقلال به بنده‌اش عنایت می‌کند و ایشان را مستقل بار می‌آورد؛ بنابراین عبد خدا ذلیل نیست و در جانش عزیز است.

این کارشناس مذهبی در پایان افزود: آدمی همواره به خداوند متعال نیازمند است زیرا تنها اوست که می‌داند و رب است. معبود عبد خالص خودش را غنی می‌کند و او را مستقل نگاه می‌دارد برای همین عبد مقرب به معبود و همنشین با ایشان می‌شود. بنابراین عزت از آن خداوند متعال بوده و تنها به مؤمن عنایت می‌شود تا جایی که او را به اندازه خود با عظمت می‌کند؛ دینداری رمز و راز رسیدن به استقلال است.