ارتباط مصرف گوشت با ریسک ابتلا به بیماری ام اس

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، گروهی از محققان دانشگاه کنتیکت آمریکا گزارش می‌دهند که خوردن گوشت بیشتر، داشتن تعداد کمتر باکتری‌های خاص در روده و وجود تعداد بیشتری از سلول‌های ایمنی خاص در خون، همگی با بیماری ام اس مرتبط هستند.

ام اس، یک بیماری خودایمنی است که کمتر از ۳ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به آن هستند. بیماری ام اس در مناطق خاص، به ویژه در عرض‌های جغرافیایی میانی شمالی شایع‌تر است، که نشان می‌دهد جغرافیا، که می‌تواند شامل رژیم غذایی هم باشد، به نوعی با این بیماری مرتبط است. اما کشف رابطه دقیق بین رژیم غذایی، پاسخ ایمنی و ام اس دشوار بوده است.

بدیهی است که ام اس یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن به پوشش عایقی اطراف اعصاب خود حمله می‌کند. هنگامی که پوشش عایقی به اندازه کافی آسیب می بیند، اعصاب مانند سیم‌هایی با عایق فرسوده بد کار می‌کنند. اما آنچه در وهله اول بدن را به حمله به عایق در سیستم عصبی تحریک می‌کند ناشناخته است.

شواهد بیشتر حاکی از آن است که باکتری‌ها ممکن است در این زمینه دخیل باشند. باکتری‌هایی که در روده ما زندگی می‌کنند می‌توانند بر سیستم ایمنی بدن ما تأثیر بگذارند و آنچه می‌خوریم می‌تواند بر باکتری‌های روده ما تأثیر بگذارد.

دکتر «یانجیائو ژو»، سرپرست تیم تحقیق، به مطالعه رابطه بین میکروبیوم روده، سیستم ایمنی، رژیم غذایی و متابولیت های خون در ۴۹ داوطلب (۲۵ بیمار ام اس و ۲۴ داوطلب سالم) پرداخت.

ژو در این باره می‌گوید: «ما دریافتیم تعدادی از باکتری روده با ام اس و شدت ناتوانی بیماران ام اس مرتبط هستند.»

قوی‌ترین پیوند سیستمیک که محققان دریافتند مربوط به خوردن گوشت است. تجزیه و تحلیل آنها مصرف بیشتر گوشت را با کاهش جمعیت باکتری‌های موسوم به Bacteroides thetaiotaomicron در اکولوژی روده افراد مرتبط دانست. B.thetaiotaomicron با هضم کربوهیدرات‌های ناشی از سبزیجات مرتبط است.

مصرف بیشتر گوشت، که در بیماران ام اس مشاهده شد، همچنین با افزایش سلول‌های T-helper ۱۷ در سیستم ایمنی بدن آنها مرتبط بود.

نتایج حاکی از آن بود که در بیماری ام اس، مشکلی در باکتری‌های روده افراد وجود دارد که آنها را از سیستم ایمنی جدا می‌کند و منجر به افزایش سلول‌های T-helper ۱۷ و حملات خود ایمنی به سیستم عصبی می‌شود.

محققان امیدوارند که بیشتر به علت و معلول بین رژیم غذایی، اکوسیستم‌های باکتریایی در روده و پاسخ ایمنی پی ببرند و به طور بالقوه به پیشگیری یا کاهش علائم ام اس در افراد مبتلا به این بیماری کمک نمایند.