آداب و رسوم مسلمانان هند در ماه مبارک رمضان

اسلام حدود 11 قرن پیش به هند وارد شد و اینک تعداد مسلمانان هند حدود 150 میلیون نفر است که بیش از 10 درصد از ساکنان این کشور را در بر می گیرند. مسلمانان هند در مسائل اجتماعی و شخصی مانند مرگ و میر، ازدواج و مسائل دینی عبادی بدون اجبار فعالیت می کنند. به گونه ای که تعامل دولت هند در ماه مبارک رمضان به منظور فراهم آوردن تسهیلات در ادای شعائر دینی و مناسک رمضان افزایش می یابد.

مسلمانان هند از آغاز ماه شعبان احساس خوشحالی و سرور کرده و خود را برای این ماه پرفیض و برکت آماده می کنند. آنها مانند مسلمانان کشورهای دیگر با رؤیت هلال ماه ضمن تبریک به یکدیگر، به روزه داری و عبادت اقدام می‌کنند .

آنها مساجد و گلدسته ها را با چراغ تزئین می کنند و در آنها کلاسهای قرآنی برگزار می کنند. در این ایام مساجد مملو از نمازگزار می شود. مسلمانان هند نمازهای یومیه و نماز تراویح را در مساجد اقامه می کنند و در آنجا از سخنرانیهای دینی و دروس اسلامی بهره مند می شود. اما زنان مسلمان به مسجد نمی آیند، آنها مدرسه یا مرکز دینی را بر می گزینند و در آنجا علاوه بر ادای نماز، قرآن را نیز ختم می کنند.

رستورانهایی که مسلمانان آنها را اداره می کنند، در طول روزهای ماه مبارک رمضان بسته است . رادیو و تلویزیون برنامه های مختلف رمضانی مانند خطبه های اسلامی را پخش کرده و روزنامه ها و مجلات به مناسبت ماه مبارک رمضان مقالات و مطالبی را منتشر می کنند . کمیته اسلامی فعالیتهای رمضانی مختلفی مانند برگزاری مسابقات علمی و همایشهای فرهنگی نیز برگزار می کند.

مسلمانان هند هنگامی که خرما نباشد با آب افطار می کنند، برخی نیز با نمک افطار می کنند. این عادتی است که تنها در هند رواج دارد. برنج و نان از غذاهای اصلی مسلمانان هند به شمار می رود که با مواد دیگر طبخ می شود. سفره های افطار مسلمانان این کشور شامل " عدس پخته"، " حلیم" و "هریس" که از گندم، گوشت و بادمجان تهیه شده است که البته با فلفل زیاد خورده می شود.

سفره های افطار و سحر مسلمانان هند با غذاهای خاصی به نام" غنجی " همراه است که از برنج، گوشت، آب و مواد دیگر درست می شود که موقع افطار نیز آن را می خورند. برخی از آنها نیز در زمان افطار علاوه بر خرما میوه هایی چون پرتقال و انگور می خورند. نوشیدنیهای خاص ماه رمضان آب لیمو و شیر مخلوط با آب است که معتقدند این نوشیدنی انرژی روزه دار را برای عبادت شبانه افزایش می دهد.

سحرخوان نیز در هند نقش برجسته ای دارد که پیش از نماز صبح مردم را از خواب بیدار و با به پایان رسیدن ماه رمضان از آنها هدیه دریافت می کند.

مسلمانان هند در دهه آخر ماه رمضان سنت اعتکاف را برگزار و بر شب قدر تأکید بسیاری می کنند. آنها در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان برای فاتحه خواندن اموات به قبرستان می روند و برای آنها قرآن می خوانند. در شب قدر عده ای از جوانان به کوچه ها و خیابانها می روند و درهای خانه ها را زده و آنها را برای احیای ماه مبارک رمضان صدا می کنند و قداست این ماه را یاد آور می شوند. بسیاری ازغیر مسلمانان که حرمت این ایام را می دانند، از مسلمانان حمایت کرده، این فرصت را مغتنم شمرده و به عبادت می پردازند.

مسلمانان هند در جمعه آخر ماه مبارک رمضان که "جمعه وداع" گفته می شود به بزرگترین مسجد شهر حیدرآباد که مسجد مکه نامیده می شود، می روند . وجه تسمیه آن به این است که پادشاهی مسلمان، حدود 500 سال پیش قصد حج کرد و در هنگام بازگشت سنگی را از مکه با خود آورد و به وسیله آن سنگ بنای این مسجد را نهاد، از آن پس به این مسجد "مسجد مکه" می گویند. مسلمانان در این مسجد جمع شده، عبادت کرده، قرآن را ختم می کنند و تا صبح به عبادت مشغول می شوند .