به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «دستکاری در رسانه‌های اجتماعی؛ پروپاگاندای رایانشی» نوشته ساموئل سی.وولی و فیلیپ ان.هاوارد با ترجمه عباس رضایی ثمرین و رسول صفر آهنگ به‌تازگی توسط نشر همشهری به چاپ دوم رسیده است.
مطالب این‌کتاب حاصل پژوهش‌های دو نویسنده‌اش هستند و ماهیتی میان‌رشته‌ای دارند که در تقاطع حوزه‌های ارتباطات، علوم سیاسی، علوم اجتماعی و علوم رایانه انجام شده‌اند. موضوع مهمی که در این‌کتاب به آن پرداخته شده، «پروپاگاندای رایانشی» است. این‌اصطلاح به پدیده متاخر انتشار اطلاعات غلط و دستکاری دیجیتال اشاره دارد. پروپاگاندای رایانشی به‌عنوان یک‌روش ارتباطی، به استفاده از الگوریتم‌ها، فرایندهای خودکار و نظارت انسانی با هدف مدیریت فضای کلی رسانه‌های اجتماعی یا توزیع اطلاعات گمراه‌کننده از طریق این‌شبکه‌ها اطلاق می‌شود.
نویسنده کتاب «دستکاری در رسانه‌های اجتماعی» می‌گویند پروپاگاندای رایانشی از حیث فنی به‌عنوان مجموعه‌ای از متغیرها، مدل‌ها، کدها و الگوریتم‌ها تعریف می‌شود که در اختیار افراد ایجادکننده، پلتفرم‌های خدمات‌رسان و شرکت‌هایی است که از آن‌ها سود می‌برند. این‌توصیف «فنی» یا مکانیکی ممکن است باعث شود پروپاگاندای رایانشی را غیرمغرضانه و اجتناب‌ناپذیر تلقی کنیم و چنین‌برداشتی می‌تواند منجر به خلق موقعیت‌های خطرناک شود؛ موقعیت‌هایی که ما را قانع می‌کنند برای درک روندهای پیچیده اجتماعی-فنی و فهم تاثیر فراگیر پروپاگاندای رایانشی در سیاست، دنبال «علوم داده‌های اجتماعی» باشیم.
کتاب پیش‌رو ۹ فصل دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند: «روسیه؛ منشا اطلاعات غلط دیجیتالی»، «اوکراین؛ تهدیدهای خارجی و چالش‌های داخلی»، «کانادا؛ ساخت انواع روبات‌ها»، «لهستان؛ رواج اکوسیستم‌های دستکاری در شبکه‌های اجتماعی»، «تایوان؛ مواجهه دموکراسی دیجیتال با خودکامگی خودکار»، «برزیل؛ مداخله روبات‌های سیاسی در رخدادهای اساسی»، «آلمان؛ داستان اخطارآمیز»، «ایالات متحده؛ ایجاد اجماع آنلاین» و «چین؛ مدل جایگزین یک تمرین متداول».
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
در همین‌زمینه توئیتر خاطرنشان می‌کند که این‌اطلاعات گاه به گاه در مطبوعات اصلی جریان می‌یابد و توسط سازمان‌های خبری بزرگ لهستان گردآوری می‌شود. به‌عنوان مثال TVP از ماجرای دروغین فروش ناوهای جنگی روسیه به مصر خبر داد که در ابتدا توسط یک سایت خبری مشکوک روسی به اشتراک گذاشته شده بود. علاوه بر این، این‌گزارش ادعا می‌کند که «ترول‌های روسی در لهستان بسیار فعال هستند» و با تکیه بر ابزارهای ساختگی (مانند دستور زبان ضعیف لهستانی و استفاده از اصطلاحات روسی) ادعا می‌کنند که حساب‌های جعلی روسی را در بزرگ‌ترین پورتال‌های خبری لهستان رواج داده‌اند. با این‌حال از آن‌جا که انتساب مشخص برخی از روایت‌ها به‌طور مستقیم به عوامل روسی معمولا غیرممکن است، گزارش‌ها قادر به ارائه شواهد قطعی برای ادعاهای خود نیستند. بنابراین شاخه لهستانی خبرگزاری جنجالی اسپوتنیک روسیه در چرخشی عجیب که پیچیدگی‌های اکوسیستم اطلاعات غیرآنلاین را نشان می‌دهد، با انتشار مقاله‌ای هجوآمیز به زبان لهستانی با عنوان «چگونه ترول روسی را تشخیص دهیم» روش‌های گزارش این‌رسانه‌ها را نقد کرد و به باد انتقاد گرفت.
چاپ دوم این‌کتاب با ۳۶۶ صفحه، شمارگان ۳۰۰ نسخه و قیمت ۱۵۰ هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما