به گزارش خبرنگار مهر، حسین نصر اصفهانی در دومین روز از نشست «داوری» در ترازوی داوری که به همت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در تالار تمدن این پژوهشگاه آغاز به کار کرد، گفت: آنچه در میان آثار اندیشمند محل بحث به عنوان موضوعی مشترک و وحدت بخش کمابیش واضح و محل اتفاق نظر مخاطبان آثار ایشان است سیاست در معنای عام خود یعنی خرد عملی در پرتو اندیشه تاریخی است از دل چنین ترکیبی است که توسعه نیافتگی موضوع اندیشه‌ای اکنون فیلسوف ما در دوران متاخرش می‌شود.
وی افزود: اما از آنجا که اندیشیدن فلسفی به یک معنا اندیشیدن به شرط امکان و مورد رفع موانع فکری و فرهنگی توسعه در شرایط فعلی جامعه ما موضوع اولویت‌دار مباحث ایشان می‌شود و درست در همین نقطه است که رویارویی دوران و متاخر با دوران متقدم در تفکر اندیشمند شکل می‌گیرد آنچنان که فیلسوف در تعاملات فکری دوران متاخر خود در می‌آورد که مهمترین مانع فکری و فرهنگی توسعه در این سرزمین از قضا امری است که می‌تواند برداشت و انعکاسی از آرا و نظرات دوران متقدم خودش و یا دست کم امری متناسب با آن باشد
نصر اصفهانی اضافه کرد: در این مرحله است که فیلسوف به دفاع از خود در برابر اتهام عدول از نظرات دوران متقدمش بر می‌خیزند و این دفاع برای برخی از مخاطبان خاصی که وحدت دوران متغیر متقدم و متاخر استاد بر آنان پوشیده نیست کاملاً قابل درک است آنان به خوبی در میابند که عدولی درک نیست البته این عدول به معنای آن نیست که این ماجرای قرار گرفتن در موضوع اتهام و دفاع برای خود فیلسوفان این مخاطبان خاص خالی از هرگونه اشکال در نظر و عبرت در عمل باشد اما آیا این ملاحظه الزاماً و صرفاً ملاحظه صوری به معنی ضرورت رندانه و پهلو سخن گفتن اتخاذ بیانی مجمل و اشاره وار است آن گونه که جای تعبیر و تفسیر قاطعانه کمتری برای مخاطبان آن داشته باشد یا ملاحظه‌ای است در اساس خود تفکر و دارای نقشی کاملاً تعیین کننده جهت دهنده و حتی صورت بخش به آن؟
نظر شما