به گزارش خبرنگار مهر، کتاب سه جلدی «همه با هم جهاد» به‌تازگی توسط معاونت عملیات جهادی سازمان بسیج دانشجویی منتشر و رونمایی شده است.
اگر چه سالیانی است که جنگ پایان یافته اما جهاد همچنان باقی است و جوانانی چه بسا بیشتر از قهرمانان عرصه دفاع مقدس، اکنون حاملان بیرقی شده اند که نشان زیبای «جهاد» بر آن نقش بسته است.
انبوهی از مشابهت‌ها میان این دو جهاد موجود است، دانشجویان جهادی هم، از شهر و دیارشان کوچ می‌کنند و رنج سفر به جان می خرند تا تحفه لبخند را برای کودکان بادیه نشین و پیرمردان و پیرزنان کپرنشینی ببرند که روزگار بر تارکشان مهر محرومیت نگاشته است. جهادگران امروز هم مانند رزمندگان آن روز، در ازای وقت و توانی که صرف خدمت به خلق می‌کنند، مزد نمی‌طلبند که بالعکس، دارایی اندک خود را نیز صرف محرومین می‌کنند.
چه زیباست آهنگ جهاد، آن گاه که با پیشانی‌های عرق کرده و دستان پینه بسته دانشجویانی عجین شده است که در چند جبهه می‌جنگند. بی آن که بخشنامه و دستورالعملی در کار باشد علم و عمل را توأمان ساخته اند، جز رضای خدا امید به تقدیر و ترفیعی ندارند و به راستی همین راز و رمز ماندگاری است.
از پیشوایان معصوم (علیهم السلام) روایت شده که راه رسیدن به خدا از میان خلق خداست. دانشجویان جهادی این راه را به خوبی یافته اند. این جهادیان همان‌هایی هستند که ایامی از ماه رجب را به کنج مساجد دانشگاه‌ها، به اعتکاف می‌نشینند تا «خود» را در میان انبوهی از هیاهوهای زمانه به سکون آورند و به عهد معهودشان با رب الارباب متذکر سازند، آئین بندگی را مرور کنند و «عزم خویش» را برای «عمل به منشور بندگی» جزم نمایند. این جوانان پای به نقاط محروم می‌گذارند تا در گرمای بالای ۴۰ درجه بیابان‌ها و روستاهای دورافتاده، رضایت خداوند را در میان رضای محرومین بجویند از شهرها و ناز و نعمت‌ها هجرت می‌کنند تا مشق بندگی کنند این مهاجرت را خدای متعال در کتاب مقدسش ستوده است. و سید شهیدان اهل قلم چه زیبا وصف آن کرده است: «پرستو را با گرما عهدی است که هر بهار تازه می‌شود. وطن پرستوها بهار است و اگر بهار مهاجر است از پرستو مخواه که بماند.»
خاطرات یک دانشجوی گمنام جهادی در وبلاگ گروهی خودنویس، این واقعیت را به تصویر کشیده است: «درواقع در دوران دانشجویی، اردوهای جهادی برای من فرصتی بودند که «خود» ی را که در طی سال گم کرده بودم، در دو هفته این اردو بیابم و بیشتر از این فرصتی بود که از روزمرگی، شهری شدن و وابسته شدن به همه چرندیاتی که زندگی شهری طی سال به زور خورد من داده بود جدا شوم، فرصتی که بفهمم جور دیگری هم می‌شود زندگی کرد و یادآوری سالانه این نکته که اگر «من» تحصیل کردم و «من» امکانات دارم، یادم نرود که ولی نعمتم همین «کپر» نشینان هستند...
در جلد اول از مجموعه «همه با هم جهاد» با عنوان گفتمان جهادی سعی شده است در چهار فصل با مرور مفاهیم و مبانی جهاد و انواع آن و ارتباط آن با عدالت به الگوهای چند دهه اخیر که توانسته اند در فراگیری گفتمان جهادی مؤثر باشند اشاره شود.
جهاد چیست؟ جهادی کیست؟ جهادی بازوی عدالت محوری، سیر تطور حرکت‌های جهادی و جهاد تا کجا؟ به ترتیب فصل‌های اول، دوم، سوم و چهارم جلد اول از این مجموعه می‌باشند.
حرکت‌های جهادی بستر رشد و تربیت جهادگرانی است که با نیت خدمت به ولی نعمتان انقلاب گرد هم آمده اند. رشد و تربیت در بستر اقدام و فعالیت جز با تلاش جمعی و تشکیلاتی و هدفمند امکان پذیر نیست.
در دفتر دوم مجموعه «همه با هم جهاد» در چهار فصل با استفاده از منابع مکتوب، مصاحبه با صاحب نظران و تجربیات تدوین کنندگان سعی شده است با ترسیم اقدامات و وظایف گروه‌های جهادی در زمینه ایجاد و نگهداری تشکیلات به بررسی آسیب‌ها و راه‌های رفع آن پرداخته شود.
ضرورت تشکیلات فصل اول، مراحل تشکیل گروه یا تشکل فصل دوم، تعاملات فصل سوم و آفت‌های تشکیلات فصل چهارم از جلد دوم این مجموعه می‌باشند.
اقدام و عمل، جز اساسی جهاد است و بدون آن مفاهیم نهفته در جهاد و تلاش و مبارزه بی معنی خواهد بود. فراتر از آن در منطق قرآن به صرف اینکه قلب انسان به یک قطبی وابسته است، اما شعاع این وابستگی در عمل منعکس نیست به درد نمی‌خورد؛ بلکه اصلاً نام ایمان از نظر اسلام به او صدق نمی‌کند. آن وقتی ایمان به صورت راستین در کسی وجود دارد که بر طبق ایمان، عمل کند.
به طور کلی می‌توان گفت که آن ایمانی از نظر اسلام ارزش دارد که با عمل، مسئولیت، تکلیف و تعهد همراه است. اگر تعهدی احساس نکردی در مؤمن بودن خودت شک کن. جامعه‌ای که به تعهدات ایمانی عمل نمی‌کند، نام خود را جامعه مؤمن نگذارد.
در جلد سوم مجموعه پیشرو هم پس از مرور گفتمان حرکت‌های جهادی و محرومیت زدایی، رویکردها و اقتضائات اقدام و فعالیت جهادی در حوزه محرومیت زدایی و ارائه خدمات اجتماعی بررسی شده است.
در بخشی از فصل سوم (سیر تطور حرکت‌های جهادی) جلد اول این مجموعه آمده است:
حاج عبدالله والی
حاج عبدالله والی قبل از انقلاب در خیریه ثامن الحجج (ع) مشغول به فعالیت بودند. اکثریت بازار تهران در خیریه ثامن الحجج عضو بودند و در خیابان شهر ری یک مکانی را داشتند. هدف این خیریه کمک به محرومین و مستمندان بود و مردم بعضی از محلات تهران را پوشش می‌دادند.
حاج عبدالله کارمند بانک بود و بعد از بانک می‌رفت در خیریه کمک می‌کرد. اجناس را بسته بندی می‌کردند و شب بعد از نماز مغرب و عشاء می‌بردند درب منازل این عزیزان توزیع می‌کردند. حوزه فعالیت این خیریه در مناطقی از جنوب تهران مثل شهرری و مشیریه و خاورشهر و افسریه بود.
از اولین اقدامات حاج عبدالله والی تأسیس مدرسه‌های شبانه روزی برای روستاهای منطقه بود. حاج عبدالله با هماهنگی اداره آموزش و پرورش میناب معلمانی از استان‌های اطراف برای دایر شدن مدارس به بشاگرد آورده بود. در سال ۱۳۶۶ کلاس‌ها همچنان در کپرها برگزار می‌شد. حاج عبدالله تصمیم گرفت تعدادی از جهادگران را به منطقه بیاورند تا هم کمکی در راستای محرومیت زدایی کرده باشند و هم روی خود این افراد کار فرهنگی انجام شده و محرومیت دیگر مناطق کشور را حس کنند. به همین دلیل ابتدا به سراغ دبیرستان‌های منطقه شمیرانات تهران رفت و از اعضای این مدارس که اکثراً از اقشار مرفه جامعه بودند شروع کرد. از اعضای این گروه‌ها برای ساخت و ساز در زمینه‌های مختلف استفاده می‌کرد.
از دیگر اقدامات حاج عبدالله در بشاگرد راه سازی بود. چون برای انجام هر کاری اول باید راه ارتباطی میسر می‌شد. هزینه این کار هم توسط تعدادی از بازاریان خیر که حاج عبدالله به منطقه برد تأمین شد.
حاجی سفره‌ای هم باز کرده بود به نام «سفره حضرت امام». هرکس که می‌آمد ناهار و شام مهمان حضرت امام بود. غذای گرم می‌داد…
در بخشی از فصل دوم (مراحل تشکیل گروه یا تشکل جهادی) جلد دوم این مجموعه آمده است:
چند ویژگی مهم مسئول گروه جهادی:
۱. مسئول باید نگاه تشکیلاتی داشته باشد.
۲. مسئول باید دغدغه رشد نیروهای خود را داشته باشد و برنامه ریزی در طول سال برای رشد افراد و اعضای گروه داشته باشد.
۳. مسئول اردو باید پیشگام و پیشرو باشد.
۴. مسئول باید به این فهم برسد که نباید خودش همه کارها را انجام دهد، بلکه باید برای دیگران کار تعریف کند و کار را با همکاری آنها انجام دهد. فرد تشکیلاتی کسی نیست که به اندازه ده نفر کار کند بلکه آدم تشکیلاتی کسی است که می‌تواند با ده نفر کار کند. فهم و درک شبکه سازی تشکیلاتی هدف اصلی گروه دهی است.
۵. مسئول باید در مواجهه با مشکلات ایستادگی داشته باشد؛ اگر مسئول به منابع لایزال الهی تکیه کند، صبرش تمام نخواهد شد و بالاخره آن مشکل تمام خواهد شد…
در بخشی از فصل اول (ارکان اقدام جهادی در حوزه محرومیت زدایی) جلد سوم این مجموعه آمده است:
شناسایی قدم اول در اقدام جهادی
جهادگران پس از ورود به منطقه به مشاهده و بررسی دقیق محیط داخلی و خارجی پرداخته و در قالب پرسشنامه، تک نگاری، عکس، فیلم و سایر قالب‌ها، تهدیدات، فرصت‌ها و نقاط قوت و ضعف منطقه را ثبت می‌نمایند. سپس مستندات منطقه را برای تحلیل و بررسی به دانشگاه‌ها و یا مراکز علمی پژوهشی برده و در آنجا با استفاده از اساتید، دانشجویان و صاحب نظران راه حل را در قالب پایان نامه، پروژه‌های علمی و یا طرح‌های اقدام ارائه می‌کنند. در اصل گروه‌های جهادی حلقه وصلی بین مسئولین دولتی، قشر دانشگاهی و متخصص جامعه و مشکلات مناطق کم برخوردار هستند.
اولین گام برای بهبود وضعیت یک منطقه آشنایی کامل با آن منطقه است. بخشی از این آشنایی قبل از هجرت و در قالب شناسایی منطقه صورت می‌گیرد که در آن ویژگی‌های کلی منطقه و امکان برگزاری اردوی جهادی بررسی می‌گردد. اما شناخت کامل تنها با حضور مستمر در یک منطقه در گفتگو بااهالی و مسئولین صورت می‌گیرد. در طول هجرت این امکان وجود دارد که با کمک اعضای گروه به طور تخصصی منطقه ارزیابی شده و تمامی فرصت‌ها و تهدیدات منطقه احصا شود. در این فرآیند ممکن است مشکلات، نیازها و نکاتی استخراج شود که حتی مردم و مسئولین منطقه نیز قبلاً به آن توجهی نداشته اند.
کتاب سه جلدی «همه با هم جهاد» در جلد اول با ۸۲ صفحه، جلد دوم ۷۸ صفحه و جلد سوم ۱۳۶ صفحه منتشر و روانه بازار نشر شده است.
نظر شما