به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله هاشمی علیا رئیس حوزه حضرت قائم (عج) چیذر در جلسه درس اخلاق عمومی و در ادامه مباحث دعای هشتم صحیفه سجادیه با اشاره به این که حضرت از رذائل اخلاقی که از حد و مرز الهی و عقل خارج شوند، به خداوند متعال پناه می‌برند اظهار داشت: ایشان حرص را در مقابل قناعت بیان می‌فرمایند و سپس غضب را به عنوان رذیله اخلاقی دیگر معرفی می‌کنند.
وی درباره اسباب غضب گفت: آنچه باعث غضب می‌شود حضرت فرمودند: غضب عوامل بسیاری دارد، اما مهمترین آنها عبارت است از عدم اعتقاد به خدا، عدم محبت به حق، عدم اعتقاد به معاد و حساب و کتاب قیامت، عدم اعتقاد به دین و خسران بی‌دینی.
هاشمی علیا با توجه به آیات الهی قرآن بیان داشت: اگر ایمان و موازین الهی و عقل در انسان وجود داشته باشد و تمام کارهای انسان براساس میزان عقل و شرع انجام گیرد، انسان هیچگاه گرفتار گناه نمی‌شود، دچار حسد و ریا و … نمی‌شود، تمام رذائل اخلاقی کنار رفته و جای خود را به فضائل اخلاقی می‌دهد. اگر عشق و محبت و ایمان به خدا و ایمان به قرآن و کلمات معصومین باور شد، زندگی انسان در مسیر عقل و شرع اداره خواهد شد. عشق به خدا، تمام عشق‌های دنیا و ما فیها و من فیها را از دل بیرون کرده و دور می‌کند.
تولیت مدرسه علمیه حضرت قائم (عج) چیذر با توجه به مناجات حضرت موسی (ع) با خداوند عنوان کرد: در روایات فرمودند: دنیا دار عقوبت است، اگر انسان در دنیا باتقوا زندگی کرده و ایمان و محبت به خدا داشته باشد، برکات از زمین و آسمان می‌بارد. براساس این روایت خداوند می‌فرمایند من اول پدرتان آدم را عقوبت کردم و او را از بهشت بیرون راندم؛ زیرا بهشت جای انسان گنهکار نیست. و انسان گنهکار تا در دنیا آلودگی‌ها را از خودش دور نکرده و به پاکی نرسد، جایی در بهشت نخواهد داشت. حتی اگر این آلودگی‌ها در شیعه باشد. شیعه علی (غ) هم اگر آلوده به گناه باشد و در این دنیا آلودگی گناه را از خود پاک نکند، تا قیامت معذب خواهد بود. او هم باید در برزخ از آلودگی گناهان پاک شود تا سنخیت حضور در بهشت را پیدا کند.
وی ادامه دادند: خدا فرمود موسی! ما دنیا را لعن و ترد کردیم. هر چه در دنیا زرق و برق باشد، نزد خدا مطرود است. در روایت داریم که اگر ایمان مؤمنین سست نمی‌شد برای کافران و مشرکین خانه‌ها و نردبان‌هایی از طلا و نقره قرار می‌دادیم. پس خود دنیا، و زرق و برق دنیا نزد خدا مطرود است. مگر آنچه که از این دنیا و زرق و برق این دنیا و لذت‌های آن، برای من و در راه من به کار گرفته شود. بندگان صالح من در دنیا زاهد هستند.
انسان همواره باید خودش را موعظه کند
هاشمی علیا در ادامه با اشاره به تلقی صحیح از زهد گفت: زهد به معنای روی حصیر نشستن و در کوه زندگی کردن نیست. غذای خوب نخوردن و لباس خوب نپوشیدن نیست. پیامبر اکرم (ص) فرمودند دنیا بهشت کافر و زندان مؤمن است. امام حسن (ع) به فرد کافر فقیری در خصوص ظاهر آراسته خودشان با توجه به این روایت فرمودند: اگر دنیای مرا با عالم آخرتم مقایسه کنید، دنیا برای من جهنم است و من در زندانم و اگر تو متوجه شوی که خداوند برای تو چه جهنمی آفریده است، با این لباس کهنه در مقابل آن، تو در بهشت هستی.
وی افزود: پس اولیا خدا در دنیا به مقدار معرفتی که به ما دارند نسبت به ما زاهد هستند و هر قدر به خدا جاهل‌تر باشند، به گناه و معصیت نزدیک‌تر هستند. هیچ انسانی نیست که دل به دنیا ببندد و خیر ببیند و بی رغبت به دنیا در عالم، نفع دنیا و آخرت را خواهد برد. پس زهد یعنی این دل فارغ شود برای آخرت و هر چیزی را برای خدا بخواهد. امام باقر (ع) فرمودند: از نفست برای نفست بگذر. نفس واقعی ما روح ماست که وارد دنیای دیگر می‌شود که یا بهشتی است یا جهنمی. یک نفس داریم که همان هواهای نفسانی و نفس دیگر روح انسان است.
هاشمی علیا ادامه داد: انسان باید خودش طبیب خودش باشد. رذائل اخلاقی درد است. این دردها به ما معرفی شده و دوای آن هم به ما نشان داده شده است. باید خودمان درمانش کنیم. باید خودمان در مقابل این رذائل قیام کنیم. برای انسان باید دو واعظ باشد نخست واعظ خارجی که همان مواعظ دینی است و دیگر واعظ درونی که درواقع در خود انسان است و انسان همواره باید خودش را موعظه کند.
نظر شما