به گزارش خبرنگار مهر، طرح «هیأت خبرنگار» با اهدافی مانند تقویت بنیه رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی هیأت‌ها، تجمیع گزارشات برای بهره برداری رسانه‌ها و جریان‌سازی و ایجاد بستری برای نشان دادن جلوه‌ای حقیقی از هیأت (هیأت برای تمام شئون زندگی) اجرا می‌شود. در واقع حضور رسانه‌ای هیأت نباید صرفاً در قالب انتشار اخبار و اطلاعیه برگزاری مجالس باقی بماند بلکه باید با ظرفیت‌های رسانه‌ای داخلی هر هیأت، ابعاد مختلف سبک زندگی و رفتاری آن در طول سال انعکاس یابد. به همین دلیل وجود خبرنگارانی که بتوانند با نگاهی عالمانه، صادقانه و متعهد در هر موضوعی و در هر قالبی به فعالیت رسانه‌ای بپردازند اهمیت زیادی دارد. بنابراین می‌توان سرفصل‌های زیر را در این طرح اجرایی کرد.
فعالیت‌های اجتماعی
هر هیأت علاوه بر برگزاری مناسک و مراسم معمول خود، فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی و حتی اقتصادی پیرامونی دارد. فعالیت‌هایی مانند ایجاد صندوق قرض الحسنه، کلاس‌های آموزش قران و معارف اهل بیت، برگزاری اردوهای جهادی، متصل کردن افراد مختلف به هم مانند سفارش یک بیمار به پزشک، حضور در برنامه‌های گوناگون سالیانه مثل اربعین، سفرهای زیارتی دوره‌ای، پیگیری احوالات همدیگر در قالب عیادت و.... هیأت به واسطه زیست گسترده اجتماعی، فرصت‌های زیادی برای ظهور و بروز دارد که می‌توان به آنها پرداخت.
ارکان و افراد
هر هیأت، ارکان مختلفی از مداح و سخنران تا مسئول آبدارخانه، برق، خرید و … دارد. روایت هر کدام از این افراد و خاطرات شأن از حضور در هیأت، روایت‌هایی خواندنی و منحصر به فرد است. خاصه آنکه آن فرد ویژگی خاص یا مناسک ویژه ای را رقم زده باشد و جایگاه پیرغلامی داشته باشد. گفتگو با افراد فعال هیأت می‌تواند تاریخ شفاهی هیأت را رقم بزند و آن را مکتوب و ماندگار کند.
کودکان، زنان و خانواده
حضور در اغلب هیأت‌ها به صورت خانوادگی است و باز شدن پای خیلی‌ها به مجالس از کودکی رقم خورده است. نحوه مواجه یک هیأت با خانواده، نگاه آن هیأت را نشان می‌دهد. روایت و گزارش‌ها از بخش بانوان و حتی مجالس زنانه مانند آنچه در حسینیه سادات اخوی تهراتن رخ می‌دهد، دیدنی و خواندنی است. حضور کودکان در مجالس و توجه به آنها در قالب برپایی مهدکودک‌ها و محل نگهداری اطفال و … هم گزارش‌ها و اخبار و تصاویر جالبی دارد.
آداب و رسوم محلی
هیأت خبرنگار فرصتی است تا آداب و رسوم محلی در شهرهای مختلف رسانه‌ای شوند. این رسانه‌ای شدن می‌تواند در ثبت و ماندگاری این رسوم که برخی شاید به مرور زمان دچار تغییر یا فراموشی شده اند کمک کننده باشد. گزارش‌ها و روایت‌هایی با مروری بر چرایی و عقبه و ساختار آن رسم که برپای منطق استوار باشد به همراه فیلمی کوتاه یا تصاویرف جذاب خواهد بود.
هویت هیأت
هر هیأت ویژگی خاصی دارد. یک هیأت، صنفی است، دیگری بر مبنای شهر شکل گرفته و دیگری براسای محبت اعضا به یک فرد خاص مثل متوسلان به حضرت قاسم و.... خبرنگار هر هیأت می‌تواند به دنبال چرایی و کشف ویژگی خاص هیأت خود باشد. گزارشی از ویژگی‌های خاص هر هیأت می‌تواند به بیان هویت هیأت کمک کند تا مخاطب، هویت و چرایی تأسیس و تشکیل و تداوم هر هیأت را بداند.
پشت صحنه‌ها
یکی از جذاب ترین و دیدنی ترین بخش‌ها، پشت صحنه یک رخداد است. طبعاً اینکه همزمان با اجرای مراسم در هیأت، رخدادهای پشت صحنه مانند هماهنگی‌ها برای حضور سخنرانان و مداحان چطور انجام می‌شود یا یک هیأت چطور هر روز و هر شب به صورت متناوب می‌تواند نذری بپزد و روایت آشپزخانه‌ها و آبدارخانه جالب است. برپا شدن یک هیأت و حتی جمع اوری آن نیز دیدنی خواهد بود. در این بخش، آنچه چشمگیر است که شاید در نگاه اول به چشم نیاید یعنی کارهای روتین و معمول اعضای هیأت.
هیأت حرم است
روایت‌هایی از اینکه باید حرمت هیأت را به نشانه اینکه خودش حرمی از حرم های آل الله است نگهداریم، آموزنده خواهد بود. اینکه متولیان هیأت چطور می‌توانند حرمت آن را نگه دارند و مراقب اعمال و رفتارشان باشند تا رفتار و اعمال همسایگان، حاضران در هیأت و حتی عابران، همگی جالب است. موضوعات دم دستی و ساده مانند رعایت مصرف آب و برق تا نحوه پوشش هنگام ورود، سایلنت کردن موبایل، سیگار نکشیدن و آدامس نجویدن و...
همدلی
شعار محرم امسال این است؛ همه زیر خیمه ات یک خانواده ایم. جان کلام این شعار، همدلی میان همه است. گزارش و روایت‌هایی از همراهی و همدلی در جامعه به واسطه هیأت می‌تواند خواندنی باشد. مثلاً توزیع نذری میان همسایگان هیأت و.... خلاصه آنچه که نمادی از همدلی باشد را می‌توان به صورت خواندنی روایت کرد.
محتوا
توجه به مناسک و مراسم و پیرامون نباید ما را از اصل موضوع یعنی موضوعات مطرح شده در سخنرانی‌ها و جلسات روضه دور کند. یکی از موضوعاتی که خبرنگار می‌تواند به آن توجه کند، موضوعاتی است که سخنران در جلسات هیأت مطرح می‌کند یا مداح، روضه یا شعری جالب می‌خواند. محتوای مجالس را نیز می‌توان در قالب خبر و گزارش و پادکست نشر داد.
تاریخچه
گذشته هر هیأت می‌تواند کنش و واکنش امروز آن هیأت را منطقی و قابل پیش بینی نشان بدهد. گذشته، هویت ساز و اصالت پرور است. روایت از گذشته و ریشه در قالب‌هایی مثل عکس نوشت‌های قدیمی و … علاوه بر ثبت سابقه هیأت، نشان می‌دهد ما جا پای چه کسانی گذاشته ایم. روایتگری تاریخ هر هیأت، باعث می‌شود تا بانیان و حاضران متوجه باشند میراث دار چه گوهر ارزشمندی هستند.
نظر شما