خبرگزاری مهر، گروه استانها: انگار جوانه‌ها یکی یکی برای رویشی بهار گونه در زمستانی سرد و تاریک دست به دست هم دادند و مسیر عاشقی را با فراز و فرود فراوان طی کرده تا به نقطه هدف که همانا پیروزی فرشته بر دیو زمانه بود، محقق شود.
گیلان را که نگاه می‌کنی پر است از تجربه‌های تلخ و شیرین چرا که گیلانیان غیور پا به پای دیگر مردم عاشقی می‌کنند و تاریخ را با عزت و اقتدار خویش به تحیر وا می‌دارند.
زن و مرد ندارد این مسیر عاشقی هدف مشترکی است که باید کنار هم پیموده می‌شد و این پیمایش در برهه‌های مختلف تاریخی، حقیقت پویای گیل زنان و گیل مردان را به رخ دنیا می‌کشد.
خاطرات تلخ و شیرین مردمان این شهر
سالروز تاریخی امام خمینی (ره) را بهانه‌ای قرار دادیم تا نفس به نفس پیروانش را به قلم بیاوریم و به یاد روزهای عزتمند پیروزی انقلاب، حس عزتمندی را به رشته تحریر در بیاوریم.
رشت پر خاطره گیلان، شاهد مردان و زنان زیادی بود که جوانی خود را در راه امام عظیم الشان ملت هدیه داند و نفس گرمشان هنوز در گوشه و کنار این شهر عزیز در غربت معطر می‌کند فضای گرم و سردِ دیار فرزندان میرزا را.
به سراغ بانویی رفتیم از جنس عشق و اقتدار که دلنوازی می‌کند شنیدن خاطرات شیرین جوانی اش و درس می‌آموزد به نسل جوان تا معنای حقیقت عشق و اقتدار را با تمام وجود درک کنند.
بانوی مبارز گیلانی
«طاهره کار ایجاد» یکی از آن بانوان گیلانی است که روزهای پر شور و حرارت منتهی به انقلاب ایران را نه تنها دیده بلکه با پوست و گوشت و خونش تجربه کرده اصلاً خود تاریخ سازی کرده است و امروز در کمال تواضع با اصرار فراوان از خاطرات شیرین آن روزهای خود می‌گوید، عجیب است چشیدن شهد شیرین خاطرات بانویی که اراده و عزت را توأمان کنار هم می‌آورد و حماسه سازی می‌کند.
کار ایجاد می‌گوید: خودش متولد بهمن سال ۱۳۴۰ از خانواده‌ای مذهبی و سنتی است که در اوایل دبیرستان متوجه زمزمه‌های انقلاب و تغییر رژیم پهلوی شده و نتوانسته بی تفاوت از آن گذر کن.
وی ادامه داد: «در دوران قبل از پیروزی انقلاب وقتی فهمیدم سینما رکس آبادان را رژیم شاهنشاهی ایران به آتش کشیده به اندازه‌ای مبارزه با رژیم شاه خائن برای من هم حائز اهمیت شد که هر روز خودم را در صف اول راهپیمایی‌هایی دیدم که از مدرسه همراه دانش آموزان سایر مدارس سیل عظیم مردم رشت آن را برگزار می‌کردند. از طرفی وقتی فهمیدم حضرت امام (ره) در سال ۴۲ توسط ساواک دستگیر شدند برای من خیلی دردناک بود و عزمم را برای مبارزه بیشتر می‌کرد.»
یاران من در گهواره‌ها هستند
این بانوی مبارز گیلانی اضافه کرد: جمله «یاران من در گهواره‌ها هستند» امام خمینی (ره) در پاسخ به سوالی که با کدام یاران می‌خواهید مبارزه می‌کنید، برای من خیلی با معنا و مسؤولیت آور بود. فهمیدم سن و سالم به یاران ایشان می‌خورد و این موضوع اراده و عزمم را در راه مبارز خیلی سنگین‌تر می‌کرد، همیشه خدا را شاکرم که دوران جوانی ام را با پیروزی انقلاب اسلامی ایران رقم زده و من همیشه با افتخار از این دوران یاد می‌کنم.
«کار ایجاد» از همراهی خانواده اش هم اینگونه می‌گوید: مادر عزیزم همیشه در راه مبارزه پشتیبان من و خواهرم بوده ولی پدر نگرانی خاصی روی دختران داشته همیشه می‌ترسید که ساواک یا نظامیان ما را دستگیر کنند یا کشته شویم و همه این نگرانی‌ها از دوست داشتن زیادی بوده.
وی ادامه داد: راستش خیلی وقت‌ها دور از چشم پدرم در راهپیمایی‌ها حضور پیدا می‌کردم، تا اینکه در آبان ماه ۵۷ یکی از جوانان محل ما را شهید کردند «شهید تقی اشکیل»، قرار بود چند نفر از دختران انقلابی از کوچه ما به تشیع جنازه برویم، سر خیابان پدرم ما رو دید و جلوی ما رو گرفت که حق ندارید بروید اگر بروید کشته خواهید شد چون نظامیان به مردم حمله کرده بودند و ادامه تشیع جنازه ممکن نبود ما هم گریه کنان برگشتیم به منزل.
دلنگرانی های پدرانه
وی ادامه داد: یادم می‌آید شهریور سال ۵۷ بود دیدیم پدرم خیلی سخت می‌گیرد اما ما به همراه چند نفر از فامیل‌ها قرار گذاشتیم برویم تهران تظاهرات بازهم پدرم ما رو منصرف کرد بعد فهمیدیم که جمعه خونین در میدان ژاله تهران به وقوع پیوسته که ما هم قسمت نبود در آنجا حضور فیزیکی داشته باشیم و جز شهدای این واقعه عظیم باشیم.
کار ایجاد اضافه کرد: روز ورود حضرت امام خمینی (ره) برایم خیلی جالب بود بعضی از همسایه‌ها تلویزیون نداشتند، همگی آمدند منزل ما تا ورود حضرت امام را از منزل ما تماشا کنند، روز بسیار قشنگی بود از طرفی ناراحت بودیم نکند دشمن به حضرت امام (ره) آسیبی برساند اگرچه مردم با صف‌های محکم جانشان را سپر کرده بودند. اما دل نگرانی امان ما را بریده بود، ۱۲ بهمن آن سال که هوای بسیار گرمی داشتیم حضرت امام خمینی (ره) با ورود خود تاریخ یک ملت را زیبا و دگرگون کرد و معنای مقاومت تلاش و ایستادگی همراه استقلال و آزادی را برای مردم فهیم ایران تفسیر کرد.
نظر شما