به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، آپنه انسدادی خواب زمانی اتفاق می‌افتد که شل شدن ماهیچه‌ها باعث انسداد مجرای تنفسی می‌شود و تنفس به طور موقت قطع شده و باعث می‌شود فرد از خواب بیدار شود.
به گفته محققان، مطالعه جدید شامل ۲۹۶ بیمار عمومی قلبی و ۲۱۸ بیمار سرطانی دارای مشکلات قلبی بود.
نتایج نشان می‌دهند که آپنه خواب در میان بیماران قلبی به طور کلی بیشتر از بیمارانی بود که تحت درمان سرطان قرار می‌گرفتند؛ ۵۴ درصد در مقابل ۳۹ درصد.
با این حال، محققان دریافتند آپنه خواب در میان بیماران سرطانی مبتلا به مشکلات قلبی برابر یا بیشتر از سایر عواملی است که اکنون برای ارزیابی خطر سلامت قلب آنها استفاده می‌شود.
به عنوان مثال، کسر جهشی بطن چپ (LVEF)- معیاری برای اینکه قلب چقدر خون را در بدن پمپاژ می‌کند- برای پیش بینی مشکلات قلبی مربوط به درمان سرطان استفاده می‌شود.
اما این مطالعه نشان داد که بیماران سرطانی که دارای LVEF طبیعی بودند، اگر آپنه خواب درمان نشده نیز داشتند، شواهد بیشتری از فشار قلبی نشان دادند.
درمان‌های سرطان مانند شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و ایمونوتراپی برای قلب سمی هستند.
دکتر «مینی تاس»، محقق ارشد از دانشگاه لوئیزیانا، گفت: «آپنه خواب باید در الگوریتم‌های خطر فعلی گنجانیده شود و برای ارزیابی تأثیر آپنه خواب در این جمعیت پرخطر، یک مطالعه بزرگ‌تر مورد نیاز است. ما احساس می‌کنیم که ارزیابی آپنه خواب باید بخشی از ارزیابی رایج خطر برای بیماران تحت درمان با سرطان باشد.»
نظر شما