- استان: تهران
- حوزه انتخابیه: تهران، ری، شمیرانات، پردیس و اسلامشهر
- شعار: رفاه هر ایرانی - مسکن ارزان - مالیات عادلانه
پویش بزرگ انتخاباتی خبرگزاری مهر با عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته گزینی» تلاش دارد با آماده کردن بستری مناسب برای داوطلبان نمایندگی دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، گامی در جهت کمک به مردم برای انتخاب اصلح و برگزاری پرشور انتخابات بردارد.
حمید معصومی یکی از داوطلبین نمایندگی دوازدهیمن دوره مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، پردیس و اسلامشهر است، که در زیر رزومه کوتاهی از وی و پاسخ‌هایش به سوالات مهر در دو بخش کشوری و استانی را می‌خوانید:
رزومه:
- حقوقدان
-فعال اقتصادی (گروه مستقل) با توجه به تخصّص علمی و تجربیاتِ موفقِ اقتصادی، اجرایی و همچنین همفکری و مشورت با گروهِ کارشناسانِ دوست و همراهان عزیزم
-عمده تلاش گروهی ما در جهات ذیل می‌باشد. ۱- اصلاحِ، قانون تولید مسکن عمومی = اقساطی و استیجاری
- سوالات کشوری:
* مهمترین آسیب کارکردی مجلس شورای اسلامی از نگاه شما چیست؟
فقدان نمایندگان محترم متخصص در علوم: قانونی، اقتصادی و اجتماعی که در بخش‌های خصوصی و غیر دولتی نیز دارای تجربه‌های موفق باشند، به نظر من مدیریت بر نهادهای دولتی و عمومی و نظامی که بحث بودجه و … در آن غیر از جیب بخش خصوصی است، اساساً در ایران نا موفق یا حداقل کم موفق بوده و نیز هنری نیست، وضعیت مالی شخصی و خانوادگی این افراد در بخش خصوصی که شفاف باشد، گویای قابلیت و اشراف آنها جهت تأثیر گذاری آینده بر جامعه و برای معیشت و مصالح مردم و کشور است.
*مجلس برای تقویت نقش نظارتی و تقنینی خود باید دست به چه اقداماتی بزند؟
مجلس به اندازه کافی در قوانین خود دارای قدرت‌های نظارتی مانند اصل نود و دیگر موارد هست، مشکل عدم اشراف عزیزان منتخب تا کنون به این قوانین و فقدان قابلیت در اجرای آنها به دلیل نگاه صرف سیاسی یا وامدار شدن یا بودن یا تعارض منافع شخصی یا گروهی است با توسل به توجیه غیر قانون و شرع…
*نمایندگان چرا نباید اسیر تجمل‌گرایی شوند و برای پرهیز از این آسیب، چه اقداماتی ضرورت دارد؟
تجمل گرایی جاده‌ای بی انتها و موجب حرص و ولع بیشتر است و موجب غفلت از مردم و ایجاد مسابقه تجمل گرایی و ثروت اندوزی در اطرافیان آن شخص است، چشم به هم زنیم می‌بینیم تمام مسئولان درگیر این موضوع و مسابقه شده اند…
*همکاری و همراهی میان مجلس و سایر قوا و دستگاه‌ها چه تأثیری می‌تواند بر پیشرفت کشور داشته باشد؟ به نظر شما مهمترین تجلی‌گاه این همراهی و همکاری چیست؟
مجلس در رأس امور است و این یک واقعیت قانونی است و به جهت ریل گذاری و خط دهی مجلس برای سایر قوای کشور، لذا در صورت انجام این وظیفه به نحو صحیح و هماهنگ با نیازهای مردم، اتوماتیک وار تمام کشور هماهنگ و مجری و ناظر بر اجرا در آن قوانین خواهند بود. مجلس مهمترین رکن نظام است.
*مسؤولیت پذیری در قبال مردم موضوعی است که نمایندگان باید همواره به آن توجه داشته باشند. اگر نمایندگان از این مهم غافل شوند، چه پیامدهای منفی ایجاد خواهد شد؟
اساساً اگر نامزدی فاقد تخصص و تجربه و تعهد باشد، ناگزیر از خطا و فساد او حتمی است، به دلایل متعدد و توجیهات غیر شرعی و غیر قانونی که انجام خواهد کرد و با فساد یک نماینده، دومینوی فساد، اکثر مجلس و کشور را در بر می‌گیرد و این امری است که مردم باید به دقت بر آن نظارت برخورد کنند و در ابتدا نیز در انتخاب اصلح و آرا خود دقت و با وسواس شرعی نسبت به تمام مردم، نمایندگان خود را انتخاب نمایند… متشرع بودن خ ب است ولی باور کنیم کافی نیست، لیستی رأی دادن و به نمایندگان با هزینه‌های سرسام آور خرج تبلیغات کردن، درست نیز و مفسده دارد. جمع کل حقوق نمایندگی در ۴ سال چقدر است که صدها و هزارها و میلیونها برابرش را خرج تبلیغات می‌شود، محرز است کهدنبال غیر حقوق شرعی است…حساب دو دوتا ۴ تاست… نماینده و نامزد نباید وامدار و مصلحت اندیش گروه و لیست شود الان صحبت از گرفتن میلیاردی و داخل کردن در گروه و لیست است. والله قسم به خودم پیشنهاد شده و موجود است و رها نمی‌کردند… اینکه مردم همه امور انتخاب نماینده اصلح را به مراجع دولتی و نظارتی بالادست واگذار کنند کاملاً اشتباه و غیر عقلایی است، جمع عقل مردم را نباید در نگاه به نامزدها واگذار یا نادیده گرفت....
*مردمی بودن یکی از خصیصه‌های مهم هر نماینده باید باشد. یک نماینده چگونه می‌تواند این خصیصه را تحقق بخشد بدون آنکه در ورطه عوام‌زدگی و طرح شعارهای غیر واقع‌بینانه اسیر شود؟
مردمی بودن یعنی نماینده از ابتدا در میان مردم بوده باشد، در میان مردم نمو نموده باشد و جدا و تافته از جامعه بزرگ مردمی نباشد، این خصیصه ذاتی است و چیزی نیست که بعد از نمایندگی به مدد لیست و امثالهم، به دنبال آن باشند. داشتن پایگاه مردمی بی هیچ تبلیغ لیستی و گسترده، از نشانه‌های مردمی بودن هر نامزدی است. لذا با وجود این پایگاه واقعی، نامزد نیازی به وعده‌های واهی و عوام فریبانه به مردم ندارد. زیرا مردم اورا به جهت همراه مردم بودن می‌شناسند. نامزدی که خبر از قیمت نان و تخم مرغ و مایحتاج خانواده خود از بقالی سر کوچه ندارد، چطور درد تورم بر مردم را می فهمد، نامزدی که از صبح داخل کپسول خود می‌شود و مدیر کلی به کار دولتی یا عمومی خود می‌رود و صف اراب رجوع نیازمند پشت ذرب اطاق وی منتظر هستند و با چاپلوسی مراجعین نیازمند شارژ و دشارژ و باد می‌کند، کجاست نهاد مردمی او… فرمانداری که ارباب وار تمام خیابان‌ها را با صف اتومبیل هاز دولتی و پلیس راهنمایی برای عبورش غرق می‌کنند، چه دیدگاهی از لمس درد و تورم و معیشت و اجاره خانه مردم دارد…
* طبق قانون اساسی یک نماینده در قبال همه مردم ایران مسؤولیت دارد. برای تحقق این اصل مهم و جلوگیری از بخشی زدگی، باید چه مواردی مد نظر قرار گیرد؟
هر نماینده در مجلس، اگر چه توسط بخشی از مردم کشور به مجلس راه می‌یابد ولی آنچه در آن ذی مدخل و تصمیم گیرنده است نسبت به تمام اقشار و گروه‌ها و مردم و حتی نسبت به تمام زمان‌ها و آینده مردم و کشور مؤثر است،. لذا هر نماینده منصرف از نژاد و زبان و قومیت و تعلق به بخش و نژادی، باید نگاهی فراتر و جامع و گسترده نسبت به تمام ایران عزیز داشته باشد، این موضوع حاصل نمی‌شود مگر دارا بودن تخصص و تجربه و شرافت حفظ شؤنات به عنوان یک ایرانی اصیل و تحت نظارت چشمهای مطالبه گر تمام مردم ایران. به نظر می‌رسد نظام باید در مطالبه گری مردم نسبت به مسئولین همت جدّی کند که مرداب فقط با مواج شدن نمیگندد و حرکت حاصل می‌شود.
- سوالات استانی:
*استان تهران با کمبود سرانه‌های آموزشی، ورزشی، فضای سبز و… در اکثر مناطق خود به ویژه پردیس مواجه است، برای حل این معضل چه تدابیر عاجلی باید اندیشید؟
متأسفانه تهران و نواحی و شهرستانهای اطراف متصل به تهران از جمله اسلامشهر و بهارستان و حتی لواسانات و شمیرانات و ری با آن همه قدمت و زمین‌های مرغوب که متأسفانه طی سال‌های اخیر تمام به مسکونی تغییر کاربری شده، با کمبودهای گسترده مشاعات شهری و زندگی اجتماعی از جمله آموزشی و خدماتی مواجه است، فی الواقع با پدیده‌ای عجیب مواجه ایم … روستاها بزرگ شده اند ولی نمی‌خواهند شهر شوند و آرامش زندگی در شهر را برای ساکنین خود درک کند و بیشتر نقش خوابگاه و آزردگی روح و روان و بالا رفتن افسرگی و طلاق‌های پنهان و گریز از تشکیل خانواده و…را دارند، این موضوع مستلزم نگاهی جامع و زیر بنایی و با نگاه ایجاد سود برای سرمایه گذاران باید باشد، ایجاد این مشاعات شهری فی نفسه سود آور برای سرمایه گذار نیستند و رغبتی در آن نیست، باید در کنار آن آفر های دیگر شهری به سرمایه گذار داده شود زیرا امیدی به ایجاد آنها توسط بخش دولتی و عمومی نیست زیرا اگر قصد آن را داشتند تا کنون انجام داده بودند پس باید راه کار را در ایجاد انگیزه برای بخش خصوصی فراهم کرد که گروه متخصصین عزیز ما، در این مورد نیز تجربیات موفق و خوبی دارند و انجام شدنی است…
*آلودگی هوا و فرسودگی حمل و نقل عمومی یکی از رایج‌ترین معضلات استان تهران است، برای حل این دو مساله چه برنامه‌ای دارید؟
آلودگی هوا و نیاز به حمل و نقل عمومی متنوع در شهرهای بزرگ دارد و چند وجهی است که نیاز به قدرت جهت رهایی از وامدار بودن به منابع ثروت داخلی عمومی و خصولتی و … دارد. از جمله مازوت سوزی و بنزین کم کیفیت و اتومبیل‌های قراضه تولید داخل که خون مردم را در شیشه کرده اند. عجبا که از نماینده‌ای که در بدو ورود به مجلس با تحویل دادن اتومبیل داخلی و ارزان و… انتظار جنگیدن با همان کارخانه سازنده را از او داشته باشیم… شرکت‌های ماشین سازی داخلی اگر قدرت و توان تولید با کیفیت و ارزان را ظرف ۶ ماه ندارند باید به شرکت‌های خصوصی و داخلی و دانش بنیان و موفق بصورت تدریجی و واگذاری بخش بخش سهام به آنها و به مردم منتقل شوند و در همین ۶ ماه نیز در حجم محدود اتومبیل از بیرون وارد کرد، هر چه قدر ناز این شرکت‌ها را کشیدیم، نه تنها درس نگرفتند و کمک حال مردم نبودند بلکه جسور تر و تولیداتشان بی کیفیت تر و گران‌تر شدند و بی هیچ نظارت و پاسخگویی و عجبا که دادستانان محترم و مراجع نظارتی و خانواده خبر گذاری ها نیز رسالت و وظیفه خود را فراموش کرده اند که چه خانواده‌ها و جمعیتی بیشتر از دوران جنگ به همین دلیل در جاده‌ها کشته و مجروح و معلول و… شدند و نفس هیچ کسی در نیامد… که وظیفه رسیدگی و توجه تنها کار آنها بوده و هست...
*حاشیه نشینی و مهاجرت پذیری بالای تهران یکی از مسائلی است، که این استان و به خصوص شهر تهران را همواره با خود درگیر کرده است، این دو معضل چگونه مدیریت می‌شوند؟
در خصوص رفع نیازهای مسکن بصورت اجاره‌ای و اقساطی ارزان در داخل شهرهای بزرگ بدون نیاز به زمین‌های ذخیره شهری و یا گسترش شهرها در سطح که موجب خروج ارز و یا نابودی اراضی منابع طبیعی و خارج محدوده شده و این مهم که ما حق نداریم زمین‌هایی که برای سکونت نسل‌های بعد برای ایران چند میلیارد نفری است و باید محافظت شود و نیز بخش‌های کشاورزی و امثالهم از آن تأمین معاش شود، زایل کنیم و از ید و ثروت دولت و نظام خارج یا تغییر کاربری دهیم، بلکه از همین زمین‌های داخل شهرها و مسکونی موجود، با طرح و برنامه‌ای که ما با دوستان کارشناس و با تجربه در گروه، آن را منسجم کرده ایم، امکان تبدیل واحدهای مسکونی از کالای سرمایه‌ای به کالای مصرفی ممکن است و نیز ایجاد درآمد پایدار برای شهرداری‌ها و کنترل قیمت اجاره و فروش مسکن بصورت اتوماتیک با افزایش عجیب این مقوله و همچنین موجب افزایش جمعیت که حتمی است و تبدیل هزینه مسکن فعلی از ۶۰ درصد درآمد کل خانوارها به حدود ۱۵ درصد… این موضوع با تخصص و اشراف به موضوعات… قانون، حقوق، تجربه، شهرسازی و شهرداری و تجربه‌های موفق ساخت و در نظر گرفتن خواسته‌های مشروع سرمایه گذاران و امثالهم، شدنی است. باشد که این ریل گذاری به یادگار در این کشور و مردم عزیز و امام عصرمان، به یادگار بماند.
نظر شما