خبرگزاری مهر، گروه استانها: «سید مرتضی» در سال ۱۳۰۵ در گلپایگان و در خانواده‌ای متدین و کشاورز به دنیا آمد و از همان سنین کودکی و نوجوانی به علوم دینی علاقه وافری نشان داد.
در سنین کودکی در مکتبخانه به تعلیم قرآن پرداخت و همین امر جرقه حضور این یار امام را در عرصه فراگیری علوم دینی و اسلامی فراهم آورد.
«سید مرتضی» از همان ابتدای نوجوانی به رعایت مسائل دینی بسیار پایبند بود، خودش درباره اولین روزهای روزه داری می‌گوید: در دوران نوجوانی علاوه بر تحصیل، به کار نیز مشغول بودم و در فصول تابستان به خرمنکوبی می‌پرداختم و اگرچه گرفتن روزه در گرمای تابستان همراه با خرمنکوبی بسیار سخت و دشوار بود، اما توانستم تمامی روزه‌های خود را بگیرم، برخی روزها از شدت عطش و تشنگی ناشی از گرمای هوا و کار و تلاش، شکم خود را بر روی شن‌های کنار رودخانه نزدیک محل کار قرار می‌دادم تا کمی از میزان تشنگی ام کاسته شود.
هم دوره‌ای ها و اساتید آیت الله محمودی در قم چه کسانی بودند؟
دوران کودکی و نوجوانی سیدمرتضی در «گوگد» گلپایگان سپری شد، علاقه وافرش به علوم دینی سبب شد تا وی وارد حوزه علمیه اراک شود و پس از مدتی به قم مهاجرت کرده و از دروس اساتید برجسته آن زمان بهره لازم را ببرد.
وی با آیات عظام فاضل لنکرانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی و سبحانی و علمایی نظیر شهید آیت الله سعیدی، افتخاری گلپایگانی، ستوده، حرم پناهی، طاهر شمس و صلواتی هم دوره بود و حضورش در قم مصادف با تدریس شخصیت‌هایی نظیر آیت الله العظمی بروجردی، امام خمینی (ره)، آیت الله العظمی اراکی، آیت الله العظمی نجفی مرعشی و آیت الله العظمی گلپایگانی شد و سید مرتضی شاگرد چنین اساتید برجسته ای شد.
سخنرانی‌های آتشین آیت الله سید مرتضی محمودی در محلات سبب شد، تا رژیم شاه چندین بار به این یار امام اخطار دهد و پس از عدم توجه وی به تذکرات ساواک، آیت الله محمودی گلپایگانی به همراه جمعی دیگر از شخصیت‌های برجسته کشوری ممنوع المنبر شد.
سختگیری‌های رژیم شاه بر آیت الله محمودی پس از ممنوع المنبر شدن، افزایش چشمگیری پیدا کرد و به همین خاطر مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی، وی را به شهرستان فریدونکنار اعزام کرد و فعالیت‌های مبارزاتی آیت الله محمودی در فریدونکنار ادامه یافت.
محور مبارزات انقلابی علیه طاغوت و حمایت رزمندگان در دفاع مقدس
در حوالی سال ۱۳۵۴ بود که مردم ورامین از طریق آیت اله العظمی گلپایگانی، از آیت اله محمودی دعوت کردند که برای انجام امور فرهنگی و تبلیغی به دیار ۱۵ خرداد سفر کند و امام جمعه فعلی ورامین با توجه به شناختی که از قیام تاریخی ۱۵ خرداد این منطقه داشت، دعوت مردم ورامین را پذیرفت.
آیت اله محمودی در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی، محور فعالیت‌های مبارزاتی در ورامین بود و نیروهای مذهبی حول محور این شخصیت مبارز جمع شده و اقدام به مقابله با رژیم پهلوی می‌کردند و وی در آگاه سازی مردم ورامین در شناخت ماهیت دستگاه حاکم نقش محوری ایفا کرده و پرچمدار قیام تاریخی ۱۰ دی ماه سال ۱۳۵۷ در ورامین بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در آبان ماه سال ۱۳۵۸، آیت اله محمودی با حکم امام خمینی (ره) به عنوان امام جمعه ورامین منصوب شد و قریب به نیم قرن در کسوت امامت جمعه در این شهر، منشأ برکات فراوانی برای دیار ۱۵ خرداد بود.
این عالم برجسته و مجاهد انقلابی در گفت وگو با خبرنگار مهر مردم ورامین را عاشق دین و اهل بیت دانسته و دلیل ماندگاری خود در این منطقه را عشق مردم این دیار به علما و روحانیت می‌داند.
وی در جنگ تحمیلی نیز محور خدمت رسانی مردم این منطقه به رزمندگان بود و رزمندگان انقلاب اسلامی از مسجد صاحب الزمان (عج) به عنوان مکان حضور آیت الله محمودی به جبهه اعزام می‌شدند و خود نیز یکی از فرزندانش به نام شهید «سید مصطفی محمودی» را در هشت سال دفاع مقدس تقدیم نظام اسلامی کرد.
از تأسیس درمانگاه خیریه گرفته تا راه اندازی حوزه علمیه و تشکیل هیئت‌های حل اختلاف
تأسیس درمانگاه خیریه ولیعصر (عج)، مؤسسه خیریه حمایت از ایتام به منظور توجه بیشتر به خانواده‌های بی سرپرست، اعزام مبلّغ و روحانی به روستاهای منطقه پیش از تشکیل سازمان تبلیغات اسلامی، تشکیل بسیج مردمی برای آموزش نظامی و بسیج جوانان به سوی جبهه‌های جنگ، ساخت و اداره مجتمع آموزشی قرآن و عترت، توجه به نشر کتاب و تشویق به امر کتابخوانی، ساخت خانه عالم در محلات و مسجد صاحب الزمان (عج) ورامین، راه اندازی مجتمع علمی فرهنگی و ده‌ها فعالیت دیگر از جمله خدمات اجتماعی آیت الله محمودی بوده است.
ساخت بنای حوزه علمیه امام صادق (ع) ویژه برادران، ساخت بنای حوزه علمیه کوثر ویژه خواهران، تشکیل ستاد مردمی کمک رسانی به جبهه‌های جنگ، تشویق مردم به تشکیل صندوق‌های قرض الحسنه، تشکیل هیئت‌های حل اختلاف برای ایجاد صلح و تشکیل مؤسسه خیریه از دیگر اقدامات فرهنگی، مذهبی و اجتماعی آیت الله محمودی از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون بوده است.
وی همواره مورد اعتماد علما و مراجع بوده و هست، تا آنجا که مراجع تقلید، بسیاری از امور دینی و اجتماعی را به وی ارجاع داده و می‌دهند.
آیت اله محمودی از حضرات آیات عظام امام خمینی (ره)، گلپایگانی، اراکی، مرعشی نجفی، خوئی، مقام معظم رهبری، فاضل لنکرانی، صافی گلپایگانی، نوری همدانی، بهجت، تبریزی، مکارم شیرازی و سیستانی دارای اجازه در امور حسبیه است و نمایندگی آنها را بر عهده دارد.
دیدار مرید و مراد در نجف
وی در خصوص خاطره دیدارش با امام خمینی (ره) در نجف اشرف به خبرنگار مهر گفت: در قم که بودم از قبل از سال ۱۳۴۲ و پیش از آنکه بحث انقلاب شود، در درس مکاسب محرمه امام (ره) شرکت می‌کردم، جزوه امام (ره) را می‌نوشتم، در خارج کفایه، اصول و فقه نیز شاگرد امام خمینی (ره) بودم، درس اصول امام (ره) به قول امروزی‌ها نمره یک بود، آقایان سبحانی، خزعلی و یثربی هم به درس امام (ره) می‌آمدند و از محضر ایشان استفاده می‌کردیم، تا ایشان به نجف تبعید شدند و دیگر در دسترس نبودند.
این یار دیرین امام افزود: یک شبِ نیمه رجب بود که برای دیدار امام (ره) به نجف رفتم و با ایشان دیدار کردم.
ماجرای سخنرانی پایین منبر / اگر لازم باشد، خوابیده سخنرانی می‌کنم
وی در خصوص ماجرای ممنوع المنبر شدنش نیز به خبرنگار مهر گفت: ساواک یک مسئولی داشت به نام دادگر، یک روز آمد و گفت چرا مجلس دعای شاه نمی آیید، گفتم نیستم که بیایم، گفت شما مخصوصاً نمی آیی، گفتم بله، فرض کن مخصوصاً نمی آیم؛ خلاصه با این آقا درگیر شدم، اینها همین مورد و موارد قبلی را برایم پرونده کردند و در سال ۱۳۴۹ ممنوع المنبر شدم، آن زمان حدود ۹ نفر از جمله آقای هاشمی رفسنجانی، آقای مقدسی و دیگران که الان در ذهنم نیست، ممنوع المنبر بودند.
آیت اله محمودی گلپایگانی با بیان اینکه پس از ممنوع المنبری نیز دست بردار نبودم، گفت: دست از افشاگری علیه رژیم شاه برنداشتم، می‌رفتم پای منبر می‌نشستم، بالا نمی‌رفتم و سخنرانی می‌کردم، جاسوسان خبر دادند و شهربانی مرا خواست و گفت چرا منبر رفتی؟ مگر ممنوع نبودی؟ گفتم منبر ممنوع بود، من منبر نرفتم، نشستم پای منبر و سخنرانی کردم، اگر شما بگویید نشسته هم سخنرانی نکن، می‌خوابم و سخنرانی می‌کنم، این مسائل باعث شد شهربانی درب مسجد را برای مدتی ببندد تا جلسه‌ای برگزار نشود، به من می‌گفتند حق نداری منبر بروی، تو حق حرف زدن نداری، بنده هم به فرموده آیت الله العظمی گلپایگانی رفتم فریدونکنار و در آنجا با نام مستعار منبر می‌رفتم.
چه شد که آیت الله محمودی گلپایگانی به ورامین آمد
از امام جمعه محبوب ورامین که امروز مراسم تکریم وی برگزار می‌شود، درخواست کردیم، نحوه آشنایی خود با این مردم و چگونگی برگزاری نماز جمعه را برایمان تشریح کند، وی اظهار کرد: بنده به عنوان یک طلبه که حادثه فیضیه در سال ۱۳۴۲ را از نزدیک مشاهده کرده بودم، مبارزه با رژیم پهلوی که به ارزش‌ها و اصول اسلام توهین می‌کرد را وظیفه خود می‌دانستم، در حوالی سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۵ بود که به دعوت مردم ورامین و به دستور آیت الله العظمی گلپایگانی به ورامین مهاجرت کرده و با مردم خون گرم ورامین آشنا شدم.
محمودی گلپایگانی گفت: آشنایی بنده با مردم ورامین تا پیش از حضور در میان آنان، به نقش آفرینی این دیار در ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ و حرکت کفن پوشان ورامین در دفاع از مرجعیت و ولایت خلاصه می‌شد و با حضور در میان مردم این منطقه به تدیّن و ایمان ورامینی‌ها بیش از پیش پی بردم، ورامین از جمله شهرستان‌هایی است که در برپایی نماز جمعه پیشگام بوده است، به طوری که این شهرستان، تنها چند ماه پس از اقامه اولین نماز جمعه تهران، اقدام به برپایی نماز جمعه کرد.
بنده نیز با عنایت ویژه امام راحل در آبان ماه سال ۱۳۵۸ به عنوان امام جمعه ورامین انتخاب شدم و همواره به این نکته توجه داشته‌ام که چگونه از سنگر نماز جمعه برای پیشبرد اهداف نظام اسلامی و بازکردن گره مشکلات مردم استفاده کنم.
نباید به مسئولیت‌ها دلخوش بود / کارشکنی دشمنان و منافقان در مسیر پایگاه نماز جمعه ورامین
وی با بیان اینکه به عقیده بنده نباید به عناوین و مسئولیت‌ها دل خوش بود، گفت: باید به این موضوع توجه داشت که چگونه می‌توان از مسئولیت به دست آمده برای حل مشکلات مردم استفاده کرد، پایگاه نماز جمعه ورامین از همان ابتدا به عنوان یک محور و مرکز برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی محسوب می‌شد و این امر به مذاق دشمنان و منافقان داخلی خوش نمی‌آمد، اما از همان ابتدا تلاش شد تا پایگاه نماز جمعه ورامین به یک پایگاه وحدت آفرین تبدیل شده و از همه ظرفیت‌ها برای نزدیکی و انس هر چه بیشتر مردم با یکدیگر استفاده شود.
وی گفت: دشمن که همواره تفرقه در میان مردم را دنبال می‌کرد، می‌کوشید تا در سنگر نماز جمعه دودستگی ایجاد کند اما هوشیاری مردم متدین و انقلابی ورامین، نقشه‌های دشمن را ناکام گذاشت.
این شاگرد مکتب خمینی (ره) افزود: منافقان و جریان مقابل امام راحل و نفوذی‌های دشمن، بسیار کوشیدند تا در دوران ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی، نماز جمعه ورامین را بر هم زده و آن را به حاشیه بکشانند، اما موفق نشدند و بصیرت و هوشیاری مردم ورامین سبب شد تا نهاد نماز جمعه محور حرکت‌های مردمی، فرهنگی و سیاسی در منطقه شود و اکثر قریب به اتفاق شهدای ورامین در هشت سال دفاع مقدس، پرورش یافته نماز جمعه و حاضران در این گردهمایی هفتگی بودند.
ماجرای حمایت آیت الله محمودی از شهید بهشتی در برابر طرفداران بنی صدر
وی در آستانه هفتم تیر ماه و سالروز شهادت شهید آیت الله بهشتی به بیان خاطره‌ای از سفر وی به ورامین و اقدامات منافقین پرداخت و به خبرنگار مهر گفت: دست اندرکاران وقت، قبل از آمدن شهید بهشتی با من مذاکره نکرده بودند که از کیفیت کار آگاه شوم و لذا وی آمد و برای سخنرانی قبل از خطبه‌ها وارد مسجد شد، یک عده که احتمال می‌دهم اجیرشده بنی صدر بوده و ورامینی نبودند، مرتب شعار می‌دادند، «درود بر بنی صدر» و در حین شعار دادن به سمت منبر حرکت می‌کردند.
محمودی گلپایگانی اضافه کرد: شهید بهشتی روی منبر نشسته و سخنرانی می‌کرد، من کنار منبر منتظر بودم تا بعد از سخنان وی خطبه بخوانم، حاج محسن آقا نیز (اشاره به حجت الاسلام سید محسن محمودی فرزند حضرت آیت الله محمودی) آن موقع ۱۲ سال داشت، روی منبر به عنوان محافظ ایستاده بود. این افراد تا نزدیک منبر آمدند و در این لحظه من بلند شدم و آنها را تهدید کردم و رفتند و شهید بهشتی به سخنان خود ادامه داد، بعد هم در خطبه‌ها من صحبت کردم، آن گروه اندک و بنی صدر را تکذیب و شهید بهشتی را حمایت کردم.
آیت الله محمودی گلپایگانی صبح چهارشنبه و از ساعت ۹:۳۰ در مصلای صاحب الزمان (عج) و با حضور مردم و علاقمندان به روحانیت و این مجاهد انقلابی و خستگی ناپذیر تکریم می‌شود.
هرچند این مراسم پایانی بر فعالیت‌های پدر معنوی ورامین در سنگر نماز جمعه است، اما خدمات اجتماعی و تلاش‌های وی و موسساتی که پایه گذاری کرده است، در ورامین استمرار خواهد یافت.
نظر شما