خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه- فاطمه علی آبادی: جشنواره ملی اعطای نشان نیکوکاری از خردادماه سال جاری کار خود را با اعلام فراخوان ثبتنام نامزدهای نشان ملی نیکوکاری آغاز کرده و قرار است با طیشدن مراحلی نظیر ارزیابی اولیه، پایان ثبت نام، ارزیابی ثانویه و اختتامیه، در فصل پاییز به کار خود خاتمه دهد. «ترویج کار تخصصی و حرفهای در فعالیتهای نیکوکارانه»، «معرفی الگوهای برتر حوزه نیکوکاری» و «تجلیل از تشکلهای خیریه برتر»، مهمترین اهداف این جشنواره محسوب میشوند. همچنین «سازمان اوقاف و امور خیریه»، «سازمان امور اجتماعی کشور»، «سازمان بهزیستی کشور»، «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی»، «معاونت اجتماعی فراجا»، «بنیاد تعالی زندگی»، «مرکز خیر ماندگار»، «شبکه ملی خیریههای حامی ایتام» و «شبکه ملی مؤسسات نیکوکاری و خیریه» از برگزارکنندگان این جشنواره هستند.
بر همین اساس به منظور دریافت دیدگاه کارشناسان و صاحبنظران این عرصه و مسئولان مؤسساتی که در این جشنواره شرکت کردهاند، بر آن شده ایم با رسول پاکدل مدیرعامل مؤسسه خیریه بابالحوائج (ع) به گفتوگو بپردازیم که حاصل آن در ادامه تقدیم مخاطبان میشود:
*در ابتدا در مورد مؤسسه خیریه «بابالحوائج (ع)» توضیحاتی ارائه بدهید.
مؤسسه خیریه بابالحوائج در سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۶ به طور غیررسمی فعالیت میکرد. دوستان دور هم جمع میشدند و در مناسبتهایی مانند ایام محرم و عید نوروز، پوشاک و مواد غذایی بین خانوادههای نیازمند توزیع میکردند. اما این مؤسسه در سال ۱۳۸۶ مجوز خود را از نیروی انتظامی و فرمانداری دریافت و به طور رسمی آغاز به کار کرد.
هدف ما رسیدگی به خانوادههای بیسرپرست و بدسرپرست و همچنین معتادان بهبودیافته هستند. بانوان بهبودیافته از اعتیاد، کار تولید سرویس آشپزخانه و خیاطی را انجام میدهند. یکی از محورهای فعالیت ما آموزش و اشتغالزایی است. در قالب طرح شمیم از سازمان اوقاف و امور خیریه اعتبار گرفتیم و کارگاههایی مانند شمعسازی را راه اندازی کردیم. یکسری از بانوان از این راه به درآمدزایی رسیدند و ما هم برای آنها نمایشگاه برگزار کردیم.
ارائه بستههای کمکمعیشتی به خانوادههای نیازمند را نیز داریم و کارهای فرهنگی و اجتماعی هم انجام میدهیم. برنامههای ورزشی در نظر میگیریم و پایگاههای فراغت هم دایر میکنیم. ما به نوعی در جهت پیشگیری از آسیبهای اجتماعی، بچهها را درگیر کردیم، ضمن اینکه مشاورۀ حقوقی و قضائی هم ارائه میدهیم. همچنین از اقدامات بزرگی که ما توانستهایم تا حدودی آن را به نتیجه برسانیم بحث سنددار کردن منازل محله است. علیآباد (واقع در استان لرستان) ۳۸۰ ساکن دارد و تمام منازل قولنامهای هستند. در تلاش هستیم از طریق مجلس و دولت بتوانیم این منازل دارای سند شوند.
همچنین سالن ورزشی برای بچهها داریم که به طور هفتگی بچهها از آن استفاده کنند. اردوهای دانشآموزی و خانوادگی نیز داریم. هدف اصلی ما پیشگیری از آسیبهای اجتماعی است. ما یک تیم پزشکی داریم که هر دو - سه هفته یکبار در دفتر خیریه در محله مستقر میشوند و بین اهالی محله به منظور ویزیت رایگان فراخوان میدهیم. دفتر ما در محله حاشیهنشین کوی علیآباد خرمآباد است و ۱۸۰ خانواده تحت پوشش داریم. درآمد ما از طریق خیرین است، ضمن اینکه ما با دستگاههای مختلف قراردادهایی داریم.
از چه طریقی با جشنواره ملی اعطایی نشان نیکوکاری آشنا شدید؟
از طریق اداره اوقاف استان که فراخوان زده بود با این جشنواره آشنا شدیم. بر همین اساس اقدام به ثبت نام کردیم و فعالیت مؤسسه را هم در سایت بارگذاری کردیم.
* هدف شما از شرکت در این جشنواره چیست؟
از مهمترین اهداف ما این است که بتوانیم مجموعه را معرفی کنیم. اینکه به مردم بگوییم این مؤسسه با چنین خدماتی وجود دارد. خیریه بابالحوائج تاکنون توانسته ۲۸۰ لوح تقدیر بگیرد و یکی از مؤسسات برتر استانی و کشوری است. این مؤسسه حاصل ۲۱ سال فعالیت توسط جوانان است. بنده و بسیاری از همکارانم از دوره نوجوانی در مؤسسه فعالیت میکنیم.
* نظر شما دربارۀ جشنواره اعطای نشان نیکوکاری چیست و چه پیشنهاد یا انتقادی به آن دارید؟
به نظرم برگزاری این جشنواره اتفاق خوبی است که در کل کشور در حال رخ دادن است و این امکان فراهم شده است تا مؤسسات ارتباط بگیرند و از ظرفیت هم استفاده کنند. به عنوان مثال در خرمآباد بیمارانی داریم که برای مداوا به تهران میآیند. اگر بدانیم که چه مؤسساتی در تهران به بیماران خدمات میدهند، بیماران را به آن مؤسسه معرفی میکنیم.
همچنین ارتباطگیری مؤسسات باهم باعث میشود که خدمات بهتری به جامعه هدف ارائه شود. جشنواره اعطای نشان نیکوکاری میتواند به نوعی به ایجاد تعامل و همکاری بین مؤسسات و خیریهها کمک کند. از طریق این جشنواره، مؤسسات میتوانند با همدیگر و خدمات هم آشنا شوند و با ارتباط و همکاری، ارائه خدمات بهتری داشته باشند.
علاوه بر اینها، جشنواره میتواند کار زیبایی در جهت بهبود ارائه خدمات به نیازمندان باشد تا از کارهای جزیرهای جلوگیری شود. پراکنده کار کردن باعث میشود که نتیجهای حاصل نشود. در ایام کرونا شاهد بودیم که برخی از خانوادهها ۱۰ بسته معیشتی دریافت میکردند و خانوادهای هم بود که یک بسته هم دریافت نمیکرد. بنابراین با تعامل مؤسسات کیفیت خدمات و توزیع آنها بهتر خواهد شد.
نظر شما