آثار دالی در قرن بیست و یکم همچنان تازه است

به گزارش خبرنگار مهر، رویترز اعلام کرد فیلم 16 دقیقه‌ای "سگ آندلسی" با این سکانس ترسناک آغاز می‌شود و این یکی از چند فیلم به نمایش گذاشته شده در نمایشگاه "دالی: نقاشی و فیلم" در موزه هنر مدرن نیویورک سیتی است.

بر مبنای واکنش کسانی که روز یکشنبه از این نمایشگاه دیدن کردند، سکانس معروف فیلم بونوئل هنوز تماشاگران را به وحشت می‌اندازد. دالی با همکاری کارگردان و دوست اسپانیایی خود فیلمنامه "سگ آندلسی" و بعدها فیلم "عصر طلایی" را نوشت.

سالوادور دالی

نمایشگاه "دالی: نقاشی و فیلم" که تا 15 سپتامبر ادامه دارد میزبان مجموعه‌ای جذاب از مطرحترین آثار دالی است که با قرض گرفتن از موزه‌های مختلف و کلکسیون‌های خصوصی زیر یک سقف به نمایش درآمده است.

تصاویر کابوس‌وار دالی شامل ساعت‌های ذوب شده، انبوه مورچه‌هایی که از حفره یک چشم بیرون می‌آیند و ... در قرن بیست و یکم همچنان تازه به نظر می‌رسد. نکته منحصربفرد نمایشگاه تاکید بر نقش اصلی رسانه جدید یعنی تصاویر متحرک بر نگاه زیبایی‌شناسانه دالی جوان است که متولد سال 1904 بود.

جودی هاپتمن مسئول نمایشگاههای موزه هنر مدرن نیویورک گفت: دالی از توانایی‌های به ظاهر متناقض سینما برای تلفیق رئال و سوررئال، تصاویر واقعی و غیرواقعی و معمولی و شاعرانه استفاده کرد. ثابت یا متحرک، نقاشی یا فیلم، آثار دالی به شکلی خلق شده‌ که تماشاگر را مسحور می‌کند و تجربه‌ای به او می‌دهد که از یک تصویر ناشی شده، اما در ذهن شکل می‌گیرد.

دالی با وجود پیشرو بودن با سینمای جریان روز هالیوود مشکل نداشت. او سال 1945 در تریلر "طلسم‌شده" با آلفرد هیچکاک همکاری و یک سکانس رویا برای او طراحی کرد، ضمن اینکه سابقه همکاری با برادران مارکس را هم داشت. خود دالی از اهمیت سینما در برداشت منحصربفرد از سوررئالیسم آگاه بود و تماشاگران را ترغیب می‌کرد شاهد دنیایی کاملا متفاوت باشند.

یکی دیگر از فیلم‌هایی که در موزه هنر مدرن نیویرک به نمایش درمی‌آید انیمیشن کوتاه "دستینو" است که او و والت دیسنی در سال‌های 1940 روی آن کار می‌کردند، اما پس از مدتی متوقف شد و تا همین چند سال پیش در بایگانی بود. این فیلم شعری توهم‌زا درباره کرونوس، خدای یونانی و عشق او به زنی فانی است.

"دستینو" تا سال 2003 مدت‌ها پس از مرگ دالی ناتمام بود. با دیدن بهترین آثار نقاشی دالی در کنار تلاش‌های سینمایی او به راحتی آشکار می‌شود فیلمبرداری و فیلم تا چه حد برای مردی که او را پس از پابلو پیکاسو نقاش هم‌وطنش دومین هنرمند سرشناس قرن بیستم می‌دانند، اهمیت داشت.

او در نامه‌ای به آندره برتون، شاعر و نظریه‌پرداز سوررئالیست فرانسوی نوشت: من در هالیوود با سه آمریکایی سوررئالیست در تماس هستم ـ هارپو مارکس، دیسنی و سسیل بی. دمیل. بر این باورم که آنها را از خود بیخود کرده‌ام و امیدوارم احتمال رواج سوررئالیسم در اینجا به واقعیت تبدیل شود.

دالی که از او به عنوان یکی از مهمترین نقاشان قرن بیستم یاد می‌شود، 23 ژانویه 1989 در 85 سالگی درگذشت.