ساخت و حنابندان اصلی ترین بخش عروسی بندری را تشکیل می دهند. ساخت = اسم مصدر یا مصدر متعدی به چَم ( معنی ) ساختن ، سازش ، ساختگی ، آمادگی ، ساز و برگ ، ساخته و طرز شکل و فرم چیز ساخته شده .
با توجه به این معانی، "ساخت " در فرهنگ مردم هرمزگان به چم : بردن لباس عروس از خانه داماد به منزل عروس همراه با ساز و آواز و پایکوبی را می گویند. خوانچه، سینی یا سینی هایی که محتوی نقل و نبات و حنا وگلاب و پار چه های رنگارنگ و لباس های آماده بر سر می نهند و از کوی و برزن همراه با ساز و دهل به منزل عروس برده و توسط زنان به حاضران مجلس نشان داده می شود.
این رسم دیرینه هنوز هم رواج دارد و به اصطلاح، " ساخت بَرون " نامیده می شود.
مراسم حنابندان یکی دو شب قبل از عروسی شروع و شب آخر ختم می شود بدین ترتیب که عده ای از نزدیکان عروس و داماد در منزل آن دو جمع می شوند و طی مراسمی دست و پای عروس و داماد را با خمیر حنا رنگین می سازند.
در جریان حنا بندان معمولا هشت زن ،چهار نفر سمت راست و چهار نفر سمت چپ عروس و داماد قرار می گیرند و در حالی که هر یک دستمالی در دست دارند ابیاتی با آهنگ می خوانند.
پس از اتمام کار دست و پای حنا بسته را با دستمال های مخصوص سه گوش زری دوزی شده می بندند، عروس و داماد در همان حالت شب را به صبح می رسانند و بامدادان دست و پا را می شویند. در شب حنابندان یک بشقاب حنا از خانه عروس به خانه داماد و متقابلا یک بشقاب حنا از خانه داماد به خانه عروس فرستاده می شود.
نظر شما