گل نیلوفر یک نشان تاریخی و برای ایرانیان باستان، مظهر پیدایش معنوی و جاودانگی است؛ این گل تنها آفریده‌ای بود که در مرداب‌های خاموش و بی جنب و جوش پدید می‌آمد.
گل نیلوفر آبی دارای دوازده برگ است که به لوتوس هم معروف است که در تخت جمشید و شوش نشانه‌هایی از این گل وجود دارد. گل‌های نیلوفر در مرداب می‌شکفتند و ریشه‌های آنها در گل و لای است. گل نیلوفر آبی گیاهی است آبزی، زیبا و پایا، دارای برگ‌های بزرگ و پهن، قلبی شکل به پهنای ۳ تا ۳۰ سانتی متر که در سطح آب و یا در آب غوطه ور هستند، با دمبرگ های استوانه‌ای بلند که از ریشه آبی ضخیمی (ریزم) بیرون می‌آیند.
این گیاه در آب‌های راکد، مرداب و یا آب‌هایی که جریان کندی دارند می‌روید و به علت زیبایی گل‌های خود مورد توجه مردم قرار دارد البته می‌توان در استخر نیز آن را پرورش می‌داد.
این گزارش از «آب بندان» حیدرکلا بابل تهیه شده است.
نظر شما