موکب تک نفره حاج کاظم

نامش حاج کاظم است با محاسنی سپید و چهره‌ای سوخته که کلمن آبی رو به روی خانه‌اش می‌گذارد و به آنان که این مسیر را برای رسیدن به کربلا انتخاب می‌کنند، آب تعارف می‌کند. اخلاص حاج کاظم، زائران را مجذوب او می‌کند، با دست‌هایی که دیگر رعشه گرفته‌اند، به عشق حسین علیه‌السلام به‌اندازه همین وسع اندک به آنان خدمت می‌کند. زائران وقتی این صحنه را می‌بینند اشک در چشمانشان حلقه می‌زند و کنارش می‌نشینند و بعد از بوسه بر دستانش، آب می‌نوشند.

حاج کاظم هر روز حوالی نماز ظهر بساط آب آشامیدنی‌اش را کنار جاده عَلم می‌کند و می‌گوید تا نماز مغرب که زائران در این مسیر تردد می‌کنند می‌نشینم تا آبی دست آنان دهم. او چند درخت خرما نیز کنار خانه‌اش دارد و سال‌های قبل خرما هم به زائران می‌داد اما کهولت سن و درد پاهایش بیشتر از این به او اجازه خدمت به زوار حسین بن علی علیه‌السلام را نمی‌دهد. می‌گوید دوست دارد به زیارت علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام در مشهد و حضرت معصومه سلام‌الله علیها در قم بیاید، اما به نظر می‌رسد با توجه به نداشتن تمکن مالی ازیک‌طرف و کهن‌سالی از سوی دیگر، امیدی برای تحقق آرزویش نمی‌بیند.

حاج کاظم می‌گوید علمای بزرگی را از سالیان دور ازجمله زمانی که زیارت سیدالشهدا علیه‌السلام ممنوع بوده در این مسیر دیده است ازجمله امام خمینی (ره).