مایر مینویسد «مرا متهم میکردند بهجای بررسی و تصویب موضوعات مهم در کابینه دولت، اینتصمیمها را در آشپزخانه منزلم اتخاذ میکنم. این موضوع آنروزها در اسراییل به دولت آشپزخانه موسوم گشت.»
مایر در کتاب «زندگی من» درباره وزارت خود میگوید: در تمام طول اینهفتسال سخت و پرمشغله در کنار ساخت منازل و سکونتگاه برای یهودیان از ساخت و ساز خانه برای عربهای اسراییل نیز غافل نبودیم.
یکی دیگر از صهیونیستهای پیشگامی که گلدا مایر از آنها نام میبرد، انزو سِرنی است که سال ۱۹۴۱ جوانان یهودی را از سکونتگاههایشان در عراق خارج و از طریق بیابان به فلسطین منتقل کرد.
گلدا مایر با وجود درج اینجمله که «کسی ما را دعوت نکرده بود»، میگوید «من از شنیدن اینکه یهودیان، زمین مردم عرب را در فلسطین به زور غصب کردند و آن را به سرقت بردند بسیار آزرده خاطر میشوم.»
منابعی مثل«اختراع قوم یهود» نوشته شلومو زند نشان میدهند توهم ریشهداشتن در فلسطین توسط یکفرد اهل روسیه که آمریکایی شده، ریشه در اوهام افرادی چون بنزوی، بنگوریون، زیروباول و گوردون دارند.
هیچگاه به اینکه قوم یهود، قوم برگزیده خداوند است، اعتقاد نداشتم، هنوز هم معتقدم منطقی نیست که بپذیریم خداوند قوم یهود را برگزیده؛ بلکه این یهود است که بهعنوان اولینقوم، خداوند را برگزید.