مجید شفیعی، نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر به این‌که نقد جدی در جامعه ما معنای چندانی ندارد، اشاره و بیان کرد: منتقد خوب، اگر مغرض نباشد و اصول نقد را به درستی بشناسد، می‌تواند نویسنده تربیت کند؛ به این معنی که یک منتقد خوب، ناخودآگاه نویسنده را کشف می‌کند و او را به او می‌شناساند.
او در ادامه صحبت‌های خود گفت:برای مثال، من در جایگاه نویسنده به قصه و اسطوره علاقه بسیار دارم و ناخودآگاه به این سمت کشیده می‌شوم؛ یک منتقد حرفه‌ای حتی می‌تواند به واکاوی دلایل گرایش من به قصه و افسانه بپردازد و به نقد روان‌شناسانه آثار من روی آورد به هر حال من کتاب‌هایی خوانده‌ام؛ در شهری زندگی کرده‌ام که فرهنگ و آداب و رسوم مردمش بر من تاثیر گذاشته و همه اینها اثر خود را بر ناخودآگاه من باقی گذاشته است و یک منتقد می‌تواند من نویسنده را به من بیشتر معرفی کند.
نویسنده «ماه‌پیشونی قصه ما»، داستان خوب را متن بازی دانست که هرکس می‌تواند تعبیر خود را از آن داشته باشد و گفت: هرکس می‌تواند تعبیر خود را از یک شعر یا یک داستان داشته باشد و از زوایای گوناگون جامعه‌شناختی، روان‌شناختی، فلسفی و... به یک اثر مدرن یا پست مدرن نگاه کند.
شفیعی در پاسخ به این‌که بچهها تا چه اندازه با متن‌های مدرن و پست مدرن ارتباط برقرار می‌کنند و آن را می‌فهمند گفت: همه بچهها هنرمند هستند و با ذهنیت سوررئال بزرگ می‌شوند، به مرور، به دلیل شرایط زندگی اجتماعی و استرس و بودن در کنار بزرگ‌ترها، هنر خود را فراموش می‌کنند و از کودکی خود و فضاهای فانتزی که در آن هستند فاصله می‌گیرند.
نویسنده کتاب «کابوس ماهان»، بزرگسالان را مخاطب نقد ادبیات کودک و نوجوان دانست و افزود: وقتی قرار است منتقد ادبیات کودک و نوجوانف نویسنده را واکاوی و او را به او معرفی کند طبیعی است که مخاطب این نقد، پدیدآورندگان و علاقه‌مندان تخصصی ادبیات کودک و نوجوان هستند. آنچه به کار این گروه سنی می‌آید نه نقد حرفه‌ای که معرفی کتایب به زبانی ساده و روان است.
مجید شفیعی، نقد را قضاوت کردن معنا کرد و گفت: بچهها در حال زندگی می‌کنند و داوری، کارشان نیست. آنها تفاوتی بین سوژه و ابژه قائل نیستند و در یک حال گسترده به سر می‌برند.