مرمت مسجد و مدرسه پیغمبریه قزوین آغاز شد

اسدالله بیرانوند در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: مسجد، مدرسه پیغمبریه یکی از مساجدی است که به منظور آموزش و ترویج علوم دینی با توجه به کتیبه ورودی آن متعلق به دوره صفوی بوده و در کنار بقعه چهار انبیا نقش اجتماعی، مذهبی شهر را به عهده داشته و هم اکنون نیز یکی از بناهای مهم فرهنگی شهر به شمار می‌رود که توسط میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در سال‌های مختلف مرمت شده است.

بیرانوند مراحل مرمت این بنا را حفظ اصالت کالبدی خواند و افزود: برای حفظ این بنای مذهبی، آموزشی مرمت به صورت موضعی انجام شده و بخش‌های جنوبی و بدنه مشترک با بقعه پیغمبریه و مسجد در سال 80 مرمت شده و هم اکنون نیز مراحل دیگر مرمت آن آغاز شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مرحله دیگر مرمت این بنا را آغاز سال 90 خواند و اظهار داشت: با اعتباری بالغ بر 400 میلیون ریال مرحله باز زنده سازی و تحویل حجرات مدرسه به طلاب آغاز شد که مرمت کالبدی اثر بخش‌هایی از ضلع شمالی و شرقی این بنا را در بر می گیرد که با آزاد سازی اداره پست و دیواره جدا کننده این بنا با دولتخانه صفوی به عنوان یک بدنه شهری به مرحله ساماندهی خواهد رسید.

وی روند اجرایی مرمت این بنا را تا پایان سال اعلام کرد و گفت: در حال حاضر بخش‌های شمالی از نظر فضای معماری مخدوش بوده که با بازنگری اسناد موجود اثر توسط تیم فنی، اجرایی در حال بازشناسی فضاهای از بین رفته و الحاقی هستیم که با توجه به محل قرارگیری این بنا با بافت شهری و احاطه آن توسط واحدهای تجاری شمال و شرق خیابان پیغمبریه تا تکمیل شدن و تملک و آزاد سازی، عملیات مرمت آن ادامه خواهد داشت.

این مسئول تصریح کرد: با مرمت جبهه شمالی و ساماندهی دیواره غربی به صورت فنی امیدواریم کار مرمت این بنا تا پایان سال جاری تکمیل شود و به اتمام برسد.

در قسمت شمالی بقعه پیغمبریه، مسجد و مدرسه کوچکی قرار دارد که بر اساس کتیبه موجود توسط  سارو تقی وزیر شاه عباس دوم در سال 1054هجری بنا شده است.

11 حجره که شش باب آن دارای ایوانچه است در سه ضلع مدرسه واقع شده و با پلکانی از سمت غربی به خیابان راه می یابند.

مدرس این مدرسه در جوار مسجد در ضلع جنوبی بنا شده و فضای آن به شکل مستطیل و فضای مسجد به صورت مربعی در ابعاد حدود هفت متر است که حکم گنبد خانه نیز دارد و با یکدیگر مجموعه یکپارچه ای را ایجاد کرده اند.

کتیبه سنگی دیگری نیز حکایت از آن دارد که شخصی به نام  ملاوردی بیک در سال 1150هجری به تعمیر این مجموعه همت گماشته است.