بیعت با علی(ع) برای نزدیکان پیامبر از همان ابتدای اسلام مطرح بود

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از پدر بزرگوارشان نقل می‎فرمایند که وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هجرت فرمودند و به مدینه آمدند، همه یارانشان را به بیعت خواندند.فَبایَعَ کُلـّهُم عَلَی سَمع و الطـّاعَة، یک بیعت بر اسلام؛ وَ کانَ رَسولُ الله إذا خَلا دَعا عَلیاً فَأخبَرُهُ مَن یَفی مِنهُم و مَن لا یَفی، آنگاه که کارها انجام شد، مثلا هزار نفر دوهزار نفر آمدند، بیعت کردند؛ شب هنگام پیغمبر آمدند و خانه خلوت شد، امیرالمومنین را صدا کردند، فرمودند که این جمعیت که بیعت کردند، این گروه به بیعت وفا می‏کنند و اینها وفا نمی‏کنند. وَ یَسَئَلهُ کِتمانَ ذلِک، و امر فرمودند که این حرف نزد خودت مخفی بماند.

بعد پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند که علی علیه السلام، فاطمه زهراء سلام الله علیها و حمزه سیدالشهدا بیایند. بعد فرمود که بایعونی بِیعَة الرِّضاء با من بیعت کنید به بیعت رضاء. حمزه عرض کرد که بِأبی انتَ و اُمّی پدر و مادرم فدایت باد، عَلی ما نُبایِعُ؟ما برچه چیزی بیعت کنیم؟ برای چه با همدیگر بیعت کنیم؟ألَیسَ قَد بایَعَنا؟ آیا ما اول کار با شما بیعت نکردیم؟! مثلا هنگام ورود به شهر مدینه ما با شما بیعت نکردیم؟! مثلا در عقبه ثانیه، در آن یک سال آخر ما بیعت نکردیم؟! فرمود یا أسَدَ الله وَ أسَدَ رَسولِه لقب حضرت حمزه اسدالله بود، تـُبایعُ لله وَ لِرَسُولِه بِالوَفاءِ وَالإستِقامَة لإبن أخیک با من بیعت کن برای اینکه با پسر برادرت وفاداری کنی. پسر برادر یعنی علی علیه السلام.

اینجا می‏خواستند حرف تازه‏ای بگویند. با پیامبر بیعت کرده، پیامبر را صددرصد پذیرفته،. حالا باید علی را هم صددرصد و کامل بپذیری. فرمود که: تبایعُ لله وَ لِرَسُولِه بِالوَفاءِ وَالاِستِقامَة لإبنِ أخیک إذن تـَکتـَمِلُ الإیمان. اگر تو به امیرالمومنین علیه السلام هم قول وفاداری بدهی ایمانت کامل می‏شود. قالَ نَعَم، سَمعاً وَ طاعَتاً، حمزه نیز فرمود بله حتما اطاعت می کنم.بَسَطَ یَدَهُ فَقالَ لَهُم یَدُ الله فَوقَ ایدیکُم.عَلیٌ امیرُالمُومنین و حَمزة سِید الشُهداء وَ جَعفَرُ الطَیّارُ فِی الجَنَّة وَ فاطِمَةُ سَیِدة نَساء العالمین، اینها هم جز اعتقادات است.

تو بر این بیعت می‏کنی. اعتقاد بر این اصول اولیه. وَالسَبطان الحَسَنِ وَ الحُسَین ُسَیدا الشَبابِ اهلِ الجَنَّة دو تا سبط من یعنی پسران فاطمه زهراء حضرت حسن و حضرت حسین علیهم االسلام، اینها آقای جوانان اهل بهشتند. هذا شَرطٌ مِنَ اللهِ عَلی جَمیعِ المُسلمین این شرط ایمان همه مسلمان‏ها است. می‎فرمایند: فمَننَکَث فَإنَّما یَنکُثُ عَلی نَفسِه هرکس که بیعت بشکند به ضرر خودش است. هرکس به آنچه که با خدا عهد کرده است وفا کند فَسیُعطیهِ اللهُ فَسَیُعطیهِ أجراً عظی ماخدا به او اجرعظیم خواهد داد. بعد آیه را خواند. آیه سوره فتح را. إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ آن کسانی که با تو بیعت می‏کنند با خدا بیعت کرده‎اند. دست تو دست خداست.

وَ لَمّا کانَتِ الَلیلة الَّتی اُصیبُ حَمزَه آن شبی که فردای آن، روز حضرت حمزه به شهادت می‏رسید، یعنی شب اُحد. دَعا بِهِ رَسُولُ الله باز پیامبر ایشان را صدا کرد. فرمود یا حَمزَه! یا عَمَّ رَسُول الله!ای عموجان یُوشَک أن تـَغیبَ غَیبَة ًبَعیدة ًنزدیک است تو از جمع ما غیبت کنی. غیبتی دراز و دور. فَما تَقُولُ وَرَدتَّ عَلَی الله تَبارَک وَ تعَالی زمانی که بر خدای تبارک و تعالی وارد شوی چه خواهی گفت؟ وَ سَئَلَکَ عَن شَرائِعِ الإسلاماز تو شرایع دینت را بپرسند، شروط ایمانت را بپرسد چه خواهی گفت؟ فَبَکی حَمزة خبر مرگش را دادند. تو فردا کشته می‏شوی. حمزه گریه کرد. قالَ بِأبی أنتَ وَ اُمّی أرشِدنی وَ فَهِّمنی شما ارشاد کن و بگو من چه کار کنم چه بگویم؟ به من بفهمان. فَقال یا حَمزة تَشهَد أن لا اله الا الله مُخلِصا به اخلاص شهادت بده به وحدانیت الهی.و أنّی رَسُولُ الله تَعالی بِالحَق ِّمن رسول حق خدا هستم. قالَ حَمزة شَهِدتُ من شهادت دادم. هم به وحدانیت الهی شهادت می‏دهم هم رسالت شما را.

فرمود: وَ أنَّ الجَنَّهُ حَق و أنَّ النّارَ حَق و أنَّ الساعَة آتیة لا رَیبَ فیها بهشت حق است آتش حق است، روز قیامت حق است، درآن شکی راه ندارد. صراط حق است. میزان حق است. فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَه ُهر کس یک سر سوزن، به اندازه وزن یک ذره خیر بکند می‏بیند، شر بکند می‎بیند. فَریقٌ فِی الجَنَة وَ فَریقٌ فِی السَّعیرمردم روز قیامت دو دسته می‎شوند. بستگی دارد به اینکه چطور عمل کرده باشد و چطور حرف زده باشد. چطور نگاه کرده باشد. چطور فکر کرده باشد. چطور اعتقاد داشته باشد. وَ أنَّ علیّاً امیرُالمُومنین بدان علی امیرالمومنین است. قالَ حَمزة شَهِدتُ وَ أقرَرتُ وَ آمَنتُ وَ صَدَّقتُشهادت می‏دهم اقرار کردم، ایمان آوردم، تصدیق کردم. اضافه فرمود: وَ قالِ فاطِمة سَیِدة نِساءِ العالَمین حالا حضرت فاطمه آنوقت مثلا چند ساله هستند؟ مثلا دوازده ساله هستند. قالَ نَعَم صَدَّقتُ. فرمودند: قالَ و حَمزه سَیِد الشُهداء این هم تصدیق کن حمزه سید شهدا است. أسَدُاللهِ وَ أسَدُ رَسُولِه و عَمّ نَبیه.

بَکی حَمزه حتی سَقَطَ عَلی وَجهِهِ گریه کرد گریه کرد تا اصلا به زمین افتاد. و جَعَلَ یُقَبِّـلُ عَین رَسوُل الله خودش را انداخته بود و مدام صورت پیغمبر را می‏بوسید. بعد فرمود وَجَعفَر، إبنُ أخیک طَیّارٌ فی الجَنّة مَعَ المَلائِکة باید اقرار کنی جعفر پسر برادرت در بهشت همراه ملائکه طیران خواهد کرد. حالا ایشان چند سال بعد شهید شده‏اندوَ أنَّ مُحَمَّداً وَ آلَهُ خَیرُ البَریَة. این چهارده نفر بهترین خلق خدا هستند، خَیرُ البَریَة یعنی بهترین خلق خدا هستند. تُؤمِن یا حَمزة بسِرِّهم وَ عَلانیَتهم تو ای حمزه به سرّشان، به پنهانشان، به جانشان که پنهان است، به نوری که در جانشان است و پنهان است و ظاهرشان ایمان داری و تـُحیی عَلی ذلِکَ وَ تمُوت بر این اعتقاد زندگی می‏کنی و بر این می‎میری.

تُوال ِمَن والاهُم کسانی را که آنها را دوست دارند، دوست می‏داری. با آنان که با آنها دشمنند، دشمنی می‏کنی. نَعَم یا رَسُول الله اُشهدُ الله وَ اُشهدُکَ وَ کَفی بالله شَهیدامن تو را شاهد می‏گیرم، خدا را شاهد می‏گیرم و خدا برای شهادت کافی است. وقال رسُولُ الله صَدَّدکَ اللهُ وَ وَفَّقَک در آنگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دعایش فرمود. که خدا کمکت کند و تو را توفیق بدهد.