منتقدی که مربی تیم ملی بسکتبال شد/ بازگشت همزمان پدر و پسر!

به گزارش خبرنگار مهر، فدراسیون بسکتبال از زمانیکه با سرمربیگری "فردریک اونیکا" نیجریه‌ای الاصل عنوان باور نکردنی سومی بازی‌های آسیایی دوحه قطر را به دست آورد، تا به امروز همواره سکان هدایت تیم ملی را به دست مربیان خارجی سپرده است. چرا که تا پیش از این بازی‌ها به غیر از عنوان چهارمی جام ملت‎های آسیا که با چاشنی خوش شانسی و البته میلیمتری به دست آمد، تیم ملی هیچ عنوان در خور توجهی دیگری نداشت و کمتر کسی هم تصور این را داشت که بسکتبال ایران بتواند در قطر صاحب سکو و مدال شود.

با همه اینها فردریک اونیکا تیم ملی ایران را در بازی‌های آسیایی 2006 روی سکوی سوم قرار داد. پس از آن، این باور ایجاد شد که بسکتبال ایران پتانسیل لازم برای مقام‌های بهتر و حتی قهرمانی را هم دارد و از آنجا که یک خارجی این پتانسیل را رو کرده بود، مسئولان روند همکاری با مربیان خارجی را ادامه دادند. در همین راستا رایکو ترومن آمد و بسکتبال ایران را برای نخستین قهرمان آسیا و المپیکی کرد. بعد از آن ماتیچ این عنوان آسیایی را همراه با کسب سهمیه جهانی تکرار کرد و حالا بچیروویچ در راس تیم ملی قرار گرفته تا ناکامی یک دوره پیش را جبران کند.

البته در طول همه این سال‌ها مسئولان فدراسیون با وجود تاکیدی که بر استفاده از گزینه‌های خارجی به عنوان سرمربی داشتند، از مربیان داخلی در کنار آنها استفاده می‌کردند اما در این میان مربیانی مانند مصطفی هاشمی و مهران شاهین‌طبع که در لیگ برتر حضوری پیوسته داشتند و تیم‌های‎شان  نتایج خوبی در ایران و حتی آسیا می‌گرفتند جایی در انتخاب‌های فدراسیون نداشتند!

شاید یکی از دلایل اصلی این بود که این مربیان به نوعی جزو منتقدان فدراسیون بودند و طبیعی است که مسئولان فدراسیون هم برای انتخاب گزینه مربیگری تیم ملی دست روی گزینه‌ای می‌گذاشتند که علاوه بر داشتن تجربه حضور در کلاس‌های مربیگری پیشرفته و صلاحیت‌های فنی لازم، قابل اطمینان هم باشد مانند صفا علی کمالیان و مهران حاتمی که طی چند سال گذشته یکی از انتخاب‌های ثابت سازمان تیم‌های ملی برای تکمیل کادر فنی تیم ملی یا دیگر تیم‌ها بودند.

با همه اینها و به دنبال بازگشت پر حرف و حدیث "بوبان میتف"، مربی مقدونیه‌ای که به قول خودش برنامه‌های زیادی برای بسکتبال ایران و تیم‌های ملی و جوانان داشت، فدراسیون بسکتبال مهران شاهین‌طبع را به عنوان جایگزین وی برای حضور در کادر فنی تیم ملی و همکاری با مهمد بچیروویچ و البته صفا علی کمالیان انتخاب کرد.

البته این برای نخستین‌بار نیست که شاهین‌طبع در کادر فنی تیم ملی قرار گرفته است. او پیش از این و در زمان نناد ترایکوویچ، سعید فتحی و سعید ارمغانی هم مربی تیم ملی بود و حتی تجربه سرمربیگری در تیم‌های نوجوانان و جوانان را هم دارد اما او سال‌ها از فدراسیون و تیم ملی دور بود تا اینکه به پیشنهاد مطرح شده برای مربیگری ملی‌پوشان پاسخ مثبت داد.

این در حالی است که شاهین‌طبع در راستای انتقادهای همیشگی و بعضا به جایی که از فدراسیون داشت، دو سال پیش، زمانی که هدایت تیم لیگ برتری کاسپین قزوین را بر عهده داشت به خاطر مسائل ایجاد شده در دیدار تیمش برابر مهرام، مقابل فدراسیون جبهه‌گیری تندی کرد و حتی خیلی‌ها را هم متهم کرد اما با همه اینها انتخاب او به عنوان مربی تیم ملی، اتفاق خیلی خاص و دور از ذهنی نبود. چون این مربی همان زمان با مهرام که طرف دیگر دعوا بود، مشکلاتی پیدا کرده بود اما یک سال بعد از آن سرمربی این تیم شد.

در هر صورت بازگشت مهران شاهین‌طبع به فدراسیون بسکتبال و تیم ملی را باید به فال نیک گرفت. گاهی تغییر و تحول در چگونگی تصمیم‌گیری‎های برای فدراسیون‌ها خوب است به خصوص برای فدراسیون بسکتبال که طی دو سال گذشته و به دنبال باخت دور از انتظار برابر اردن که موجب سقوط تیم ملی از قهرمانی تا رده پنجم آسیا شد، اقتدار دوران قهرمانی تیم ملی، المپیکی شدن و جهانی شدن را نداشت.

آغاز دور جدید همکاری‌های ملی شاهین‌طبع، مربی که عملکردش در لیگ گذشته مورد توجه و تمجید بچیروویچ قرار گرفت، نشان از کوتاه آمدن از بعضی موضع‌گیری‌هاست که البته می‌تواند دو جانبه باشد. شاید هم حضور دوباره امیر حسین شاهین‎طبع، پسر شاهین‌طبع بزرگ در تیم جوانان بی ربط با تغییر نگاه‌ها و انتخاب مربی جدید تیم ملی نباشد. چون امیر حسین شاهین‌طبع در اردوی پشین تیم جوانان که با حضور 22 بازیکن برگزار شد، حضور نداشت اما برای دور جدید تمرینات که از امروز سه شنبه آغاز می‌شود و تعداد اردونشینان آن به 18 بازیکن تعدیل پیدا کرده، در ترکیب قرار گرفته است!

در هر صورت مهران شاهین‌طبع از مربیان با تجربه بسکتبال ایران است. او مربی است اهل مطالعه فراوان، برقراری ارتباط با همتایان خارجی و مصمم و با برنامه در کارش؛ مهمتر از همه اینکه شاهین‌طبع مربی است که بر نظم و انضباط  تیمی تاکید زیادی دارد. اصلی که لازمه پیشرفت در هر تیمی است. حضور چنین مربی در تیم ملی می تواند نتایج مثبت زیادی داشته باشد. همان طور که خودش هم گفته است: "دوست داشتم اگر کاری از دستم بر می‌آید برای تیم ملی انجام دهم. الان هم شرایط را مناسب دیدم و قبول کردم در تیم ملی مربیگری کنم. فعلا نتیجه گیری و موفقیت تیم ملی اولویت اول برای من است. می‌خواهم مربی تاثیری گذاری در تیم ملی باشم و به مسئله دیگری فکر نمی‌کنم".