رضی هیرمندی در گفتگو با خبرنگار مهر از ترجمه و انتشار آخرین مجموعه سیلور استاین خبر داد و گفت: معمولا کتابهایی که پس از مرگ شاعر یا نویسنده گردآوری و منتشر میشوند به نبش قبر ناشران شبیهاند و نوعی کتابسازی بهشمار میروند، اما «با همه چی» همان اندازه غافلگیرکننده است که «درخت بخشنده» یا «چراغی در اتاقک زیر شیروانی».
مترجم آثار سیلور استاین در ترجمه این اثر نیز به متن اصلی وفادار بوده است. هیرمندی به گفته خود در ترجمه آخرین مجموعه سیلوراستاین در دو جبهه با واژگان فارسی جنگیده است؛ در وهله اول تلاش کرده تا به معنا و مفهومی که مورد نظر نویسنده بوده و به سبک و سیاق و لحن نوشتاری او وفادار باشد و در گام بعدی کوشیده تا ترجمهاش برای خواننده فارسی زبان، خوانشپذیرتر باشد.
هیرمندی به اینکه ویزگی مثبت کتاب «با همه چی»، وفاداری به متن است، اشاره کرد و افزود: اگر این کتاب بتواند خرده تحسینی برانگیزد، به خاطر وفاداری به متن است. به همین خاطر، من و همسرم، مهرنوش پارسانژاد دلمان میخواست متن به صورت دوزبانه منتشر شود. با این کار ما خود را در بوته نقد کارشناسان و خوانندگان قرار میدادیم اما ناشر، دلایل خاص خود را داشت و ما را متقاعد کرد که تنها ترجمه فارسی کتاب منتشر شود.
مترجم کتاب «درخت بخشنده»، ضمن مخالفت با ایرانیزه کردن ترجمه گفت: ما نباید ترجمه را ایرانیزه کنیم؛ من با این کار به شدت مخالفم. اساسا ترجمه نه زبان اول است و نه دوم؛ ترجمه به زبان سوم میماند. باید به گونهای باشد که هم رنگ و بوی فرهنگ مبدا را داشته باشد و هم از زیباییها و ظرافتهای زبان مبدا بهره ببرد. به این معنی که ترجمه نباید از فضای فرهنگ مبدا فاصله بگیرد و به زبان هوشنگ مرادی کرمانی یا محمدرضا شمس نزدیک شود. ما میتوانیم ازکلمه «منارجنبان» بای توضیح درباره ساختمانی سست و لرزان استفاده کنیم، اما نمیتوانیم «منارجنبان اصفهان» را در ترجمه فارسی بگنجانیم.
به باور هیرمندی، سیلور استاین، فاصلهها را از میان برمیدارد و با خواننده خود یکی میشود. حتی میزی که بین معلم و شاگرد وجود دارد در آثار سیلور استاین وجود ندارد. او خود حقیقی بچهها را مخاطب قرار میدهد، اما مخاطب او تنها کودکان نیستند و اثار او را مثل هر اثر خوب دیگری، بزرگترها هم میتوانند بخوانند.
آخرین کتاب شل سیلوراستاین را نشر افق با عنوان «با همه چی» با ترجمه رضی هیرمندی و مهرنوش پارسانژاد منتشر میکند.
نظر شما