به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر امیر حسین بانکی‌پور فرد از اساتید دانشگاه و پژوهشگران حوزه خانواده در نشست تخصصی حیا در قرآن و روایات که سه شنبه اول مرداد در بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی قرآن برگزار شد، گفت: برای آنکه متوجه شویم اقداماتی که پلیس، دستگاه های فرهنگی و غیره برای ترویج حجاب در جامعه ما کرده اند چقدر موثر بوده می توان از کارشناسان فرهنگی پرسش کرد. اگر مدیریت مباحث فرهنگی مثل حجاب بر عهده دولت یا حکومت باشد اثر معکوس می گذارد و برای تاثیر بخش بودن، جنبه های فرهنگی نباید به حوزه های دولتی سپرده شود تا درگیر آیین نامه و مباحث بازدارندگی شود و برای ثمربخش بودن موضوعاتی از جمله حجاب باید کار فرهنگی بر دستورالعمل ها غلبه کند.
بانکی‌پور خاطرنشان کرد: امر به معروف و نهی از منکر یکی از تاکیدات دین اسلام است، در روایتی از پیامبر نقل شده، زمانی می رسد که در جامعه اسلامی منکرات به قدری زیاد می شود و کسی امر به معروف نمی کند همچنین بدتر از آن زمان، مردم امر به منکر می کنند و نهی از معروف و بدتر از آن نیز در جامعه اسلامی معروف تبدیل به منکر می شود.
این پژوهشگر حوزه خانواده تصریح کرد: در جامعه ای که منکر تبدیل به معروف می شود امر به معروف و نهی از منکر کاری بیهوده است و هیچ ثمره ای نخواهد داشت و در جامعه کنونی ما به نظر می رسد حجاب به کاری منکر تبدیل شده است و نهی از منکر ما در این شرایط با شکست مواجه می شود و اصرار کردن برای اصلاح کردن حجاب در جامعه کاری غلط است لذا باید استراتژی خود را از موضوع حجاب به حیا منتقل کنیم.
وی اظهارکرد: متاسفانه در کشور ما کتاب های کمی در حوزه حیا وجود دارد و این موضوع فرهنگی دست نخورده می تواند اثرات سودمندی را در جامعه به همراه داشته باشد زیرا حجاب از معروفیت افتاده و حیا در جامعه امری مقدس است لذا نیازمند ادبیات جدیدی همچون حیا هستیم.
این استاد دانشگاه افزود: نکته دیگر آن است که حیا منشا فرهنگ سازی و سبک زندگی اجتماعی محوری قرآن، روایات و ائمه معصوم است و این موضوع دست نخورده الگوی فرهنگی مناسبی است که با فطرت انسان ها همسانی دارد. حیا یک صفت است و برای توصیف آن باید از موضوعات نزدیک به این واژه استفاده کرد. در جامعه ای که حیا کم می شود ناخودآگاه حجاب رنگ می بازد.
بانکی‌پور با اشاره به رابطه حیا و خجالت عنوان کرد: حیا و خجالت از لحاظ حالت درونی، یکسان هستند ولی خجالت اختیاری نیست اما حیا امری ارادی است. همچنین حیا و تقوا از نظر رعایت حرمت و احترام و کرامت لازم متفاوت هستند. فرق حیا و ترس در این است که در رعایت نکردن حیا کسی انسان را تنبیه نمی کند اما ترس رفتن آبروی آدم در نظر مخاطبان وجود دارد.
وی افزود: در آیات قرآن انسانی که حرمت مقام خداوند را نگاه می دارد و حیا می کند دو بهشت نصیبش می شود حیا می تواند در مواجه با مردم، خدا و نفس انسان رعایت شود که بهترین آن حیای انسان از خویشتن است.
دکتر بانکی‌پور با اشاره به جایگاه حیا در نگاه روایات و قرآن کریم افزود: در روایتی از پیامبر(ص) نقل است که اگر حیا به صورت چهره ای مجسم شود آن چهره صورت مبارک امام حسن(ع) خواهد بود. همچنین دراحادیث آمده است که خداوند با حیاست و هر که را که بیشتر دوست داشته باشد به او حیای بیشتری عطا می کند.
نظر شما