آیت الله محسن غرویان در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این دیدگاه که برخی از متفکران مدرنیته معتقدند که سکولاریسم و مدرنیته دست در دست هم دارند در حالی که تجربه مدرنیزاسیون در برخی از کشورها حتما ملازم با سکولاریسم نبوده گفت: یکی از مباحث فلسفه دین امروزه همین است که نسبت دینداری و ایمان گرایی و مدرنیته چه چیزی است. آیا در عصر مدرنیسم باید دست از دین کشید یا نه می توان دیندار و ایمان گرا بود و خط مدرنیته را هم داشت اینها با هم چه منافاتی دارند.
وی افزود: پاسخ ما این است که می توان در عصر مدرنیسم اعتقادات دینی را هم حفظ کرد. الان بسیاری از انسانها روی کره زمین انسانهای مدرنی هستند با فکر جدید تکنولوژی و فناوری جدید کار می کنند و با محصولات مدرنیته زندگی می کنند در عین حال اعتقادات دینی خودشان را هم دارند. بنابراین سکولاریسم یعنی جدایی دین از امور دنیا ملازمه ای با مدرنیته و مدرنیسم ندارد و می توان ایندو را در کنار یکدیگر حفظ کرد.
وی تصریح کرد: دینداری و ایمان گرایی در کنار مدرنیسم قابل جمع است و برای اینکه آموزه های دینی و مذهبی آموزه هایی هستند که با تحولات و تغیُرات زمان و مکان و شرایط مختلف سازگارند. برای مثال اعتقاد به مبدأ یا معاد اعتقاد به هدفمندی و غایت زندگی اینها از آموزه هایی هستند که در دین مطرح می شوند و علم و مدرنیته نمی تواند جای دین را پر کند و پرسشهای دینی پرسشهایی هستند که متد خاص خود را دارند و پرسشهای علمی هم پرسشهایی هستند که روش خاص خود را دارند.
عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی العالمیه تصریح کرد: بر خلاف نظر امثال اگوست کنت ما دین را رقیب علم و مدرنیته نمی دانیم کماکان که علم را هم رقیب دین نمی دانیم. این دیدگاه متفکران اسلامی ماست.
این محقق و پژوهشگر مسائل دینی و فرهنگی در مورد اینکه آیا باورهای دینی و مذهبی مردم یک جامعه مانعی برای مدرنیزاسیون است هم عنوان کرد: نه، یعنی اینکه مدرنیزاسیون می تواند محصولات و دستاوردهای خودش را ارائه بکند و داشته باشد کماکان که در جوامع دینی ما چنین است. یعنی محصولات علم و تکنولوژی و فناوری های جدید در دینی ترین جوامع و زندگی دینی متدین ترین انسانها حضور دارند. استفاده از موبایل و کامپیوتر و هواپیما و اتومبیل و کشتی همه اینها که محصولات دوران مدرنیته هستند هیچ منافاتی با حفظ دین ندارند. انسان می تواند از این وسایل استفاده کند و در عین حال دینش را حفظ کند. مهم این است که نوع تفکر و نگاهمان را به علم و دین بگونه ای داشته باشیم که بتوانیم بین علم و دین را با همدیگر جمع کنیم. این کار شدنی است.
نظر شما