به گزارش خبرگزاری مهر، مصطفی رحماندوست در بررسی کارکرد این نمایشگاه و در مورد تاثیر آن در گسترش فرهنگ کتاب خوانی در میان کودکان، نوجوانان و جوانان اظهار کرد: به طور کلی من با هر اقدامی که باعث شود کتاب‌های خواندنی مدرسه‌ها زیاد شوند و بچه‌ها فرصت بیشتری برای کتاب خواندن پیدا کنند، استقبال می‌کنم و از آن خوشحال می‌شوم.
وی افزود: کار نمایشگاه یاد یار مهربان همین است که کتاب‌ها را آماده کند برای اینکه در اختیار بچه‌ها قرار بگیرد که طی تمامی این دوره‌ها به خوبی انجام شده است، فقط امیدوارم که در این میان مدیران و معلمان بیشتر از اینکه به فکر علایق و خواسته‌های شخصی خودشان باشند، به این فکر کنند که بچه‌ها چه چیزهایی دوست دارند و از این فرصت استفاده کنند و کتاب‌هایی را انتخاب کنند که بچه‌ها را به مطالعه علاقه مند کند.
رحماندوست ادامه داد: پس از 10 دوره برگزاری نمایشگاه یاد یار مهربان، خیلی دلم می‌خواهد بررسی شود که ببینیم مدارسی که در این 10 سال کتاب‌های بیشتری را انتخاب کرده اند و فعالانه در این نمایشگاه شرکت کرده‌اند و کتاب‌ها را به دست بچه‌ها رسانده اند، چه اتفاقی در مدرسه شان افتاده است. آیا واقعا بچه‌ها توانسته‌اند از این کتاب‌ها استفاده کنند، آیا حضور در این نمایشگاه و در اختیار داشتن این کتاب‌ها توانسته بهتر از گذشته باشد، که اگر چنین اتفاقی افتاده باشد باید خدا را خیلی شکر کرد.
این شاعر و نویسنده کتاب‌های کودک در مورد هزینه‌هایی که به این امر اختصاص داده شده گفت: هر چقدر هم برای مقوله کتاب و مطالعه هزینه شود، در مقایسه با سایر هزینه‌های کلانی که در مملکت وجود دارد و انجام می‌شود باز هم کم است. باید مقایسه کنیم که یک جشن یا یک برنامه عمومی خیلی معمولی که تاثیری گذرا دارد و در یک یا دو ساعت اتفاق می‌افتد و بعد هم فراموش می‌شود، چقدر هزینه دارد در حالی که در مقابل آن بردن کتاب به مدرسه‌ها چه هزینه ای در بر دارد.
وی ادامه داد: این قبیل هزینه‌ها عموما هزینه‌های سرمایه ای هستند، هزینه ای است که امروز صرف می‌شود و بیست سال بعد پاسخ می‌دهد. به همین سبب نباید نگران بود که چقدر هزینه شده، فقط باید مراقب بود که هزینه‌ها به درستی صورت گیرد. باید دقت کرد که کتاب خوب انتخاب شود و به مدرسه‌ها برود. حتی من پیشنهاد می‌کنم بعد از نمایشگاه یک ارتباطی با بچه‌ها و اولیای مدارس برقرار شود تا تاثیرات این کار به صورت کارشناسانه بررسی شود.
رحماندوست در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا ایجاد زنگ مطالعه در مدارس تاثیری در افزایش سطح مطالعه دانش آموزان خواهد داشت، گفت: تجربه نشان داده که زنگ مطالعه فایده چندانی نداشته است زیرا معمولا زنگ بی ثباتی است. وقتی زنگ انشاء با اینکه جزو دروس نمره دار مدرسه است، زنگ بی ثباتی است و همواره صرف کلاس‌های فوق العاده ریاضی و زبان و دروس تخصصی می‌شود، مسلما زنگ مطالعه خیلی زودتر از زنگ انشاء فدای برنامه‌ها و درس‌هایی می‌شود که هم خانواده‌ها مایل هستند که کلاس‌های فوق العاده ای برای آنها برگزار شود و هم اولیای مدرسه.
این نویسنده اظهار کرد: من گمان نمی‌کنم از طریق زنگ مطالعه و انشاء اتفاق خاصی برای گسترش مطالعه بیفتد، ما برای گسترش مطالعه به یک برنامه کلان فرهنگی نیاز داریم که از صدا و سیما گرفته تا آموزش و پرورش و حتی پدر و مادرها را درگیر خود کند و در واقع یک نهضت گسترش مطالعه اتفاق بیفتد. این کار در کشورهای دیگر انجام شده و نتایج خوبی هم در بر داشته است و راهکارهای مفصلی هم دارد که در حوصله این مصاحبه نمی‌گنجد.
وی عنوان کرد: اگر زمانی مسوولین ما هم از جنگ و جدال‌های سیاسی دست برداشتند و به فکر بزرگ تر شدن این مملکت از لحاظ فرهنگی و اقتصادی افتادند، می‌توان به دنبال این راهکارها و اجرای آنها رفت.
یازدهمین نمایشگاه یاد یار مهربان از سوم تا نهم آذر ماه در باغ کتاب تهران دایر است.
نظر شما