مهلت "سیمره" به تیسفون دیگری که از زیر آب درآمد/ پشتیبانی از کارشناسان برای ادامه کاوشها

به گزارش خبرنگار مهر، خبر آبگیری مجدد سد سیمره طی ماههای اخیر بار دیگر لرزه بر اندام محوطه های تاریخی انداخت که با خالی شدن دستهای این سد مجالی برای عرض اندام و خودنمایی یافته بودند.

در این راستا کارشناسان و رسانه ها در اخبار متعددی خواستار توقف آبگیری برای ادامه کاوشهای باستان شناسی در محوطه تاریخی سیمره شدند که با پیگیریهای سازمان میراث فرهنگی کار آبگیری مجدد سد سیمره به تعویق افتاد.

ابوالقاسم اقبال منش مجری سد و نیروگاه سیمره ظهر چهارشنبه در این رابطه با اشاره به برپایی جلسه ای با حضور معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، رئیس پژوهشکده باستان شناسی، مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران، مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران و معاونت فنی این شرکت اظهار داشت: برای کاوش و انتقال آثار باستانی احتمالی در محدوده دریاچه سد سیمره، عملیات آبگیری این سد با تاکید وزیر نیرو تا پایان سالجاری به تعویق افتاد.

وی در ادامه افزود: در این جلسه همچنین مقرر شد که علی رغم اتمام قرارداد سازمان میراث فرهنگی، طرح سیمره برای کمک به تکمیل کاوش های پژوهشکده باستان شناسی در این محدوده نسبت به پشتیبانی از 40 کارشناس خبره اقدام کند که این پشتیبانی شامل اسکان، تهیه غذا، ترابری زمینی و دریایی همچنین تامین 120 نفر نیروی کارگر جهت امور خدماتی تا پایان سال خواهد بود.

مجری سد و نیروگاه سیمره عنوان کرد: حفظ آبگیری سد سیمره در تراز موجود و در شرایطی که بارندگی های منطقه آغاز و سیلاب های فصلی جریان پیدا می کند؛ اقدامی اورژانسی در جهت حفظ و نجات بخشی آثار باستانی در محوطه های مذکور است.

مهندس اقبال منش یادآور شد: با این همکاری جدید مجدد فرصت محدود دیگری برای تکمیل کاوش های باستان شناسی در مخزن سد سیمره فراهم شده است.

بنابر این گزارش این سخنان در حالی مطرح می شود که سید محمدرضا رضازاده مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، پیش از این با اشاره به این موضوع که اساسا در طرح های سد سازی اخذ مجوز سازمان میراث فرهنگی کشور یکی از کارهای عمومی است؛ گفت: در ارتباط با سد و نیروگاه سیمره از ابتدا کار به طور کامل با تعامل و همکاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری پیش رفته است.

وی ادامه داد: در این راستا دو قرارداد یکی در تاریخ 30 اردیبهشت ماه سال 1386 و دیگری در تاریخ 28 آذرماه 1388، با پژوهشگاه باستان شناسی برای اکتشافات در محدوده مخزن سیمره منعقد کردیم.

رضازاده عنوان کرد: بابت این دو قرارداد نیز مبلغ 825 میلیون تومان به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از سوی شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران پرداخت شد و نتیجه این کار این بوده که سازمان تیم هایی را فرستاد و در فصول مختلف سال کاوش را انجام دادند و در نهایت در سال 1390 که آبگیری این سد آغاز شد، طی دو نامه در مورخه 31 اردیبهشت ماه سال 1390 برای آبگیری تا تراز 650 و دومین نامه در 20 مهرماه سال 1390 برای آبگیری تا تراز 730 مجوز صادر شد.  

وی بیان داشت: البته پس از آبگیری اولیه به دلیل نیاز پایین دست از ما خواسته شد که آب ذخیره شده را رها کنیم و در شهریور 91 برای رفع نیاز پایین دست آب ذخیره شده، رها شد و تخلیه مجدد مخزن فرصت دوباره ای را برای سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایجاد کرد تا کارهای نیمه تمام خود در منطقه را به اتمام برساند.

مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران یادآور شد: تا کنون حدود یک هزار و 100 میلیارد تومان برای ساخت سد سیمره هزینه شده و یک نیروگاه 480 مگاواتی برق آبی که می تواند به ظرفیت برق کشور اضافه شود، همچنان منتظرآبگیری سد است.

بنابر این گزارش گزارش طرح سد و نیروگاه سیمره حد فاصل دو استان ایلام و لرستان بر روی رودخانه سیمره و 40 کیلومتری شمال غربی شهرستان دره شهر احداث شده است. با آبگیری سد سیمره 120 محوطه تاریخی متعلق به دوره‌های نوسنگی،‌ عصر مفرغ، عصر آهن و دوره‌های تاریخی تا اسلامی که برخی کارشناسان آن‌ها را مشابه "تیسفون" دانسته‌اند، غرق خواهند شد.

بنابر این گزارش تاکنون به همت کارشناسان میراث فرهنگی لرستان کاوشهای متعددی در محدوده محوطه تاریخی سیمره صورت گرفته که منجر به کشفیات کم نظیری در این محدوده شده است.

هر چه از انجام کاوشهای باستان شناسی در محوطه سد سیمره می گذرد بر حسرت هایمان اضافه می شود، محوطه های باستانی که با آبگیری سد از بین رفت می توانست گرهی از ابهامات موجود در تاریخ ساسانی بگشاید.

تنها در سایت باستانی "قلعه گوری" با وسعتی در حدود نیم هکتار در حاشیه شمالی دره حاصلخیز رماوند شاهد کشفیاتی بی نظیر از آثار دوره ساسانی بودیم که هر کدام از آنها  بیان کننده مکتب هنری تمدن ساسانیان است.

کشف کتیبه ها و یک کوشک ساسانی نیز از دیگر توفیقاتی بود که به دست آمد، فضاهای خیره کننده معماری به کار رفته در دیوارهای به جا مانده از این کوشک نمایانگر غنای هنر ساسانی است که برای ما گنجینه ای ارزشمند به حساب می آید، گنجینه ای که قرار است در آینده نه چندان دور به دل دریاچه سد سیمره سپرده شود.