«آبشار یخ» با ترجمه نجف‌خانی منتشر می‌شود/ اسطوره را نمی‌شناسیم

محبوبه نجف‌خانی در گفتگو با خبرنگار مهر از ترجمه «آبشار یخ» خبر داد و گفت: «میتو جی کایبری»، نویسنده در این کتاب از اساطیر اسکاندیناوی وام گرفته و گذشته و حال را درهم آمیخته؛ او فضایی را تصویر کرده که یادآور دوره وایکینگ‌هاست و داستان‌های قرون وسطایی را به خاطر می‌آورد. ماجراها از زبان دختر نوجوانی روایت می‌شود و فضایی که او به تصویر می‌کشد، فضای بسته و غمگنانه‌ای است.

به گفته مترجم «آبشار یخی»، این داستان، جوایز بسیاری را از آن خود کرده که از آن جمله می‌توان به جایزه «ادگار آلن‌پو» در سال ۲۰۱۲ که به داستان‌های رازآمیز تعلق می‌گیرد، جایزه ادبی «پِن»، جایزه «آگاتا کریستی» و ... اشاره کرد. این کتاب همچنین از سوی کتابخانه عمومی نیویورک به عنوان یکی از ۱۰۰ کتاب برتر انتخاب شده است.

نجف‌خانی در پاسخ به این‌که چطور کتابی را برای ترجمه انتخاب کرده که فضای غمگنانه‌ و سرد و بی‌روحی دارد، حال آن‌که ترجیح‌ او ترجمه داستان‌های طنزآمیز برای نوجوانان امروز است  گفت: الگوسازی، یکی از رسالت‌های مترجم است. داستان«آبشار یخ» از تکنیک فوق‌العاده قوی و شخصیت‌پردازی‌های بسیار خوبی برخوردار است. من دلم نیامد «آبشار یخ» را با وجود فضای سنگینش ترجمه نکنم.

این مترجم کودک و نوجوان، برگردان «آبشاریخ» را کار بسیار دشواری دانست و افزود: ما منابع بسیاری در زمینه اسطوره‌های یونانی، رومی و مصری داریم، اما در ارتباط با اساطیر اسکاندیناوی چنین امکانی وجود ندارد در حالی‌که این اسطوره‌ها تاثیر عجیب و غریبی بر ادبیات غرب گذاشته‌اند.

نجف‌خانی، آشنایی خود با اسطوره‌ها را مرهون تلاش کسانی چون جلال ستاری و عباس مخبر دانست و افزود: سال‌ها پیش مجموعه کتاب‌های خوبی درباره اسطوره‌ها با ترجمه کسانی چون عباس مخبر و جلال ستاری از سوی نشر مرکز منتشر شد؛ خواندن آن مجموعه مرا به ترجمه داستان‌های اساطیری و به خود اسطوره علاقه‌مندتر کرد.

به گفته او در «آبشار یخ» از عنصر جادو هم استفاده شده است. ماجرای این داستان، روایت پادشاهی است که از ترس دشمن، فرزندان خود را با گروهی از اعضای گارد ویژه به کوه می‌فرستد. در این کتاب، چند داستان، به‌طور موازی جلو می‌روند.

نجف‌خانی معتقد است ادبیات کودک و نوجوان ما غنای چندانی ندارد و کودکان و نوجوانان ما اسطوره ها را نمی‌شناسند. در حالی‌که در مدارس کشورهای غربی به اسطوره پرداخته می‌شود چون دانش‌آموزانی که بعدها می‌خواهند ادبیات بخوانند باید با اساطیر آشنا باشند و این اسطوره‌ها مبنای کارشان قرار می‌گیرد.