به گزارش خبرنگار دانشگاهي "مهر"، دكتر فرهاد مختاري نژاد از دانشگاه اصفهان و دكتر كرامت مظفري نيا در دو تحقيق كه در نهمين دوره كنگره بين المللي جراحان گوش، حلق، بيني و سر و گردن ايران ارائه شده است به نتايجي در خصوص ارتباط ميزان مصرف داروي دسفرال در بيماران تالاسمي ماژور و بروز كم شنوايي در آنها دست يافته اند.
تالاسمي يك كم خوني ارثي است. درمان اصلي اين بيماري تزريق خون هاي منظم و مكرر است كه اين تزريق مداوم خون داراي عوارضي از جمله رسوب آهن در ارگان هاي مختلف بدن مانند كبد و قلب است. رسوب آهن در اين ارگان ها تهديد كننده حيات است و براي دفع و جلوگيري از رسوب آن بايد از داروي دسفرال استفاده شود كه استفاده از دسفرال عوارضي از جمله كاهش شنوايي دارد.
با مطالعه بر روي 175 بيمار تالاسمي مراجعه كننده به مركز بيماري هاي خاص كرمان و 160 بيمار تالاسميك تحت پوشش بيمارستان سيد الشهدا اصفهان، از بيماران آزمون هاي شنوايي سنجي PTA , SRT , SDC به عمل آمد كه عمده اين افراد داراي اختلالات شنوايي بودند.
بنابراين پس از بررسي هاي به عمل آمده اين نتايج به دست آمد: اتوكسيتي حاصل از مصرف دسفرال و ميزان آن در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور مي تواند ناشي از حساسيت فردي بوده و رعايت حد مجاز دوز درماني به ميزان كمتر از 025/0 براي جلوگيري از پيدايش كاهش شنوايي و يا پيشرفت آن نقش خيلي مهمي ايفا مي كند.
ميان طول مدت بيماري و افزايش آستانه هاي شنوايي با مصرف دسفرال و همچنين ميان مدت مصرف دسفرال و افزايش آستانه هاي شنوايي همبستگي معناداري وجود دارد.
ميان دوز مصرف دسفرال به ميزان حداكثر 40 mg / kg / day و افزايش آستانه هاي شنوايي رابطه اي ديده نمي شود.
بنابراين بايد دانست كه با پايين نگه داشتن سطح فريتين (آهن) خون به منظور رسوب كمتر آهن در ارگان ها توسط افزايش دوز مصرف دسفرال احتمال پيدايش اتوتوكسيتي و افزايش آستانه هاي را بالا مي برد براي جلوگيري از اين خطر بايد اندكس درماني را رعايت كرد.
همچنين رعايت دوز دسفرال در اين بيماران به تنهايي براي كاهش بروز اتوكسيسيته (كاهش شنوايي حسي - عصبي) كافي نبوده و در هر حال انجام اديومتري هاي (شنوايي سنجي) دوره اي توصيه مي شود.
نظر شما