فریده خلعتبری، مدیر انتشارات شباویز در گفتگو با خبرنگار مهر به اینکه قیمت غرفهها نسبت به بیست و هفتمین نمایشگاه کتاب تهران، ۶۶ درصد افزایش قیمت داشته گفت: سال گذشته، اجاره بهای غرفهها نسبت به نمایشگاه بیست و ششم، از ۲۵ تا ۱۲۵ درصد افزایش پیدا کرده بود؛ امسال این افزایش قیمت، نسبت به سال پیش، ۶۶ درصد بوده است.
مدیر انتشارات «شباویز» همچنین بیان کرد: تا دو سال پیش ما بهایی را بابت دستگاههای کارتخوان پرداخت نمیکردیم اما سال گذشته ۳۵ و امسال ۶۵ هزار تومان در ازای هر دستگاه کارتخوان از ما دریافت کردند.
خلعتبری با اشاره به اینکه نشر شباویز امسال با افت فروش روبهرو بوده است گفت: فروش امسال ما ۱۰ تا ۱۵ درصد فروش کتاب در سال گذشته بوده؛ قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده؛ زمان برگزاری نمایشگاه به وقت امتحانات بچهها نزدیک است و تعطیلی شنبه موجب میشود بسیاری به سفر بروند و همه اینها دست به دست هم میدهند تا فروش ناشران از جمه شباویز پایین بیاید.
این فعال نشر کودک و نوجوان، گفتههای خود را با این پرسشها ادامه میدهد: چرا من باید در چادر تبعیدیها باشم؟ در این سالن جز خرت و پرت و کتابهای بازاری چه چیز فروخته میشود؟ من که این همه سال در زمینه کودک و نوجوان فعالیت کرده و ۱۵ سال در نمایشگاه بولونیا شرکت کردهام؛ من که بسیاری از کارهایم به زبانهای دیگر ترجمه شده چرا باید در این سالن و در این شرایط اسفبار باشم؟ چون عضو انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان نیستم؟
خلعتبری همچنین بیان کرد: مگر ناشران کودک چه تفاوتی با ناشران عمومی دارند؟ چرا آنها باید در شبستان باشند که دیوار دارد و نیازی به نورپردازی ندارد اما من باید برای نورپردازی غرفهام هزینه کنم و بابت هر پنل، ۵۰ هزار تومان بپردازم تا غرفهام دیوار داشته باشد؟
مدیر نشر شباویز با اشاره به مشکلات بخش کودک و نوجوان نمایشگاه کتاب گفت: چند سال است که نمایشگاه کتاب در مصلی برگزار میشود؛ تمام این سالها ناشران کودک در چادر بودهاند و مشکلات مشابه و عدیدهای داشتهاند؛ از جمله اینکه میلهها زنگزده و کثیف است و یک موکت خاکستری و پاره پهن شده و گوشهها انباشته از خاک است؛ حالا شما بگویید این غرفه چطور میتواند بچهها را جذب کند؟ اعتراض هم فایدهای ندارد چون گوش شنوایی نیست.
نظر شما