نادر محمدپور در گفتگو با خبرنگار مهر به مشکلات واردکنندگان اسباب‌بازی اشاره و بیان کرد: تعداد فروشندگان و واردکنندگان اسباب‌بازی به ۱۰۰۰ نفر می‌رسد که این افراد زیر نظر اتحادیه خرازی فروشان فعالیت می‌کنند و گرچه خودشان دوست دارند انجمن مستقلی داشته باشند تا به موانع و مشکلاتشان بپردازد اما به نظر می‌رسد اتحادیه خرازی‌فروشان هیچ تمایلی به ماجرا ندارد چون منافع مالی‌اش که کمترین آن، پرداخت حق عضویت سالانه و همچنین مبلغی برای کسب مجوز است.
به گفته این واردکننده اسباب بازی، در اتحادیه خرازی فروشان تهران، هیچ بخش مستقلی به تولیدکنندگان یا فروشگاه داران و واردکنندگان اسباب بازی تعلق نگرفته تا مشکلاتشان بررسی و راه حل‌هایی برای برطرف کردن آن در نظر گرفته شود. از سوی دیگر خود فروشندگان و واردکنندگان اسباب‌بازی هم، عزم خود را بر تشکیل یک اتحادیه مستقل و جدا شدن از صنف خرازها جزم نمی‌کنند.
محمدپور به این که واردات اسباب بازی، تهدیدی برای تولیدکنندگان نیست اشاره و بیان کرد: ایران در زمینه صنعت اسباب بازی، حتی عقب‌تر از کشوری چون پاکستان است. ما نمی‌توانیم انواع اسباب بازی را در کشور خود تولید کنیم. به همین خاطر بهتر است تولیدکنندگان به ساخت و تولید عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌های بومی توجه کنند.
او عدم وجود قانون کپی‌رایت را یکی از مشکلات صنعت اسباب بازی دانست و افزود: من با قاچاق که به یک گره بازنشدنی تبدیل شده کاری ندارم اما یک سری برندها وجود دارد که انحصار آن با برخی واردکنندگان است. برای مثال انحصار یک برند المانی با من است. اما از انجا که در مملکت ما کپی رایت وجود ندارد می بینم که مشابه آن برند را در ایران تولید و یا از چین وارد می کنند حالا حق و حقوق من نوعی چه می شود، خدا داند.
محمدپور با اشاره به این که اسباب‌بازی یک کالای فرهنگی است گفت: در حال حاضر، همه کشورهای دنیا به نقش و تاثیر اسباب‌بازی در فرهنگسازی پی برده‌اند. اما ما هنوز عمق مساله را درک نکرده‌ایم. هرجا به نفع‌مان باشد اسباب بازی را یک کالای فرهنگی می‌دانیم اما حاضر نیستیم فعالان در این زمینه را از مالیات معاف کنیم. مگر نه این که به کالاهای فرهنگی مالیات تعلق نمی‌گیرد!؟
این واردکننده اسباب بازی با اشاره به این که سیاست واحدی در ارتباط با این که چه نوع اسباب بازی وارد شود و چه چیز وارد نشود، وجود ندارد، گفت: یک روز آمدند و عروسک باربی را ممنوع کردند، بی این که بدانند چندین و چند نفر متضرر می‌شوند اما از خود سوال نکردند ما باربی را حذف کنیم چه عروسکی را می‌خواهیم جایگزین کنیم؟ در مورد شخصیت‌های دیگر هم چنین وضعی وجود دارد. یک روز اسپایدرمن را ممنوع می‌کنند روز دیگر واردات آن، اشکالی ندارد و ما در این میان، می‌مانیم چه کنیم؛ آن هم در شرایطی که هیچ اتحادیه مستقلی برای واردکنندگان و فروشگاه‌داران اسباب بازی وجود ندارد.
محمدپور، فرهنگسازی در زمینه اسباب بازی را ضروری دانست و افزود: پشت هر عروسک که به یک شخصیت جهانی تبدیل می‌شود یک دنیا فکر و ایده و برنامه وجود دارد و شرکت‌های بزرگ دنیا برای آن برنامه‌ریزی می کنند اما ما چشم خود را بر همه این واقعیت‌ها بسته ایم و تنها شعار می‌دهیم؛ عروسک و اسباب بازی، کالاهای فرهنگی هستند.
نظر شما