شوق اقامه نماز، اصلی بنیادین در حسینی شدن و حسینی ماندن

به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله علی اکبر رشاد در جلسه درس اخلاق که امروز در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی برگزار شد، اظهار داشت: امام سجاد (ع) در خصوص احوال پدر بزرگوارشان در شب عاشورا می‌فرمایند: دشمن بسیار تعجیل و شتاب داشت که هر چه سریع‌تر جنگ را آغاز و کار را یکسره کند؛ آنان همانند گرگ‌های گرسنه برای دریدن آماده بودند. پدرم به عمویم حضرت عباس فرمود می‌دانی که من قرآن خواندن را بسیار دوست می‌دارم، شب زنده داری، تهجد، راز و نیاز شامگاهی را بسیار دوست می‌دارم و همچنین نماز، دعا و نیایش را بسیار دوست می‌دارم؛ جانم به فدای تو به لشکر دشمن مراجعه کن و یک شب از آنان مهلت بگیر تا این شب آخر را به تلاوت، نماز و استغفار سپری کنیم.

وی افزود: امام حسین (ع) می‌دانستند که خود و یارانش به محض شهادت وارد بهشت خواهند شد از این رو بسیار مشتاق وصال یار بودند اما با وجود این شوق یک شب از دشمنان برای عبادت و قرائت قرآن کریم مهلت می‌گیرند. زیرا اشتیاق به عبادت و تضرع در پیشگاه خداوند متعال به قدری نزد شهدای کربلا دلچسب و لذت بخش بود که از ملاقات جد گرامیشان، امیرمومنان علی (ع) و حضرت فاطمه (س) گذشتند تا بتوانند شبی را نماز بخوانند، دعا قرائت کنند و در پیشگاه خداوند متعال تضرع داشته باشند.

رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: امام سجاد (ع) فرمودند پدرم با اینکه خسته جسم بود و فشار روحی فراوانی به ایشان وارد شده بود اما شب عاشورا را به عبادت و نماز گذراند؛ حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در آن شب هرگز نخوابیدند با اینکه می‌دانستند فردا باید به نبرد با دشمن بروند، هرچند که آنان قصدشان جنگیدن نبود و این امر را می‌توان در اجازه‌هایی که به یارانشان می‌دادند درک کرد. برای مثال ایشان به حضرت عباس نفرمودند که به میدان جنگ برو و بجنگ بلکه دستور دادند تا برای آب آوردن راهی شط فرات شود. از بعضی از اهل معنا نقل شده زمانی که حضرت علی اکبر وارد میدان نبرد شد و شمشیر می‌زد مانند برگ خزان دشمنان را روی زمین می‌ریخت، بیان شده اباعبدالله الحسین (ع) خطاب به فرزند گرامیشان می‌فرمایند ما نیامدیم قتل عام کنیم بلکه ما آمده‌ایم تا زنده کنیم، اگر قرار است تو اینگونه همه را از تیغ بگذرانی دیگر کسی باقی نمی‌ماند که زنده شوند.

استاد حوزه علمیه اهتمام به دعا و عبادت را از شاخصه‌های انسان‌های مؤمن دانست و گفت: ما که در زمره محققان و پژوهشگران هستیم باید خود را ارزیابی کنیم تا چه میزان به دعا و عبادت، راز و نیاز، قرائت قرآن کریم همراه با تدبر، تهجد و شب زنده داری اهتمام داریم؟ قرائت قرآن کریم بسیار ثواب دارد اما باید توجه داشت که تدبر در آیات الهی باعث نورانیت انسان می‌شود. ما که اهل تحقیق و پژوهش هستیم باید بدانیم هنگام قرائت قرآن کریم چند نکته از آیات الهی را شکار و در پرونده‌های تحقیقاتی خود ذخیره می‌کنیم.

وی سحرگاه را بهترین زمان بارش افکار و الهامات نوی الهیه بیان و عنوان کرد: التزام به درک سحر و قدر دانستن این ساعات از ضروریاتی است که پژوهشگران باید به آن اهتمام داشته باشند. یک پژوهشگر باید توجه داشته باشد نمازش چگونه اقامه می‌شود آیا حال عبادت دارد؟ زمانی که امام سجاد به نماز می‌ایستادند به قدری بدنشان می‌لرزید و مضطرب می‌شدند که در بیان دلیل این حالت خطاب با اصحاب خویش می‌فرمودند زمانی که من می‌خواهم به ملاقات پروردگار بروم و به عظمت خداوند فکر می‌کنم چنین حالی پیدا می‌کنم.

رئیس شورای سیاست گذاری حوزه علمیه استان تهران در پایان خاطرنشان کرد: امام حسین (ع) در اوج نبرد و ظهر عاشورا به نماز ایستادند با اینکه دشمن در حال تیر باران بود اما دست از اقامه نماز خوف نکشیدند؛ انسان به هر میزان مشتاق نماز و عبادت باشد به همان میزان حسینی است.