مهراد عباد در گفتوگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: برای شروع یک کسب و کار، به ویژه کسب و کار کوچک، مراحل زیادی وجود دارد. عموماً برای یک کارآفرین طی کردن این پروسهها مانند هفت خان رستم است که در نهایت عطایش را به لقایش میبخشد و به صورت غیررسمی فعالیت خود را آغاز میکند. دستیابی به این مجوزها بعضاً به قدری سخت است که افراد نمیتوانند به سلامت و بدون هیچ دخالتی آنها را اخذ کنند.
عضو اتاق بازرگانی تهران ادامه داد: شروع یک کسب و کار در کشور ما به گونهای است که تمامی سختی گیری ها قبل از صدور مجوز است و پس از صدور و آغاز کسب و کار، این سخت گیری ها وجود ندارد و تولیدکننده رها میشود. در حالی که در سایر کشورها عکس این اتفاق میافتد. یعنی به کارآفرین به راحتی اجازه فعالیت میدهند و پس از شروع فعالیت، نظارت و سخت گیری ها آغاز میشود؛ به عنوان مثال یکی از این سختگیری های پیش از شروع کسب و کار، پروانه تولید است که در نهایت افراد را وادار به کارهای زیرزمینی، رانت و امضای طلایی میکند.
عباد تصریح کرد: هر سال بر حمایت از تولید تاکید میشود ولی متأسفانه همیشه این حمایت برای تولیدکنندههای بزرگ بوده و شامل شرکتهای متوسط و کوچک که بخش قابل توجهی از اشتغال کشور را تأمین میکنند، نشده است.
عضو اتاق بازرگانی تهران گفت: کارآفرین برای شروع نباید به مراجع مختلف مراجعه کند و تنها باید از یک نهاد پیگیر مسائل خود باشد. پنجره واحد یک راه حل جامعی است که اکثر کشورها هم از آن استفاده میکنند و میتواند کمک شایانی به تولیدکننده و کارآفرین کند.
وی افزود: این پنجره واحد باید به گونهای تنظیم شود که افراد هیچ گونه دخالتی بر آن نداشته باشند و تمام پروسهها به صورت مکانیزه و الکترونیکی انجام شود؛ به عنوان مثال اکنون ثبت سفارش در سامانه جامع تجارت انجام میشود اما در نهایت به نظر فرد ختم میشود. این مرحله ممکن است باعث ایجاد رانت و امضای طلایی شود که با الکترونیکی کردن تمامی امور این دخالتها هم حذف میشود.
عباد تاکید کرد: نقش زیرساختها برای پنجره واحد مهمتر خواهد بود چراکه حجم اطلاعات پنجره واحد نسبت به سایر سامانهها بالاتر است. متأسفانه اکثر سامانههایی که در کشور وجود دارند، مشکلات زیرساختی دارند، بنابراین باید این مشکل زیر ساختی را برای پنجره واحد بر طرف کرد.
عضو اتاق بازرگانی تهران به مشکلات دیگر کارآفرینان برای آغاز یک کسب و کار اشاره و بیان کرد: به جز بحث مجوزها، سخت گیری اصناف و اتحادیهها هم وجود دارد که چوب لای چرخ کارآفرین گذاشته است. یکسری قوانین و حریمها برای اصناف و صنایع قائل شدهاند که در بعضی از موارد وجود این قوانین لازم است اما در برخی از موارد، سخت گیری بی مورد است که باید این حریمها یک اصلاح اساسی و با دید توسعه پایدار مشخص شود تا همه ذینفعان، بهره کافی را ببرند.
نظر شما