به گزارش خبرنگار مهر، یکصد و چهل و سومین شماره مجله خیمه در خرداد ماه ۱۴۰۱ برای بیستمین سال پیاپی منتشر شد. در شماره جدید این نشریه در بخش چهره ماه به مرحوم آیتالله سیدعبدالله فاطمینیا با عنوان «مردی که شبیه حرفهایش بود» پرداخته است. در مطلبی از حجتالاسلام حسن فتحی به لطافت استاد فاطمینیا پرداخته و چنین عنوان شده است که «آدمی در این سطح و موقعیت، ذرهای هوای نفس نداشت و هیچ وقت از خودش، از کارش و از سختیهایی که کشیده است تعریف نمیکرد. جمله معروفش این بود که ما طلبکار خدا نیستیم در شرایطی که خودش مریض بود، همسرش مریض بود، فرزندش هم سرطان داشت و کماکان درگیر بیماری است و همه خانواده در یک گرفتاری شدید قرار داشتند، وقتی فرزند ایشان میگوید این چه وضعی است که داریم، ایشان پاسخ میدهد بهترین وضع را داریم، مگر از خدا طلبکاریم»
این نوع نگاه نشان میدهد که در کنار تصویر عمومی و رسانهای شدهای که از روحانیت منتشر میشود، سنخی از روحانیت نیز وجود دارند که همچون سایر مردم با گرفتاریها و مشکلات زیادی روبهرو هستند، اما از زاویهای منحصر به فرد و معناساز به زندگی و حوادث زمانه نگاه میکنند و زمانیکه با روایت زندگی آنها آشنا میشویم، با نوع نگاه آنها نیز آشنا خواهیم شد.
در مطلبی دیگر، فرزند حجتالاسلام سیدعلی فاطمینیا، خاطرات شیرینی را از زندگی خصوصی آیت الله مطالب بیان کرده است و همچنین دختر استاد در یادداشتی تحت عنوان «لقمههای صبحانه پدر برای دختر» به رابطه عاطفی خود با پدر پرداخته است.
در پرونده گزارش ماه خیمه، به سرود «سلام فرمانده» پرداخته شده است. در بخشی از این گزارش آمده است که «این سرود در بسیاری از نقاط کشور و حتی خارج از کشور توسط کودکان و نوجوانان همخوانی میشود، واکنشها و حواشی متفاوت زیادی را به همراه داشته است، اگرچه مخاطب سنی این اثر دهه نودیها هستند؛ اما فرم موسیقی این سرود باعث شده است که بزرگترها نیز با کودکان همنوا شوند، فعال بودن زبان بدن و حرکات هماهنگ دست، هیجانی مناسب تولید و مخاطب را به سوی خود جذب میکند».
در بخش پایانی گزارش تاکید شده است که «به هر حال اکثر کارشناسان باتوجه به ضعفهای شعر، جوشش آن را پدیدهای ویژه میدانند و از طرفی معتقدند که این سرود باید مردمی بماند و دور از فضای دستوری و آئین نامهای به رشد خود ادامه دهد؛ البته جای تأمل است که چرا هر سال یکی از این نوع کارها در کشور تولید و اجرا نمیشود؟
پرونده ویژه این شماره خیمه درباره «اسلام و محیطزیست» است که آیتالله احمد مبلغی، یادداشتی درباره پیوند علم و دین حول محیطزیست در آن نگاشته است، حجتالاسلام مرتضی جوادی آملی در مطلبی با عنوان «ظلم به طبیعت حرام است» به تبیین آرای محیط زیستی پدر پرداخته است، همچنین یک پژوهشگر دین در این نشریه در مطلبی با عنوان «تخریبگران محیط زیست مفسد فیالارض هستند» به موضوع تخریب محیطزیست به دست عوامل انسانی پرداخته است.
گفتوگو با حجتالاسلام محمدرضا مصطفیپور با عنوان «حوزه دغدغه محیط زیست ندارد»، گفتگو با محمدصالح طیبنیا با عنوان «غفلت از ظرفیت وقف برای حفظ محیط زیست»، پژوهشگر دین و محیط زیست در گفتوگو با خیمه مطرح کرد «محیط زیست به ابواب فقهی اضافه شود» از دیگر بخشهای پرونده ویژه این شماره خیمه به شمار میآید.
در بخش فرهنگ این نشریه عناوینی همچون «هنرمندی که عشقش را با چیز دیگری عوض نکرد» روضه پای چرخ گلدوزی، داستان زندگی پرفزار و نشست و پربار حجتالاسلام چیتچیان با عنوان «بیوک آقا و انتشارات مرتضوی»، روایت آخر زهرا کاردانی با عنوان «خاطر بچههای ما دستمال نظافت نیست» به چشم میخورد.
پاسخ سه کارشناسی به سئوالا خیمه با عنوان «تجربه نزدیک به مرگ وهم یا واقعیت»، «زهره اخوان مقدم از انسداد ارتباطی بین دانشگاه و جامعه میگوید»، «اجازه بدهید مردم از نتایج پژوهشهای قرآنی مطلع شوند»، دغدغههای داود جعفری پیشکسوت قرآنی با عنوان «سالن مسابقات خالی از مردم»، حجت الاسلام توکل از سبک زندگی رضوی میگوید با عنوان «درسهایی از یک زندگی برای دولت و ملت» در بخش آئین این نشریه عنوان شده است.
ماهنامه خیمه برای بیستمین سال متوالی با صاحب امتیازی و مدیر مسئولی محمدرضا زائری و با موضوع هیأتها و مجالس مذهبی، عاشورا، امام حسین (ع) ادبیات دینی و آئینهای مذهبی منتشر شد.
نظر شما