به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، تری گیلیام در حالی که سال ۱۹۷۵ با فیلم کوتاه ۵ دقیقهای خود به نام «معجزه پرواز» در جشنواره انیمیشن انسی فرانسه حضور داشت، امسال برای دریافت جایزه و برگزاری یک مستر کلاس در این جشنواره شرکت کرد.
فیلم آن زمان او جواهری پوچگرایانه درباره میل فاجعهبار هوموساپینها برای صعود به آسمان بود که با استفاده از همان تکنیک برش تصویری-انیمیشنی که برای سریال کمدی بریتانیایی «سیرک پرنده مونتی پایتون» طراحی شده بود، نمایش داده شد و البته جایزهای نگرفت.
اکنون نیم قرن بعد انسی با اعطای یک جایزه کریستال افتخاری به گیلیام، این کمتوجهی را اصلاح کرد.
گیلیام گفت: باورتان میشود چقدر طول کشید تا این جایزه لعنتی را بگیرم؟ فکر میکنم آنها میدانند که ممکن است سال آینده نباشم.
با این حال کارگردان سازنده «راهزنان زمان»، «برزیل» و «ترس و نفرت در لاسوگاس» این همه راه را تا انسی نرفت تا فقط یک جایزه بگیرد، بلکه در یک مستر کلاس هم شرکت کرد و درباره انیمیشن و برنامههایش صحبت کرد.
وی گفت: خواندم که ظاهراً در حال ساخت فیلمی با جانی دپ، جف بریجز، آدام درایور و آکوامن (جیسون موموآ) هستم. گیلیام درباره این پروژه که از آن با عنوان «کارناوال در پایان روز» یاد شده و در آن دپ نقش شیطان را در برابر بریجز بازی میکند، به جز یک مورد توضیح بیشتری نداد و گفت: سعی می کنم کاری انجام دهم که سبک انیمیشن من نیست و برخی از سکانسهای آن استاپ موشن و برخی دیگر دیجیتالی خواهند بود.
وقتی گیلیام صحبت میکرد، سالنی که پر از صدها جوان حرفهای دنیای انیمیشن و دانشجو بود، مسحور او بودند و او تاکید کرد: به دنبال فردی هستم که با او همکاری کنم، و فکر کردم انسی احتمالاً تعدادی از بهترین انیماتورهای روی زمین را دارد، بنابراین من اینجا هستم تا با شما آشنا شوم.
گیلیام اعتراف کرد که تقریباً ۵۰ سال پیش انیمیشن را به نفع فیلم زنده رها کرده است. وی گفت: به جایی رسیده بودم که واقعاً از آن خسته شده بودم چون احساس میکردم کارهای زیادی میخواهم انجام دهم که نمیتوانم در آن سبک به آن برسم.
وقتی از گیلیام خواسته شد سبک انیمیشن خود را تعریف کند وی فوراً به طعنه گفت: ارزان و زشت.
گیلیام در اوایل زندگی حرفهای خود، در حالی که در نیویورک زندگی میکرد، سبک ایتالیایی را به آمریکا معرفی کرد و کمیک استریپهایی ساخت که شامل عکسهای ثابت، با حبابهای گفتاری در هر فریم بودند.
پیشرفت گیلیام در واقع مدت کوتاهی بعد، در انگلستان رخ داد و وقتی او در یک برنامه تلویزیونی مشغول کار شد و کاریکاتورهایی از مهمانان را در حین آمدن آنها ترسیم میکرد، کارش با اقبال روبهرو شد.
گیلیام که تاثیرگذارترین انیمیشن خود را در دوران همکاری خود با «مونتی پایتون» تولید کرد، در پاسخ به این پرسش که آیا تا به حال وسوسه شده یک فیلم انیمیشن بلند بسازد، گفت: نه، کار خیلی زیادی است! اما مونتی پایتون به او این شانس را داد که کارگردانی فیلم زنده را انجام دهد و وی نخستین فیلمش را در قالب یک کمدی با همکاری تری جونز با عنوان «مانتی پایتون و جام مقدس» در سال ۱۹۷۵ ساخت.
این کارگردان ۸۳ ساله گفت: ما در دورهای زندگی میکنیم که مردم کمتر راحت میخندند، و من معتقدم این خیلی سالم نیست. خنده احتمالا مهمترین چیز در زندگی است و آدم را جوان نگه میدارد. حتی پزشکان نیز با این موضوع موافقت کردهاند و بنابراین من خیلی میخندم، حداقل در جمع.
نظر شما