حجت الاسلام والمسلمین دکتر مهدی رستم نژاد، عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد شخصیت حُجر بن عَدی گفت: حجر بن عدی، از صحابه بزرگوار پیامبر اسلام(ص) و همین طور از یاران بسیار نزدیک امیرالمؤمنین علی(ع) بود، به گونه ای که در تمام جنگهای امیرالمؤمنین(ع)، نه تنها ایشان شرکت داشت بلکه از فرماندهان حضرت بود، مثلا در جنگهای نهروان، صفین و جمل.
وی با بیان اینکه غیر از شیعه، بزرگان اهل سنت هم عظمت ایشان را ستودند، مثلا حاکم نیشابوری در مستدرک، ایشان را به عنوان «راهب اصحاب»، یعنی زاهد اصحاب پیامبر(ص) یاد می کند و همین طور این اثیر و ابن حجر عسقلانی، از ایشان به عنوان «حجر الخیر» یاد کردند. حجر بن عدی، مرد بسیار عابد و با وضو بود که در منابع اهل سنت آمده است، حتی ابن اثیر و دیگران ایشان را مستجاب الدعوة نامیده اند.
رستم نژاد تصریح کرد: به هر حال ایشان مرد بسیار باتقوا و ایمان در بین اصحاب پیامبر(ص) شناخته شده است. در تعبیری در منابع اهل سنت آمده است که ایشان از افاضل صحابه بوده است. این تعابیر نشان می دهد که ایشان چه شخصیت بزرگی است. در زمانی که مغیرة بن شعبه از طرف معاویه حاکم کوفه شده بود در مقابل مغیره، بسیار ایستادگی می کرد. نماینده های معاویه مأمور بودند که در خطبه ها و سخنرانی ها نسبت به امیرالمؤمنین(ع) سب و ناسزا داشته باشند و حجر بن عدی و تعدادی از بزرگان دیگر در مقابل اینها می ایستادند تا اینکه مغیره در سال 51 کشته شد و زیاد ابن ابیه که عبیدالله بن زیاد از نسل اوست، والی کوفه شد.
وی افزود: در این زمان حُجر در مقابل ایشان ایستاد و به ناسزاها و دشنام های او به امیرالمؤمنین (ع) پاسخ می داد و ایستادگی می کرد تا اینکه زیاد، مجبور شد ایشان را دستگیر کند و همراه با نامه ای به سوی معاویه فرستاد. حجر و یارانش در منطقه ای نزدیک دمشق بنام «ملجأ العذراء» که محل دفن ایشان هست و این فاجعه در همان منطقه اتفاق افتاد، ایشان را در آنجا نگه می دارند تا دستور از طرف معاویه صادر شود که چه بکنند.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة بیان کرد: اینها جمعا 14 نفر بودند که هفت نفرشان به خاطر وساطت بعضی از افراد نزد معاویه نجات پیدا کردند ولی حُجر و شش نفر دیگر از یاران مقاومت کردند و به جرم محبت به امیرالمؤمنین(ع) به طرز بسیار فجیعی به شهادت رسیدند. در کتابهای اهل سنت از جمله در «کنزالعمال» آمده است که وقتی ایشان به شهادت رسید. وصیتی دارد که بسیار جالب است. گفت: غل و زنجیر را از دست و پای من باز نکنید و خونم را نشوئید و مرا در پیراهنم دفن کنید، برای اینکه می خواهم با همین پیراهن و صورت خون آلود معاویه را در قیامت برای دادخواهی به پیشگاه خدا دیدار کنم.»
وی در ادامه سخنانش اظهار داشت: جالب اینکه امام حسین(ع) در نامه ای به معاویه، شهادت حجر و یارانش اشاره می کند و می نویسد: آیا تو همان نیستی که حجر و یارانش را کشتی؟ بعد در ادامه نامه چند تعریف از حجر و اصحابش می کند و می گوید: العابدین، المخبتن: آن عبادت کنندگان و کسانی که در برابر خداوند نهایت خضوع و تواضع را داشته باشد. آنهایی که در بدعتها بیدار بودند. آنهایی که امر به معروف و نهی از منکر می کردند. ای معاویه تو اینها را کشتی. بعد از اینکه از اینها پیمانهای مؤکد گرفتی که کاری به اینها نداشته باشی. اینها را کشتی و این عمل را از روی نافرمانی در برابر خداوند و سبک شمردن پیمان او انجام دادی.
این محقق و استاد دانشگاه اذعان کرد: در منابع اهل سنت آمده که عایشه در ملاقاتی با معاویه همین اعتراض را به ایشان کرد که چرا تو حجر و یارانش را کشتی. معاویه در جواب گفت که من مصلحت امت را در این دیدم، عایشه گفت: من از رسول خدا(ص) شنیدم که می فرمود: به زودی در منطقه عذراء مردمانی کشته می شوند که خداوند و آسمانیان به خاطر آنها خشمگین می شوند.
در تاریخ طبری از حسن بصری نقل شده است که او می گوید: معاویه چهار عمل زشت انجام داد که یکی از اینها را کشتن حجر بن عدی می خواند. حسن بصری می گفت: وای بر معاویه از جهت ماجرای حجر و یارانش. در منابع اهل سنت راجع به حجر بن عدی روایات گسترده ای آمده است. در تاریخ طبری جلد 4، در جلد سوم تاریخ کامل ابن اثیر، در تاریخ دمشق، مروج الذهب مسعودی و دیگر منابع اهل سنت بسیار راجع به حجر سخن گفته شده است.
وی با بیان اینکه آنهایی که امروز خود را وهابی می دانند و راجع به صحابه پیامبر(ص) خیلی مدعی هستند که برای آنها احترام قائل هستند جای تعجب دارد که اینها دست به چنین عمل فاجع آمیزی زدند، گفت: این عده قطعا سنی نیستند، چون سنی ها به صحابه پیامبر(ص) و حتی بارگاه ائمه(ع) و مقدسات شیعه احترام می گذارند. بارگاه منسوب به حضرت زینب(س) در قاهره که مشهور به سیده زینب یا سیده نفیسه در قاهره مورد توجه مردم است با وجود اینکه مردم آنجا شیعه نیستند. سنی ها در طول تاریخ به قبور اهل بیت(ع) و یاران پیامبر(ص) مخصوصا صحابه پیامبر(ص) احترام می گذاشتند. قطعا سنی ها این کاره نیستند و این کار را نکردند اما وهابیون که فرقه ساخته دست نظام کفر جهانی(انگلیس و آمریکا) و الحاد جهانی هستند. مشخص است که وهابیون برای الحاد جهانی کار می کنند و برایشان نه شیعه مطرح است و نه اهل سنت.
وی در ادامه سخنانش با اشاره به اینکه ما موظف هستم آنچه را قرآن گفته، عمل کنیم، گفت: اگر مسأله داشتن قبر و بارگاه برای انسانهای فداکار، تاریخ ساز و انسانهایی که این همه نقش آفریدند در احیای معارف دین، آیا از قرآن سؤال کنیم که آیا احترام اینها را داشته باشیم و حفظ کنیم جایگاهی برایش قائل شویم. اصلا ارزش هست یا نیست. در سوره کهف آیه 21 می بینیم که راجع به گرامیداشت قبور پیشینیان مستقیم در قرآن در داستان اصحاب کهف صحبت شده است. چطور شیعه و سنی که مدعی پیروی از قرآن هستند چنین کاری را انجام می دهند.
وی با بیان اینکه آنچه که وظیفه ماست بیداری مسلمین در این جهت است که در ابتدا نقشه استعمارگران را در این جهت ببینیم، تصریح کرد: معلوم است آنهایی که ادعای وهابیت یا چیز دیگری را دارند اصلا خبری از قرآن ندارند. علمای اسلام وظیفه دارند مسأله ای که در قرآن منعکس است را به مردم بفهمانند. علاوه بر این ده ها روایت در منابع و شیعه که وقتی شخص مسلمانی از دار دنیا رفته احترام دارد. ما احترام به قبر را احترام به صاحب قبر می دانیم و به طور کلی ریشه های آنرا در قرآن جست و جو می کنیم و می بینیم هست.
وی با تأکید بر اینکه اگر این گروه واقعا بنای بر قبر را به ادعای خود شرک می دانند، چرا سراغ قبر معاویه نمی روند، بیان کرد: ابن تیمیه، پدر معنوی این گروه است چرا با قبر او این کار را نمی کنند. این تیمیه با دو تن از شاگردانش دارای بارگاه هستند. واقعا چرا سراغ قبر کسانی می روند که ولایت امیرالمؤمنین(ع) را به جهانیان عرضه کردند. این کارها بوی فتنه گری می دهند و می خواهند اختلاف ایجاد کنند.
وی در پایان سخنانش تصریح کرد: علمای اسلام چه شیعه و سنی می دانند که احترام به قبور واجب است و طبعا وظیفه علمای اهل سنت بیش از دیگران است که آگاه و اطلاع رسانی کنند. ریشه های قرآنی و حدیثی این مسأله را بیان می کند. وظیفه محکوم کردن هم داریم اما باید روشنگری کنیم. دعوای اینها دعوای شیعه و سنی نیست قصه اصلی بر سر چیز دیگر است. در واقع نزاع میان کفر و اسلام است و ما نباید این مسیر را گم کنیم.
نظر شما