به گزارش خبرنگار مهر، محسن کاظمی نویسنده و تاریخ‌پژوه عصر چهارشنبه 18 اردیبهشت با حضور در غرفه انتشارات سوره مهر در نمایشگاه کتاب درباره سبک و سیاق فعالیت‌های مکتوب خود به گفتگو با اهالی رسانه پرداخت.
وی در ابتدای سخنان خود با اشاره به سبک فعالیت کاری خود اظهار داشت: دوستان معتقدند که سبک کاری من سبک ترکیبی و تلفیقی است، اما خودم بیشتر به تلفیقی بودن آنها معتقدم، هرچند دوست دارم و فکر می‌کنم سبک کاری مرا باید خاطره‌نگاری پژوهشی نامید که به معنی استفاده از اسناد و مدارک نوشتاری و شنیداری برای نزدیک کردن خواننده آثارم با تاریخ است.
کاظمی ادامه داد: نخستین اثر مکتوبم را در سال 76 منتشر کردم که کتاب خاطرات جواد منصوری در 300 صفحه بود. آن زمان من در این کار بسیار آماتور بودم و حالا بعد از دو دهه فعالیت در خاطره‌نگاری و عمق گرفتن این ژانر فکر می‌کنم توانسته‌ام این ژانر ادبی را از نظر کیفی بهبود ببخشم. البته در سال‌های اخیر به دلیل برخی فراز و فرودهای سیاسی و آمد و شدهایی که در نهادهای دولتی صورت گرفت، مراکز اطلاعاتی، اطلاعات تازه‌ای را در اختیار ما قرار دادند و آدم‌های تازه‌ای پیدا شدند که حاضر به حرف زدن و بیان خاطراتشان شدند و در نتیجه من هم به این نتیجه رسیدم که نخستین کتابم را که دربرگیرنده خاطرات پایه‌ای از انقلاب اسلامی بود را باید تغییراتی عمیق بدهم کمه حاصلش کتاب «سال‌های بی‌قرار» شد.
تدوینگر کتاب‌های خاطرات و زندگینامه‌های دفاع مقدس افزود: این کتاب بیشتر جریان‌های سیاسی موجود در دهه‌های 30 و 40 و 50 را واکاوی کرده و شخصیت‌های موثر در این جریانات را به صورتی گویا معرفی می‌کند و در موارد دیگر به معرفی انسان‌هایی مثل محمود هاشمیان و مهدی شالچیلار دست می‌زند که به تعبیر من گمشده تاریخ هستند و با این کتاب کشف شدند.
تدوینگر کتاب خاطرات عزت شاهی ادامه داد: در هالیوود هر ساله 70 درصد از آثار سینمایی بر پایه آثار تاریخی و داستانی ساخته می‌شوند، اما در کشور ما میان کتاب و سینما دیواری ضخیم کشیده شده است و باید برای عبور از آن معبرهایی بزنیم. به نظرم دوستان سینماگر هم باید در کارهایشان فضایی ایجاد کنند تا لزوم نزدیک شدن به سوژه‌های تاریخی واقعی در آثار سینمایی ما بیشتر احساس شود.
کاظمی افزود: به اعتقاد من کالایی مانند کتاب برای مردم دارای کشش بالایی است، ولی وقتی در بخش‌های دیگری از کشور دچار عسرت می‌شویم، اولین جایی که دچار نقصان و حذف بودجه می‌شود، بخش کتاب است. ای کاش دولت‌ها به این بخش به گونه‌ای توجه می‌کردند که این ریزش صورت نپذیرد، اما متاسفانه وضع فعلی به گونه‌ای است که کتاب اولین جایی است که در شرایط دشوار اقتصادی ضربه می‌خورد. کتاب اخیر خود من ـ سال‌های بی‌قرار ـ هم از این قاعده مستثنی نشد. قیمت تعیین شده توسط ناشر و هفت ماه تاخیر در انتشار کتاب علاقه‌مندان به کتاب را دفع کرده است، ولی این روزها امید دارم با ایجاد سوره مهر الکترونیک این خلاء رفع شود.
این تاریخ‌پژوه در ادامه با اشاره به خاطراتش از مدت فعالیت پژوهشی خود گفت: خاطرات من آنقدر وسیع است که می‌خواهم آنها را به یک کتاب مبدل کنم. بالاخره در مواجهه با افراد مختلف برای کسب اطلاعات برخی مرا دفع می‌کردند و برخی جذب. تلخ‌ترین خاطره‌ام بازمی‌گردد به زمان تدوین کتاب خاطرات عزت شاهی که وقتی کار تالیف کتاب تمام شد، از سوی جمعی از زندانیان سیاسی قبل از انقلاب برای مراسم به باغ موزه فعلی قصر دعوت شدم و وقتی دیدم تمام این بنای تاریخی جز یک بند از آن تخریب شده است حس بدی به من دست داد.
وی ادامه داد: خاطره شیرینی هم در زمان تدوین کتاب خاطرات احمد احمد دارم. یادم هست ایشان در خاطراتشان از یک قهرمان پرتاب نیزه یاد می‌کرد که حتی ما اسم او را هم نمی‌دانستیم. این فرد پس از آزاد شدن از زندان در سال 54 به بلژیک رفته و در رشته شهرسازی دکتری می‌گیرد و در آن سال‌ها اتفاقا استاد مدعو در دانشگاه شریف می‌شود. دانشجویان وی که کتاب احمد احمد را خوانده‌اند، وی را با کتاب آشنا می‌کنند و او هم به ما زنگ زد. دیدار احمد احمد با این فرد پس از سال‌ها بی‌خبری از هم و حس موجود در آن لحظه یکی از بهترین خاطراتی است که دارم.
کاظمی در ادامه گفت: من تمام تلاشم را بر این گذاشته‌ام که به دور از قضاوت، تنها به مخاطبانم اطلاعات تاریخی بدهم. اگر او با کتاب ارتباط بگیرد، بهترین تبلیغ برای کتاب را خود او انجام خواهد داد. به همین دلیل من در تدوین آثارم به مخاطب امروزی آن توجه زیادی دارم و همواره این دغدغه را دارم که اگر بچه‌های ما در آینده از تاریخ سئوال کنند چه داریم که به آنها ارائه کنم.
نظر شما