میمون کوچولویی که فکر می‌کند همه جهان مال اوست

به گزارش خبرنگار مهر، داستان از زبان راوی سوم شخص حکایت می‌شود و ماجرای میمون کوچولویی را روایت می‌کند که گم شده؛ یعنی خودش فکر می‌کند گم شده است: «میمون کوچولو گم شده بود. یعنی خودش فکر می‌کرد گم شده بود. چون از وقتی یادش می‌آمد، خودش بود و خودش. آن روزها خیلی خیلی کوچک بود، اما حالا دیگر حسابی بزرگ شده بود. یعنی خودش فکر می‌کرد بزرگ شده بود.»

داستان کوتاه و کودکانه «الاکلنگ» نوشته فریده خلعت‌بری، حول میمون کوچولو، خودبینی و دنیای محدودش می‌گردد. دنیایی که به او ختم می‌شود در آن، جایی برای دیگری وجود ندارد. تا اینکه یک روز گوریل بزرگی، وارد دنیا و زندگی او می‌شود و میمون کوچولو فکر می‌کند این گوریل تازه وارد هم چون خود او گم شده: «یک روز که مثل همیشه خودش بود و خودش، یکی شکل خودش را دید اما، آن یکی خیلی خیلی بزرگ بود. اول ترسید، ولی بعد جلو رفت و پرسید: تو هم گم شده‌ای؟ گوریل بزرگ به خنده افتاد و گفت: چرا گم شده باشم؟...»

میمون کوچولو از آمدن گوریل خوشحال نمی‌شود و به او می‌گوید: «این‌جا مال من است. چرا بی اجازه آمده‌ای؟ گوریل گفت: وای مردم از خنده. بچه میمون، این‌جا مال همه است نه مال تو.»

گوریل زیاد سفر کرده بود و خیلی چیزها می‌دانست و دلش می‌خواست همه را به میمون کوچولو یاد بدهد. او دوستانش را به خانه می‌آورد تا دوست شدن و دوست داشتن را به میمون کوچولو یاد بدهد؛ او را به گردش می‌برد تا شاد کردن و شاد شدن را یاد بگیرد. برایش طبل می‌زد تا سرگرمش کند و به میمون کوچولو یاد بدهد دیگران را سرگرم کند اما میمون کوچولو، هیچ چیز یاد نگرفت که نگرفت.

روزها گذشت و میمون کوچولوی خودخواه که کسی جز خود را نمی‌دید، قدر گوریل را ندانست و تلاش نکرد تا از تجربه‌های او استفاده کند. دیگر وقت سفر رسیده بود. «گوریل برای آخرین بار به دیدن میمون کوچولو رفت. باز هم میمون کوچولو خودش بود و خودش... گوریل بلوز قشنگی داشت که همیشه آن را می‌پوشید. بلوز را درآورد و به میمون کوچولو داد: - مال تو. شاید وقتی بپوشی یاد من بیفتی. میمون کوچولو بلوز را پوشید. بلوز برای میمون کوچولو خیلی بزرگ بود اما خودش فکر می‌کرد از اول برای او بافته شده بود.»

گوریل رفت تا به شهرهای دیگر سفر کند و هر آنچه می‌داند را به میمون کوچولوهای دیگر یاد دهد اما میمون خودخواه داستان ما بلوز گوریل را پوشیده و ببر مبل لمیده بود؛ دست‌هایش را به هم می‌زد و زیر لب می‌گفت: «حالا وقت رفتنش بود. نه کاری بلد بود که یادم بدهد و نه چیزی داشت که به من ببخشد.»

داستان «الاکلنگ» نوشته فریده خلعت‌بری با تصویرگری علی مفاخری است. تصویرهایی که کودکانه است و کامل‌کننده متن. اما عنوان داستان، هماهنگی چندانی با محتوای آن ندارد. این کتاب را انتشارات شباویز در 2200 نسخه و به قیمت 4500 تومان برای گروه سنی «الف» و «ب» منتشر کرده است.