طعمه های پلنگ شکار انسان می شوند/ انسانها زنجیره غذایی را ازبین می برند

به گزارش خبرنگار مهر، چندی پیش لاشه یک قلاده پلنگ در شهرستان استهبان کشف شد و ماموران محیط زیست بلافاصله این پلنگ را به محل اداره خود منتقل کردند.

بر روی بدن پلنگ اثری از زخم یا جای گلوله دیده نمیشد به همین خاطر در ابتدای این امر برخی از افراد معتقد بودند که این حیوان بر اثر خوردن طعمه سمی تلف شده است اما مسئولین امر اعتقاد  داشتند به واسطه اینکه پلنگ عادت دارد شکار خود را تعقیب کند از لاشه حیوانات اسفاده نمی کند و به نظر می رسد این حیوان به واسطه کوچک شدن زیستگاهش از منطقه خود بیرون آمده و در نهایت ضعیف و تلف شده است.

البته به خاطر اینکه مدت زیادی از مرگ پلنگ گذشته بود امکان بررسیهای پزشکی بر روی آن وجود نداشت اما در این رهگذر نظریه دیگری نیز وجود دارد که بر اساس آن انسانها طعمه های پلنگ را که اغلب حیوانات بزرگ جثه هستند شکار می کنند و این امر در نهایت موجب مرگ این زیستمند می شود.

یک کارشناس حوزه محیط زیست در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: پلنگ یک نوع گربه وحشی بزرگ است که برای تامین غذای خود به شکار حیوانات بزرگ نیازمند است.

علمدار علمداری افزود: این حیوان برای شکار طعمه های خود انرژی زیادی مصرف می کندت و بعضا طعمه ای که شکار می کند مناسب با وضعیت این گونه نیست و نمی تواند انرژی از دست رفته را بازگرداند.

وی اظهار داشت: قوچ و کل بز از جمله حیواناتی هستند که همواره طعمه این گونه بوده و در برخی مواقع برای شکار این گونه ها با مشکل روبه رو است.

این کارشناس حوزه محیط زیست بیان کرد: شکار حیوانات کوچک ممکن است که در کوتاه مدت تاثیری نداشته باشد اما در دراز مدت بر روی توان جسمی پلنگ تاثیر گذاشته و در نهایت منجر به سوء هاضمه این گونه و مرگش می شود.

وی با تاکید بر اینکه یکی از موضوعات مهم در تلف شدن این گونه نبود طعمه است، اظهار داشت: کوچک شدن زیستگاه تاثیر چندانی در مهاجرت پلنگ ندارد بلکه نبود طعمه مناسب در زیستگاه است که مهاجرت این گونه را همراه داشته که بعضا باعث از بین رفتن آن می شود.

علمداری با اشاره به اینکه این گونه در نقاط کوهستانی استان زندگی می کند، گفت: در برخی از مناطق حفاظت شده از جمله پارک ملی بمو این گونه برای شکار با مشکل روبه رو نیست و می تواند حیوانات پیر و بزرگ را شکار کند اما در برخی زیستگاه ها تغذیه خوبی برای پلنگ وجود ندارد و به ناچار از زیستگاه خارج و حتی به دامهای اهلی هجوم می برد.

این کارشناس حوزه محیط زیست در فارس یکی از مسائل مهم برای جلوگیری از این حوادث را تامین تغذیه مناسب عنوان کرد و افزود: در این خصوص ضروری است که با اقدامات مناسب حیوانات شکاری را در زیستگاه این گونه به فراوانی یافت شود.

وی یکی دیگر از مسائل ضروری را مدیریت زیستگاه عنوان کرد و گفت: علاوه بر این باید با مدیریت زیستگاه پلنگ و حفاظت از این گونه شرایط را برای شکار این گونه فراهم کرد.

دبیر موسسه 13 فروردین نیز در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: به طور احتمال زیاد لاشه پینگی که چند روز قبل در شهرستان استهبان کشف شده با طعمه مسموم تلف شده است.

علی اکبر کاظمینی افزود: متاسفانه یکی از روشهای انسان برای جلوگیری از اینکه دامش طعمه پلنگ شود بکارگیری طعمه مسموم در مقابل این حیوان است که باعث تلف شدن
آن می شود.

وی با اشاره به اینکه یکی از دلایل اصلی هجوم پلنگ به حاشیه ها خود انسان است، اظهار داشت: یکی از طعمه های این گونه بچه گراز است که اگر به اندازه کافی در زیستگاه وجود داشته باشد دیگر نیازی به مهاجرت پلنگ نیست که بعضا این بچه گرازها توسط انسانها شکار می شوند.

این فعال حوزه محیط زیست با اشاره به عدم وجود آثار زخم بر روی بدن پلنک تلف شده در استهبان گفت: بر این اساس احتمال اینکه این حیوان طعمه مسموم استفاده کرده باشد زیاد است.

وی با بیان اینکه فشار وارده به زیستگاه پلنگ بسیار زیاد است، بیان کرد: نزدیکی پلنگ به محل زندگی عشایر و روستاها همواره تهدیدی برای ان گونه به شمار می رود از این رو با توجه به اینکه این گونه حیوانی باهوش و زیرک است امکان تلف کردنش با تفنگ نیست زیرا نزدیکی انسان را متوجه می شود به همین دلیل انسانها از طعمه مسموم برای از بین بردن آن استفاده می کنند.

کاظمینی با بیان اینکه توسعه باغات انجیر در استهبان باعث کوچک شدن زیستگاه این حیوان شده، گفت: به طور حتم انسانها باید بدانند که اگر یکی از حلقه های زنجیره ای اکوسیستم آسیبی ببیند دیگر زنجیره ها که در راس آن انسان است نیز آسیب می بینند.

وی گفت: در این خصوص با از بین رفتن پلنگ، گراز و خرگوش و دیگر طعمه های این گونه زیاد می شود به همین دلیل باید با طبیعت را مدیریت کرد.

یک فعال حوزه محیط زیست نیز در شهرستان استهبان گفت: به نظر می رسد که این حیوان از طعمه مسموم تغذیه کرده و معقول به نظر نمی رسد که به دلیل کهولت سن یا ضعف غذایی تلف شده باشد.

جواد حسینی نژاد افزود: به اندازه کافی طعمه شکار از جمله روباه برای پلنگ در منطقه وجود دارد به همین دلیل نیازی به خروج از منطقه نیست.