مصطفی رحماندوست، شاعر و نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر و در پاسخ به این سوال که روزگاری نشریاتی چون «سروش نوجوان» و «کیهان بچهها» جزو مجلات تاثیرگذار بودند. به نظر شما چرا امروز نشریات کودک و نوجوان، چنین نقشی را ایفا نمیکنند؟ گفت: ترجیح میدهم درباره نشریات امروز و تاثیرشان داوری نکنم. واقعیت این است که باید زمان بگذرد تا متوجه تاثیر مجلات امروز بر ذهن کودکان و نوجوانان شویم اما «سروش نوجوان» و «کیهان بچهها»، نشریات موفقی بودند چون تداوم داشتند و در دورهای منتشر میشدند که تعداد مجلات انگشتشمار بود.
به گفته شاعر مجموعه «بازی با انگشتها»، امروز تنوع و تعداد نشریات کودک و نوجوان بالاست. تنها 34 عنوان نشریه برای این گروه سنی وجود دارد. در صورتیکه یک زمان تنها «کیهان بچهها» بود و پس از آن «سروش نوجوان» اضافه شد. اما شمارگان مجلات کودک و نوجوان بالا نیست و اگر تعداد نشریات را با بچهها بسنجیم به هر کودک در سال تنها یک نشریه میرسد.
رحماندوست معتقد است بچهها به خواندن نیاز دارند و باید خواندنیهای خوب در اختیارشان قرار گیرد حالا این خواندنی دولتی است یا خصوصی، اهمیتی ندارد.
شاعر «صد دانه یاقوت» سپس گفت: چه اشکالی دارد که نشریات «رشد» را آموزش و پرورش منتشر میکند؟ آنچه مهم است این است که مجلات رشد، یک میلیون تیراژ دارند و به خوبی در مدارس توزیع میشوند پس حتی اگر یک مطلب خواندنی در هر کدام از این نشریات منتشر شود، کفایت میکند.
نویسنده «قصه دو تا لاکپشت تنها» با بیان اینکه نمیتوان تاثیر سیاست کلی روزنامه کیهان را بر نشریه «کیهان بچهها» نادیده گرفت، گفت: با وجود اینکه یکسری سیاستهای کلی بر نشریات کودک و نوجوان حاکم هستند و هر نشریه با توجه به اینکه به کدام سازمان یا نهاد وابسته است، سیاستها و اهداف آن سازمان را تبلیغ میکند اما واقعیت ماجرا سیاست در دنیای کودکان رنگ میبازد و حتی طرفداران احزاب هم وقتی به بچههای خود میرسند، کوتاه میآیند و از سیاست دست میکشند.
رحماندوست اضافه کرد: ما گرسنههایی هستیم که باید با نان و پنیر، رفع گرسنگی کنیم و انتظار چلوکباب نداشته باشیم آن هم در شرایطی که بیشتر نشریات، دولتی هستند و هنوز خانوادههای ما حتی خانوادههای کتابخوان عادت نکردهاند وقتی 10 هزار تومان هزینه میکنند و برای خود نشریه میخرند، 5000 تومان هم صرف خرید نشریه برای فرزند خود کنند. حالا بگذریم از خانوادههایی که نه کتاب میخوانند و نه نشریه و بگذریم از اینکه به طور کل سطح مطالعه در کشور ما بسیار پایین است.
نظر شما