بیگدلی به معنای واقعی کلمه مستقل بود

حسن محمودی نویسنده و روزنامه نگار در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به فعالیت‌ ادبی احمد بیگدلی در سال‌های اخیر اظهار داشت: بیگدلی را می‌توان یکی از نویسندگان مستقل این سال‌ها به شمار آورد. البته این استقلال نه فقط به خاطر دوری او از پایتخت بلکه به خاطر دور بودن او از کانون‌ها و محافلی بود که برخی برای خود می‌سازند و دور بودن از این محافل او را بسیار مستقل کرده بود.

وی ادامه داد: بیگدلی قبل از انقلاب نمایشنامه «دالو» را می‌نویسد و منتشر می‌کند. در همان سال‌ها وقتی از سوی جشن هنر شیراز و دفتر فرح پهلوی به وی پیشنهاد می‌شود که این نمایشنامه را  به نمایندگی از ایران در فستیوال‌های خارجی شرکت دهند، با این موضوع مخالفت می‌کند چون شائبه سوء استفاده از خودش را می‌داد. این معنی‌اش چیزی جز مستقل بودنش نیست. اگر در همان زمان اجازه این کار را می‌داد، مانند خیلی‌ها می‌توانست به جا و مقامی برسد.

محمودی افزود: علاقه اول آقای بیگدلی نمایشنامه‌نویسی بود و امسال در نمایشگاه کتاب تهران توانسته بود بعد از مدت‌ها البته به شکلی ناقص نمایشنامه‌هایش را منتشر کند ولی با این وجود یک سر و گردن فراتر از بسیاری از نمایشنامه نویسان فعلی بود.

نویسنده رمان «روضه نوح» در ادامه با اشاره به حواشی پیرامون دریافت جایزه کتاب سال توسط بیگدلی گفت: بیگدلی با حقوق بازنشستگی آموزش و پرورش در یک شهرستان دورافتاده زندگی می‌رکد و انبوهی از دست نوشته‌های منتشرنشده را داشت. اینها همه‌اش به خاطر وابسته نبودنش است، اگر بود که منتشر نشده باقی نمی‌ماندند. او کماکان تا واپسین روزهای حیاتش خودش برای پیگیری امور مربوط به کتاب‌هایش سفر می‌کرد و حتی این اواخر گفته بود، حاضر است برای انتشار کتاب‌هایش را به مزایده بگذارد. کتاب سال کمک کرد تا او را بیشتر بشناسند و ناشران بیشتر به انتشار کتاب‌هایش دل بدهند نه چیزی بیشتر.

محمودی همچنین گفت: بیگدلی سبکی خاص در نوشتن داشت و به نظرم این سبک قابل مطالعه است. اعتقادش به ادبیات کهن ایران بسیار فوق‌العاده بود و در کنار آن شناختی قابل توجه از مردمش داشت. در کنار این موضوعات عطشی که به خواندن احساس می‌کرد، باعث شده بود بتواند به شیوه‌ای خاص در نوشتن، دست پیدا کند.

وی با تاکید بر اینکه احمد بیگدلی خود را وقف نوشتن کرده بود، ادامه داد: آقای بیگدلی روزی 2 تا 3 ساعت با مینی‌بوس سفر می‌کرد تا به کودکان زادگاهش خواندن و نوشتن و داستان نوشتن یاد بدهد. اینها موضوعاتی است که کمتر می‌شود در دیگران پیدایش کرد.