به گزارش خبرنگار مهر، كيان سيهوا مجسمه‌ساز 51 ساله از كشور چين يكي از هنرمندان شركت كننده در ششمين سمپوزيوم بين المللي تهران است كه به همراه همسرش جائولي در اين سمپوزيوم حضور يافته اند. هر دو هنرمند از دانشگاه پكن در رشته مجسمه سازي در سال 1987 فارغ التحصيل شده اند و در كشور خودشان با موسسه‌هاي طراحي مجسمه شهري همكاري دارند. آنها در اغلب سمپوزيوم ها و پروژه هاي گروهي با هم شركت مي‌كنند ولي نمايشگاه‌هاي انفرادي خودشان را هم دارند.
اين هنرمند چيني در گفتگو با خبرنگار مهر درباره حضورش در اين سمپوزيوم گفت: اين اولين بار است كه به ايران آمده ام و مي دانم كه تاريخ مجسمه سازي ايران از شهرت خوبي برخوردار است. فرهنگ ايران مثل فرهنگ چين، دنيا را تحت تاثير خود قرار داده، به همين دليل بسيار برايم جالب بود كه ايران را ببينم.
كيان سيهوا با اشاره به حضورش در حدود 20 سمپوزیوم مجسمه سازی دنیا، سمپوزیوم تهران را به لحاظ امکانات و شرایط کار مناسب دانست و درباره حضور مجسمه سازان زن در این سمپوزیوم بیان کرد: يكي از نكات تعجب برانگيز براي ما در اين سمپوزيوم حضور دانشجويان مجسمه سازي دختر بودند كه تعدادشان بيشتر از پسرها است. در حالي كه در چين بيشتر پسرها به اين رشته هنري مي پردازند. خيلي جالب است كه همه دانشجويان كارشان را با علاقه دنبال مي كنند و هيچ كس از كاري كه مي كند، ناراضي نيست.
این هنرمند چینی با بیان این که از متریال های مختلفی از جمله چوب، فلز، برنز، استيل و حتي دانه برنج در آثارش استفاده کرده است، یادآور شد: ما با دانه هاي برنج كه با فايبرگلاس تركيب مي كنيم، مجسمه هاي 2 متري ساخته ايم که استفاده ازاين تكنيك در كار، ايده شخصي خودمان بوده است.
کیان سیهوا درباره اثري كه براي اين سمپوزيوم در حال اجرا دارد، توضيح داد: اين اثر «حباب شماره هفت» نام دارد كه سومين كار از يك مجموعه است. مشابه اين كار را در بزرگترين نمايشگاه مجسمه سازي استراليا و در دانمارك نيز ساخته ام كه بسيار مورد استقبال قرار گرفت. اين اثر از فلسفه‌اي به نام «تايچي» در چين الهام گرفته شده كه در آن به اين قضيه اشاره مي شود كه در داخل و اطراف بدن انسان هوايي در جريان است كه اگر آن را كنترل نكنيم، ممكن است اين حباب هوا بتركد. پس بايد ياد بگيريم كه چطور تعادل فضاي دروني و بيروني خودمان را حفظ كنيم. دنياي امروز به اين تعادل احتياج دارد. وقتي يكي از آثار شبيه اين اثر را در اروپا به نمايش گذاشتيم، دبير نمايشگاه به ما گفت كه جوان ها از آن برداشت اميد را داشته اند چون قسمتي از اثر شبيه بالن است و مثل اين است كه مي توان با آن پرواز كرد و رفت.
او درباره وضعيت کیفی هنر مجسمه سازی در چين متذکر شد: ما نسل خوش شانسي بوديم براي اينكه از سال 1990 كه چين درهايش را روي دنيا باز كرد، پروژه هاي عمراني بسيار گسترش يافت و به تبع آن مجسمه سازي براي فضاي شهري نيز رشد قابل ملاحظه اي پيدا كرد ولي متأسفانه به دليل كثرت كارها كيفيت آنها كمي كاهش يافت و اكنون بهتر است روي كيفيت بيشتر تمركز شود تا كميت، براي اينكه مجسمه‌سازي در چين حالا بيشتر شبيه صنعت شده تا هنر و حتي كارخانه‌هايي هستند كه مجسمه هايي با ارتفاع 100 متري با سنگ و فلز مي سازند.
اين هنرمند مجسمه ساز چيني در پايان تصريح كرد: اميدوارم اثري كه براي اين سمپوزيوم مي سازم در محيط هايي مثل پارك يا ميادين كوچكي كه مردم از كنار آن تردد مي‌كنند نصب شود تا مردم به راحتي بتوانند آن را لمس و با آن ارتباط برقرار كنند.
ششمین سمپوزیوم بین المللی مجسمه سازی تهران تا 15 مهرماه در پارکینگ جنوبی برج میلاد برپاست و بازدید از نحوه چگونگی ساخت مجسمه ها برای علاقه مندان آزاد است.
نظر شما